Morgunblaðið - 04.12.2008, Blaðsíða 49

Minningar 49
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 4. DESEMBER 2008
✝ Viktor Hjaltasonfæddist í Reykja-
vík 22. ágúst 1928.
Hann lést á Landspít-
alanum við Hring-
braut 26. nóvember
síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Hjalti Lýðsson
forstjóri frá Hjalla-
nesi í Landsveit, f. 2.4.
1900, d. 16.7. 1976, og
Elvira Paulina Lýðs-
son húsfreyja frá Fre-
drikstad í Noregi, f.
26.6. 1906, d. 25.10.
2005.
Systur Viktors eru: Erla Lýðsson
Hjaltadóttir, f. 8.1. 1930, og Unnur
Hjaltadóttir Schiöth, f. 14.9. 1935.
Viktor kvæntist 18. september
1954 Elínu Pálmadóttur, f. 27.2.
1932, frá Snóksdal. Foreldrar henn-
ar voru Pálmi Jónasson bóndi, f.
19.1. 1900, d. 11.12. 1974, og Kristín
Eysteinsdóttir, f. 21.4. 1909, d.
10.12. 1990. Viktor og Elín hafa alla
tíð verið búsett í Reykjavík. Börn
þeirra eru: 1) Elvira, f. 27.4. 1955,
gift Guðmundi St. Sigmundssyni, f.
15.10. 1955. Börn þeirra eru: a) Elín
Ósk, f. 5.6. 1976, gift Kristjáni Karli
Kolbeinssyni. Börn þeirra eru: Guð-
1976, gift Árna Knúti Þórólfssyni.
Börn þeirra eru Aníta Kristín og
Emilía Rún, b) Róbert, f. 28.1. 1980,
kvæntur Juliu Morozovu. Fyrir átti
Kristín Guðjón, f. 17.11. 1974, d.
20.6. 1993. 7) Marteinn Einar, f.
31.12. 1951. Barnsmóðir Hulda
Friðbertsdóttir, f. 24.5. 1933. Eig-
inkona Marteins er Sigríður M.
Gestsdóttir, f. 2.7. 1956. Börn
þeirra eru: a) Gestur Svavar, f. 7.12.
1987, b) Harpa Rós, f. 16.1. 1993.
Viktor fæddist í Reykjavík og
hefur alla sína lífstíð búið þar.
Hann var ungur að árum þegar
hann byrjaði að vinna í búðinni hjá
föður sínum en hann rak Kjötbúð
Hjalta Lýðssonar. Síðar rak hann
sjálfur kjötbúð í nokkur ár auk þess
að starfa sem leigubílstjóri hjá
Hreyfli. Kringum 1970 flutti hann
sig yfir á Bæjarleiðir og starfaði
þar þar til hann lét af störfum
vegna aldurs. Viktor starfaði einnig
í Stjörnubíói en faðir hans var einn
af stofnendum Stjörnubíós og var
fyrirtækið í eigu fjölskyldunnar í
yfir 50 ár.
Viktor var mikill fjölskyldumað-
ur, hann hafði gaman af því að
ferðast bæði innanlands sem utan.
Þá var honum sérstaklega kær
sumarbústaðurinn við Elliðavatn
þar sem hann naut þess að vera úti í
náttúrunni allan ársins hring.
Útför Viktors fer fram frá Lang-
holtskirkju í dag kl. 13.
mundur Hrafn og
Kristín Ósk, b) Bryn-
hildur Dögg, f. 29.5.
1982, sambýlismaður
Svavar Guðni Guðna-
son. Börn þeirra eru:
Karen Dögg, Alex-
ander Guðni og Elvar
Breki. 2) Kristín, f.
25.3. 1957, sambýlis-
maður Sveinbjörn
Guðjónsson, f. 31.1.
1956. 3) Lýður Pálmi,
f. 10.7. 1958, kvæntur
Sigríði Jónu Eggerts-
dóttur, f. 17.11. 1957.
