Bankablaðið - 01.12.1967, Page 55

Fyrir framan safnið
i Abramtsevo.
um kirkjuna og stöðu hennar í Sovétríkjun-
um. Hafi þá ráðherrann sagt, að dagar kirkj-
unnar væru nú senn taldir í Sovétríkjunum
og sæist það bezt á því, að engir sækm kirkju
nema gamlar kerlingar. Svaraði þá patríark-
inn með hægð: „Það verða alltaf til gamlar
kerlingar."
Hver hópur útlendinga er 12 daga í
Abramtsevo, en menn geta dvalið áfram 12
daga til viðbótar eða lengur, ef þeir óska og
hafa gert ráðstafanir til þess fyrirfram. Að
loknum 12 dögum varð Björn að hverfa
heim, en ég var aðra 12 daga og hefði gjarn-
an viljað vera lengur.
Þarna var margt Sovétmanna vel mæl-
andi á þýzku og ensku, og varð því gott til
fanga um að kynnast Sovétríkjunum frá
sjónarmiði Sovétmanna sjálfra, enda þurfti
ekki að ganga á eftir þeim til að koma þeim
af stað með frásagnir og upplýsingar um
hvað eina. Þeir sögðu, að það væri skammt
síðan landið var opnað til fulls fyrir erlenda
ferðamenn. Þeim þætti svo gaman að fá alla
þessa gesti og þeir óskuðu þess svo heitt að
hafa frið og vináttu við alla menn, að þeir
vildu allt fyrir okkur gera. Ungur maður
sagði við mig: „Við þekkjum ekkert við-
bjóðslegra en stríð og manndráp. Við viljum
taka saman höndum við ykkur, vinna með
ykkur og skemmta okkur með ykkur. Við
vitum, að hjá okkur er ekki allt í I. flokki A
enn sem komið er, en við erum í óða önn að
laga það, sem ábótavant er. Þið megið held-
ur ekki gleyma, að við höfum orðið að
byggja allt upp tvisvar á 50 árum, að naz-
istar drápu 20 milljónir manna í Sovétríkj-
BANKABLAÐIÐ 53