Morgunn


Morgunn - 01.06.1968, Page 15

Morgunn - 01.06.1968, Page 15
MORGUNN 9 Enn má geta þeirrar skoðunar Helga Pjeturs, að menn endurfæðist á öðrum hnöttum, en sú skoðun þekktist einnig með Forn-Grikkjum. Engin fjarstæða er að hugsa sér þetta, er vér gerum oss það ljóst, að til eru milljónir af sólkerfum, og mundu þar án efa vera óteljandi lífstöðvar, þar sem lífið kann að vera komið á miklu hærra þróunarstig en hjá oss. Að koma til sumra þeirra heima mundi þá vera líkt því, er menn hafa ímyndað sér að koma til himnaríkis, og væri hugs- anlegt, að englarnir, sem mörg trúarbrögð hafa talað um, kynnu að vera háþróaðar verur annarra sólkerfa? Engin f jarstæða væri þá að halda, að þessar verur hefðu möguleika til að birtast mönnum á jörðu, ef þeir ákalla þær í neyð, og sérstök skilyrði eru fyrir hendi. Þessi gæti líka verið grund- völlurinn fyrir trúnni á Ólympsguði og önnur glæsileg goð forntrúarbragða. Gerum oss það ljóst, að þetta er jafnvel mjög sennilegt, er vér tökum að hugleiða málið. Ekki er líklegt, að maðurinn sé kóróna sköpunarverksins, þó hann hafi stundum verið svo hégómlegur að ímynda sér það. Hitt er sennilegra, að eins og til eru lífverur honum ófullkomnari, svo hljóti einnig að vera til í alheiminum verur miklu hærra stigs, enda hafa menn- irnir haft hugmyndir um þær frá alda öðli og kallað þær: Serafa og keruba, tignir og völd. Guðir Grikkja og guðir for- feðra vorra kunna þá að hafa verið þess konar máttugar ver- ur, sem menn gátu komizt í samband við með því að heita á þær og biðja um fulltingi þeirra. Ég drep aðeins á þetta til að sýna, hvernig möguleikarnir til framiífs eru fjöldamargir, og hvernig mannkynið hefur frá aida öðli af innsæjum skilningi trúað á ódauðleik lífsins og framlíf í einhverri mynd. Unnt er að hafa beina skynjun eða tilfinningu fyrir því, sem hugsunin ræður ekki við. 1 hinni helgu bók er komizt þannig að orði, að Guð hafi lagt eilífðina mönnum í brjóst, og þess vegna hafa þeir afneitað dauðanum og trúað stað- fastlega á lífið, enda þótt moldin hverfi aftur til jarðarinnar, þar sem hún áður var.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120

x

Morgunn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.