Börn þeirra eru: a) Hjalti, f. 30.11.
1981, sambýliskona Agnes Þöll
Tryggvadóttir, b) Eva Lind, f. 10.4.
1986, c) Sigurdís Sóley, f. 18.4.
1989. 4) Stúlkubarn, f. 29.9. 1965 d.
9.10. 1965. 5) Elín Berglind, f. 14.8.
1969, sambýlismaður Unnar Smári
Ingimundarson, f. 3.5. 1966. Börn
þeirra eru a) Viktor Smári, f. 3.10.
2005, b) Ingimundur Smári, f. 18.3.
2008. Fyrir á Unnar Adolf Smára, f.
12.10. 1993. Fyrir átti Viktor tvo
syni: 6) Rúnar, f. 24.8. 1951. Barns-
móðir Guðrún Björg Björnsdóttir, f.
23.3. 1929. Eiginkona Rúnars er
Kristín Guðjónsdóttir, f. 1.4. 1950.
Börn þeirra eru a) Björg, f. 29.1.
Í dag kveðjum við tengdaföður
minn Viktor Hjaltason en hann lést
á Landspítalanum við Hringbraut
26. nóv. síðastliðinn. Ég var mjög
ungur að árum, nánast á barns-
aldri, er ég kynntist Viktori er ég
fór að venja komur mínar á heimili
hans í Gnoðarvoginum. Ég var
reyndar að eltast við elstu dóttur
hans, Elviru, og tókst mér ætl-
unarverk mitt og höfum við Elvira
verið saman frá þeim tíma.
Það gekk á ýmsu á þessum árum
og var sá gamli ekki alveg sáttur
við bráðþroska okkar og tók það
smátíma að vinna traust hans. Eftir
að ég komst formlega inn í fjöl-
skylduna var mér tekið með kost-
um og bar aldrei skugga á sam-
skipti mín við tengdafólk mitt. Við
Viktor urðum mjög nánir og bröll-
uðum ýmislegt saman bæði í leik
og starfi.
Ævistarf Viktors var leigubíla-
akstur en á unga aldri starfrækti
hann kjötbúð jafnframt því sem
hann vann í Stjörnubíói, en það fyr-
irtæki var í eigu föður hans Hjalta
Lýðssonar. Viktor átti marga fal-
lega bíla og hugsaði hann vel um þá
og var honum í mun að vera á góð-
um og jafnframt hreinum bílum við
störf sín. Ein er sú minning sem
ekki gleymist en á hverju ári fórum
við og þá jafnan á Þorláksmessu
upp í sumarbústað við Elliðavatn til
að sækja okkur jólatrésgreinar sem
síðan voru skreyttar og afklippur
notaðar í eldivið. Sumarbústaður-
inn var í eigu foreldra hans og þar
átti hann margar góðar stundir og
var honum þessi griðastaður fjöl-
skyldunnar mjög kær. Sumarbú-
staðurinn er enn í eigu fjölskyld-
unnar og finnst okkur gott að koma
þar og njóta kyrrðarinnar sem þar
ríkir.
Ég var einn af fáum sem hann
treysti til að leysa sig af á leigu-
bílnum er hann tók sér frí en það
var ekki oft því hann var mjög
vinnusamur og keyrði nánast allan
sólarhringinn ef svo bar undir. Það
gustaði jafnan af Viktori þar sem
hann kom og bauð hann jafnan
góðan daginn og gleðilega hátíð á
hvaða tíma dags sem var. Viktor
var mjög barngóður og var það
honum mikið gleðiefni er barna-
börnin fæddust og síðar barna-
barnabörnin. Síðustu ár naut hann
sérstaklega samverustunda með
nafna sínum Viktori.
Bílskúrinn og herbergið hans var
nánast heilagt en þar voru margir
hlutir sem gaman var að skoða.
