Stundin - 01.08.1940, Blaðsíða 12

12
S T U N D1N
EN fábreytt og eínfalt var að visu
val hans jarðneshu gæða.
Kandíssyhur og hristníboða —
hjöt var hans uppáhaldsfæða.
Og eínhum varð honum gott af þeím grönnum,
sem gerð’ honum eítthvað tíl mísha,
þó eldamennshan hjá ömmu gömlu
værí ehhí á marga físha.
EN gamlí maðurínn gerðíst að lohum
grettínn og upplítaður.
Og sonur hans erfðí oddvítastörfín.
Það var ungur veraldarmaður,
sem sóaðí þrælum á báða bóga
en bírgði síg upp af honum.
Hann hlæddíst í léreftsföt og féhh sér
Fordbíl og óh í honum.
OG menníngín færðíst suður i Súdan,
og sonurínn var svo heppinn
að faðír hans dó. Þá fór hann og seldí
frönshu stjórnínní hreppínn.
Og fransha stjórnín gaf stráhunum hatta
og stelpunum gaf hún hjóla.
Og dóttírín, sjö ára svertíngjatelpa,
var send á hrístníboðsshóla.
G nú sítur dóttír hans norður í París
og næsta vor lýhur hún prófí.
Hún les á dagínn, dansar á hvöldín,
og drehhur absínt í hófi.
Og slöngulihamínn líðast og svígnar
Hún lyftír glösum og shálar.
Og dregur amerísha auðmannasyní
og índ^ersha fursta á tálar.