Árdís - 01.01.1949, Blaðsíða 26

Árdís - 01.01.1949, Blaðsíða 26
24 ÁRDÍ S Konan hefir aldrei verið betur mentuð en nú; haft meira frelsi né svigrúm á heimssviðinu en einmitt nú. Það er fyrst og fremst kirkjunni að þakka, svo því fólki sem starfað hefir og starfar að viðhaldi hennar, síðan þeim konum og körlum, sem unnið hafa að þessari miklu lausn. En vandi fylgir vegsemd 'hverri og það er um að gera, að muna það ávalt að trúin og siðgæðið, er áttavitar, sem aldrei má sleppa af hafskipinu mikla: Lífsfleyinu. Hafðu Guð í huga og minni, Hafðu Guð fyrir augum þér, Hugsaðu um Guð í hverju sinni, Heyrir Guð og til þín sér, Virtu Guð í valdstjórn þinni Og vittu að hann þinn herra er. Svo ætla ég að segja ykkur dálitla sögu að endingu. Hún er ekki löng og ég býst ekki við að hún komist inná leikhúsin. Fremsti bærinn í Syðradal, í Bolungarvík, ísafjarðarsýslu, á Islandi, heitir Gil. Gil stendur vestanvert í dalnum og er umkringt fjöllum á þrjá vegu. Margir búendur hafa búið þarna. Hvort þar er nokkur nú veit ég ekki. Um miðja nítjándu öld, bjuggu þar hjón Halldór og Margrét að nafni. Þau þóttu bæði vænar manneskjur. Einu sinni stóð til kirkjuferð á Gili. Fimm ára dreng langaði mikið til kirkjunnar. Ekki hefir vakið fyrir dregnum neitt annað en til breytingarlöngun. Það hefir á þeim árum og á þessum stað, ekki verið neitt um skemtanir annað en það sem börn gátu leikið sér 'heima fyrir eða þá að fá að fara með fullorðna fólkinu í dálítið ferðalag. Kirkjuferð hefir líklega verið nærri því það eina, sem kom til greina. Drenginn langaði sárlega til að fara, en- hann átti engar spari buxur. Maður heyrði að börnin hefðu verið um fjórtán að tölu og engin saumamaskína til- hafði bókstaflega ekki komið í héraðið. Sumar konur myndu nú kanske telja það rétt, að segja drengnum að hætta að skæla og steinþegja, sitja heima og 'horfa í kring og tala við hin börnin. Drengurinn vissi um hvað til var að skemta sér við heima, það var alt þaulreynt. Hann langaði til að kanna nýja stigu, sjá ljósahjálm, heyra mikinn söng, sjá mann í fallegum fötum. Margt fólk- Hann hafði heyrt um þetta alt og hann grét mikið.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Árdís

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Árdís
https://timarit.is/publication/755

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.