Þau hjónin Viktor og Elín tóku mér
sem einu af sínum börnum og í
systkinahópnum fann ég mig sem
einn af þeim.
Ég vil að lokum þakka Viktori
fyrir samfylgdina síðustu 40 árin
og mun ég sannarlega sakna hans
því hann reyndist mér vel frá upp-
hafi þar til yfir lauk. Elsku Elín,
þinn missir er mikill en samhent
fjölskylda er þín stoð og stytta.
Megi Viktor hvíla í friði.
Kveðja,
Guðmundur.
Elsku Viktor afi. Hann er farinn,
en ég veit að hann er kominn á
góðan stað. Ég á svo margar fal-
legar minningar um hann og mig
langar að rifja upp nokkrar þeirra.
Aldrei mun ég gleyma því þegar
við fjölskyldan bjuggum í Dan-
mörku og hann kom brosandi út að
eyrum hjólandi til að ná í mig í
skólann og ég var svo stolt af hon-
um afa mínum. Allar stundirnar
sem ég átti með honum og Ellu
ömmu í Byggðarendanum eru
ógleymanlegar, það var oft hist í
hádeginu á laugardögum til að
borða grjónagraut og svo einnig í
hádeginu á sunnudögum og var þá
boðið upp á lambalæri með öllu til-
heyrandi. Og svo einnig öll að-
fangadagskvöldin sem ég átti með
mesta jólabarninu sem var hann
Viktor afi, hann sat alltaf í stólnum
sínum í stofunni og við barnabörnin
sáum um að koma með pakkana til
hans og hann las alltaf á merkimið-
ana, hann beið alltaf spenntastur
eftir þeirri stund.
Einnig fengum við fjölskyldan
mín nokkrum sinnum að búa þar
vegna flutninga, ég var búin að
eignast mitt eigið herbergi þar og
fékk ég einnig oft að gista þar á
laugardagskvöldum þegar ég var
búin að vinna í Stjörnubíó með Ellu
ömmu, oftast kom hann afi að
sækja okkur en stundum þegar ég
hringdi í hann þá sagðist hann vera
fyrstur í staur og hann kæmi þegar
hann væri búinn með túrinn, en
það gat þýtt dágóða bið.
Ég fékk svo að búa hjá honum
og ömmu þegar ég var unglingur
og var það æðislegur tími. Alltaf
var hann tilbúinn á morgnana til að
keyra mig í skólann upp í Selja-
hverfi og sækja mig á kvöldin til
vinkvenna minna. Hann var mjög
duglegur að fylgjast með því hvað
við barnabörnin vorum að gera.
Þegar ég eignaðist fyrsta lang-
afabarnið hans, hann Guðmund
Hrafn, varð hann mjög spenntur
yfir því og fylgdist vel með honum
vaxa og dafna. Honum fannst mjög
gaman að hafa börn í kringum sig.
Ég vil sérstaklega þakka Viktori
afa fyrir þær góðu stundir sem við
áttum saman á spítalanum undir
það síðasta.
Hvíl í friði elsku afi minn. Ég
mun gæta Ellu ömmu fyrir þig.
Kveðja.
Þín afastelpa,
Elín Ósk Guðmundsdóttir.
Elsku besti afi.
Mig langar til að kveðja þig með
nokkrum orðum. Það er nú svo
margt sem kemur upp í hugann,
afi, til dæmis þegar þú keyrðir okk-
ur ömmu niður í bíó í vinnuna. Svo
komstu oft fyrir utan bíóið og ég
fór út með smá popp og fanta
blandað með sóda. Já, það þurfti
sko að vera rétt blandað. Hvernig
þú reifst alltaf hornin af blöðunum
sem þú varst að lesa, þá vissirðu
hvað þú varst búinn að lesa því
staflarnir voru oft miklir.
