Árdís - 01.01.1936, Side 32

30
henni frá kvennfélögum bæjarins. Þietta gekk vel, en ekki nærri
nógu vel. Hún leitaði nú eftir stærra plássi. iHún toað um kjall-
ara kirknanna fyrir fundarsali, þar sem mennirnir gætu komið
saman, en þeim sem stjórnuðu fanst ómögulegt að hleypa þess-
um skríl þar inn! Hún fór til eiganda vöruhúsa, en það var ó-
hentugt fyrir þá, að missa pláss fyrir svona lagað. Bn félagsskap-
urinn var nú orðinn svo sterkur og átti svo m'arga fylgjendur )
orði, að hægara var en áður, að leggja út í eitthvert fyrirtæki.
Vorið 1933 var fundarsal Rauða Krossins lokað og mennirnir
dreifðust, þá leigði Mrs. Burchard, með hjálp annara, áðurnefnda
byggingu á McDermot Ave. Margir hinna vinnulausu manna voru
fúsir að leggja til vinnu til að laga þar til, og gera plássið vistlegt
og aðlaðandi, var því verki lokið kl. 4 að morgni 11. nóv. (Armi-
stice Day) — þarna höfðu menn nú frían aðgang að bókum, spil-
um, blöðum, hljóðfærum og útvarpi. Einnig aðgang að þvotta-
húsi, strau-4>orðum, sauma áhöldum, hnöppum, tvinna o. fl. —
Einn maður bauð sig fram til að vera bókavörður, annar gaf
lexlíur í Frönsku, sá þriðji var rakari, á kvöldin vo.ru æfingar í
upplestri og söng og leikrit voru æfð. Þó Mrs. Burchard hefði að-
eins tvo dali í sjóði, réðist hún í að koma af stað þremur leikritum,
því í þessum hópi atvinnuleysingja voru margir æfðir leikendur.
Hún leigði Dominion leikhúsið í tvö kvöld og hafði inn um sex
hundruð dali.
Þessi grein — með myndum — er í janúar blaði “National
iHome Monthly” 1935. Starfið heldur áfram, og þó þetta sé aðeins
bvrjun, er það sannarlega kristileg stefna og í þá réttu átt til að
Jifa — og hjálpa öðrum til að lifa. Að reisa aðra við til sjálfs-
trausts, að veita gleðistundir. Það er göfugt starf að hjálpa öðrum
t!l að hjálpa sér sjálfum bæði líkamlega og andlega.
Annar félagsskapur þessu líkur er tilí Winnipeg fyrir atvinnu-
lausar stúlkur, en upplýsingar því viðvíkjandi hefir mér ekki tekist
að ná í. En þetta dugar til að sýna að verið er að vinna að því
góða og fagra —
“í huga haf þú fallegt
og fallegt muntu sjá.”
Sunnudagurinn 16. febrúar er nefndur “The World’s Student
Christian Association” — bænadagur fyrir stúdenta — nær þetta
að heita má til allra þjóða í heimi. Er þessi hreyfing um fjörutíu
ára erömul, og er einn sterkasti hlekkurinn sem tengir ungdóminn
við Krist. Meðlimir þessa félags far.a til skiftis um allan heim til
að kynna sér starfið og áhrif þess. Aðal leiðtogar þessa félags-
skapar eru stúdentar, en nú má heita .að flestar kirkjur séu þátt-
takendur í þessari hreyfing, sér í lagi hin síðari ár..
Önnur hreyfing sem eg vildi benda á, er einnig hefir ungt
mentafólk í broddi fylkingar, er “The Oxford Group” hreyfingin.