Árdís - 01.01.1949, Qupperneq 75

Ársrit Bandalags lúterskra kvenna
73
present their material well to their pupils, and inspiring addresses
to lift their thoughts to the worthiness of their task .
One of the highlights of these Rallies has been a service on the
lakeshore in the early morning, where the natural beauty of the
setting enhances the simple service and gives it a long-remembered
dignity. With a view to encouraging outdoor worship, both public
and private, this year’s Rally decided to start a fund for erecting
an outdoor chapel on the camp grounds. This will be done, of
course, in accordance with the Board of Directors of the Camp,
and following the landscaping plans for the site. It was suggested
at the Rally that the various Sunday Schools send donations to
start the fund. Then the members of our Sunday Schools, coming
to camp in their respective groups, would, in time, be able to
worship at an outdoor chapel, an added beauty spot in this camp
of high aspirations and ideals.
An invitation is extended to all Sunday School teachers to
join this Association, and applications may be sent to Miss L. M.
Guttormson, 498 Victor St., Winnipeg, Manitoba.
☆ ☆ ☆ ☆
Skýrsla forseta
Kœru félagssystur —
Ég býð ykkur velkomnar á þetta okkar, tuttugasta og fimta
þing, og gleðst innilega yfir hvað við erum hér fjölmennar. í tutt-
ugu og fjögur ár höfum við leitast við að starfa og þökkum Drottni
fyrir ef eitthvað gott hefir leitt af þeirri viðleitni.
Þetta ár hefir liðið án sérstakra breytinga hvað félag okkar
snertir; á hverju ári er það reynsla okkar að sjá á bak góðum
félagssystrum, minningar þeirra lifa og hvetja til áhuga og trú-
mensku í starfi. Það hefir ekki verið um nein sérstök framfara-
spor að ræða þetta ár, þó hefir verið haldið í horfinu og allar
nefndir hafa starfað með einlægni og áhuga, eins og skýrslur
munu sýna.
Á síðasta þingi var ákveðið að senda fulltrúa frá félagi okkar
til Camp Nawakwa í Pensylvania samkvæmt boði frá „Parish
and Church board“ hinnar sameinuðu Lútersku kirkju í Banda-
ríkjunum. Þjóðbjörg Henrickson, sem starfað hefir með miklum
áhuga í bandalaginu frá því fyrsta, var kosin til að fara. Samþykt
var að borga kostnað ferðarinnar úr þremur sjóðum félagsins.