Þær voru nú margar stundirnar
sem ég var hjá ykkur ömmu í
Byggðarenda enda var það svo
gaman. Ég og Hjalti frændi eydd-
um mörgum stundum í bílskúrnum
niðri að skoða allt dótið þitt. Við
sáum alltaf eitthvað spennandi. Já,
það var alltaf hægt að finna nóg að
gera hjá ykkur ömmu.
Við vorum svo heppin að fá að
njóta þess að fara með ykkur til
Spánar. Ég minnist enn jólanna hjá
ykkur, öll stórfjölskyldan saman-
komin. Þú afi varst svo mikið jóla-
barn, hafðir jafngaman af þessu og
börnin og settir upp jólasveinahúfu,
sast í stólnum þínum og last á
pakkana sem þú gerðir svo
skemmtilega. Þið amma voruð svo
dugleg að láta fjölskylduna hittast.
Lambakjötið í hádeginu á sunnu-
dögum og ætíð fylgdu þessi orð
þín: „Alltaf finnst mér nú lamba-
kjötið best.“
Þú varst nú orðinn veikur þegar
við Svavar skírðum Elvar Breka,
nafn sem þú varst svo ánægður
með. Þú ætlaðir þér að koma í
skírnina sem þú gerðir, stóðst þig
eins og hetja; komst með þeim
fyrstu og fórst með þeim seinustu.
Ég man þegar við Svavar keyptum
okkar fyrstu íbúð, það fyrsta sem
þú gáðir að var hvort ekki væri nú
gott útsýni sem skipti þig svo
miklu máli.
Ég og Svavar komum upp á spít-
ala til þín stuttu fyrir andlát þitt,
þá varstu sofandi en vaknaðir um
leið og ég strauk höfuð þitt. Þú
varst svo ánægður að sjá okkur og
varst enn með húmorinn í lagi. Afi,
þú hefur alltaf fylgst svo vel með
okkur barnabörnunum og svo
barnabarnabörnunum og þú munt
enn hafa augu með okkur.
Takk fyrir allt afi. Elsku amma:
Guð styrki okkur öll í þessari miklu
sorg, við munum hugsa vel um þig.
Þín
Brynhildur Dögg.
Elsku afi, okkur langar til þess
að minnast þín með nokkrum orð-
um, og það eru ótal minningar sem
koma upp í hugann þegar við hugs-
um til baka. Þú alltaf með höfuðfat
og þegar þú komst í heimsókn þeg-
ar eitthvað var um að vera þá sagð-
ir þú hátt og snjallt: „Gleðilega há-
tíð, hvað – er einhver veisla hér í
gangi?“ Það fór ekki framhjá nein-
um að þú varst mættur á staðinn.
Þegar við komum í heimsókn
niður í Byggðarenda þegar þú
varst að keyra leigubílinn þá stopp-
aðir þú oft stutt við, því um leið og
þú komst inn um dyrnar þurftirðu
að kveikja á báðum talstöðvunum
og stilltir þær svo hátt að það
heyrðist í þeim um allt hús. Og um
leið og það kom að það vantaði
leigubíl í hverfinu þínu eða eitthvað
annað var um að vera (sem við
segjum ekki frá hér) þá varst þú
fljótur af stað og sagðist þurfa að
fara að vinna fyrir saltinu í graut-
inn.
Ekki má gleyma skrifstofunni
þinni, sem var eins og drauma-
heimur barnsins, því þar var svo
margt að skoða. Dyrnar voru ávallt
læstar og okkur fannst við hafa
dottið í lukkupottinn ef þær voru
opnar, því þá vissum við að þú sæt-
ir þar inni og gaukaðir að okkur
einhverju gotteríi sem var þar og
það stundum vel komið til ára
sinna, en það var alltaf jafngott.
