Bankablaðið - 01.12.1967, Blaðsíða 35

SigurSur Maríasson
húsvörður
Sigurður Jón Maríasson var fæddur á ísa-
firði hinn 4. júní 1893. Foreldrar hans voru
Marías Guðmundsson kaupmaður og kona
hans Hólmfríður Sigurðardóttir fangavarðar
í Reykjavík. Hann andaðist á sjómannaheim-
ilinu Hrafnistu hinn 1. ágúst 1967 og varð
því réttra 74 ára gamall.
Sigurður var tvíkvæntur. Fyrri kona hans
var Kristjana Jónsdóttir, dó ung. Seinni
konan var Margrét Jakobsdóttir frá Isa-
firði. Með henni átti hann tvo syni, Ríkarð
Jón, sem dó fyrir nokkrum árum, og Geir,
sjómaður hér í Reykjavík.
Fyrst þegar ég kynntist Sigurði var hann
aðstoðarmaður við byggingu Búnaðarbanka-
hússins við Austurstræti 5 og Hafnarstræti 6.
Hinn 1. júlí 1948 var hann svo ráðinn hús-
vörður hins nýja húss. Hann fékk íbúð á
efstu hæð hússins og fór tæpast úr húsinu
allan þann tíma, sem hann gegndi húsvarð-
arstarfinu, en hann hætti störfum um haustið
1960.
Sigurður stundaði sjómennsku frá unga
aldri, allt til þess er hann gerðist húsvörður.
Mestan hlutann var hann farmaður á skip-
um Eimskipafélags Islands. Hann fór því
víða og kynntist fljótt lífinu í öðrum löndum
og þeim ævintýrum, sem heillað hafa marg-
an sjómanninn fyrr og síðar.
Eg sagði áðan, að Sigurður hefði tæpast
farið úr húsinu allan sinn starfstíma í bank-
anum, enda var hann traustur í starfi, hús-
bóndahollur, árrisull og sífellt á verði um
hreinlæti og þokkalega umgengni um húsa-
kynnin.
Sigurður var vinnusamur og æðrulaus
starfsmaður, alltaf reiðubúinn að kippa í lag
öllu, sem úrskeiðis kunni að fara, án tillits
til vinnustundafjölda. Vel rækt húsvarðar-
starf er meira virði en margur hyggur, þótt
það sé í kyrrþey unnið og án þess að almennt
sé eftir því tekið.
Sigurður var þægilegur að kynnast, léttur
í lund. Hann var hin mesta hermikráka, átti
til léttan húmor og gat sagt ýmsar skemmti-
legar sögur úr farmannslífi sínu. Mörgum
þótti því gaman að sitja með Sigurði við
létt hjal, og eru starfsmenn enn að skemmta
sér við að rifja upp gamanmál hans. Ovini
hygg ég hann hafi enga átt meðal starfs-
manna, og þeir sem kynntust honum að ráði
munu bera til hans hlýjan hug.
Þegar Sigurður hætti störfum í bankanum
fór hann til dvalar á sjómannaheimilið
Hrafnism og var þar til æviloka. Eg heim-
sótti hann þangað nokkrum sinnum og leit
svo til, að hann hefði þar þegar orðið au-
fúsugestur, glaðlegur og skemmtandi.
Og þannig minnumst við hans líka frá
veru hans í bankanum sem hins dagfarsprúða
og sögufróða ferðalangs.
H. Þ.
BANKABLAÐIÐ 33