Við gleymum ekki öllum jólunum
sem við áttum með þér og Ellu
ömmu í Byggðarenda, það eru
ógleymanlegar minningar. Og okk-
ur fannst jólin byrja með skötunni
á Þorláksmessu hjá ykkur. Það
kom aldrei neitt annað til greina en
að vera hjá ykkur á aðfangadags-
kvöld, þar sem öll fjölskyldan var
samankomin, og þar ríkti sannur
jólaandi. Þú varst mikið fyrir hefðir
og aldrei kom neitt annað til greina
hjá þér en að hafa svínakótilettur
með raspi og súrkál í matinn á að-
fangadagskvöld.
Eftir matinn, þegar búið var að
vaska upp og ganga frá, var sest
inn í stofu með desertinn og hugað
að pökkunum. Þú settist í stólinn
þinn með jólasveinahúfu og jóla-
bindi og við krakkarnir teygðum
okkur í pakkana undir jólatrénu og
hlupum með þá til þín svo þú gætir
lesið á þá, og biðum við spennt eftir
því að nafnið okkar væri lesið upp.
Svona gætum við haldið lengi
áfram en ætlum að láta þetta duga.
Elsku afi, takk fyrir góðar stundir
og fallegar minningar. Elsku Ella
amma, guð styrki þig í sorginni.
Hjalti, Eva Lind og
Sigurdís Sóley Lýðsbörn.
Elsku langafi, nú ert þú dáinn.
Það var svolítið erfitt að skilja það
fyrst þegar mamma sagði mér frá
því. En ég vissi að þú varst búinn
að vera veikur og núna veit ég að
þú ert kominn á góðan stað. Þegar
ég kom í heimsókn til þín og Ellu
langömmu á Garðstaði varst þú
alltaf mjög ánægður að sjá mig. Þú
byrjaðir alltaf á því að segja: „Góð-
an daginn, hvað segir þú gott? Guð-
mundur, hvað segir þú?“ Það var
alltaf gaman að skoða alla bílana
sem þú áttir, suma mátti ég leika
mér með en suma mátti ég bara
horfa á. Þú varst mikill bílakarl og
þér fannst gaman að safna alls kon-
ar dóti.
Ég mun geyma myndina vel sem
mamma tók af okkur á spítalanum
daginn áður en þú fórst frá okkur.
Takk kærlega fyrir allt Viktor afi
minn. Kær kveðja.
Þinn
Guðmundur Hrafn
Kristjánsson.
Viktor Hjaltason
Elsku pabbi.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(Valdimar Briem)
Minning þín lifir í hjörtum
okkar.
Elvira, Kristín,
Lýður og Berglind.
HINSTA KVEÐJA
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
SIGURÐUR SIGURÐSSON
fyrrum bóndi
í Efstadal í Laugardal,
lést á Kumbaravogi þriðjudaginn 2. desember.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Guðrún K. Ottesen,
Sigurður Sigurðsson, Lilja Dóra Eyþórsdóttir,
Gunnhildur Sigurðardóttir, Gestur Sæmundsson,
Snæbjörn Sigurðsson, Björg Ingvarsdóttir,
Jórunn Sigurðardóttir, Halldór Rúnar Vilbergsson,
Ásmundur Sigurðsson, Elva Gunnlaugsdóttir,
Ása Björk Sigurðardóttir, Egill Þór Ragnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
GARÐAR RAFN ÁSGEIRSSON,
Svarfhóli,
Stafholtstungum,
sem andaðist á Sjúkrahúsi Akraness mánudaginn
24. nóvember, verður jarðsunginn frá Reykholts-
kirkju laugardaginn 6. desember kl. 14.00.
Ragnhildur Einarsdóttir,
Jósef Jóhann Rafnsson, Líney Traustadóttir,
Sólrún Anna Rafnsdóttir, Jón Finnsson,
Ásgeir Rafnsson, Rebekka Guðnadóttir,
Hrafnhildur Jónína Rafnsdóttir, Nelson Patricio De Brito,
barnabörn og barnabarnabörn.