Árroði - 01.01.1937, Side 28

28
Á R R 0 Ð I
ins. — Jólanóttina vil ég fyrst
og fremst minnast á: Þá var
sá fagri siður vist víða, að helga
hana sem bezt lávarði lífsins —
minningu hins nýfædda Emanú-
els, með söngvum, ræðum og
andlegum sálmum og kvæðum,
með, sannri alvörugefni, en öll
iéttúð og hégómlegt glys úti-
lokað. En spil og saklausar
skemtanir svo leyfðar á Jóla-
dagskvöld og svo áfram. En
sjálfsagt, að syngja og lesa hús-
lestra áður. Þetta var lofsam-
jeg skikkun, oghafði víst heilsu-
samleg og göfgandi áhrif á
beimilislífið. — Er nú ekki ver-
ið að andvarpa undan léttúð
og spillingu æskunnar? Eru
það ekki heimilin, og lqiðtogar
hennar, sem þar eiga mikinn
hlut að máli, bæði skyldir og
vandalausir? Þar vantar hina
réttu, helgu og sönnu alvöru,
á flestum sviðum, henni til
leiðbeiningar. Og það skaðleg-
asta og hættulegasta er, að
krlstindómsmálið er af alt of
mörgum leiðtogum hennar látið
vera á hakanum — og af því
leiðir léttúð og gáleysi, og því
miður, alvarlegri spillingu með
tímanum, ef ekki er reynt að
taka í taumana. — Hér þyrftu
hinir andlegu verðir hinnar
réttu guðskriBtni réttilega vak-
andi að vera, L vali kennara,
PÁSKAMINNIMG 1936.
L>ag: Eitt á enda o. s. (rv.
1. Gleðji’ 08s alla guð á sál og
lífi. Guðdóms-náðin eilíf hjá oss
blífi. Hjálpi’ úr nauðum, Sínum
sauðum, Sá frá dauðum Reis
við raun svo hlífi.
2. Hans upprisa allra vonir
glæðir. Elskan hrein um sann-
leik hans oss fræðir. Gleður^
fæðir, JTólk sitt klæðir, Faðir
hæða Fold með frjósemd græðir.
3. Blómin friðu blika um
víðu grundir. Blærinn þýðu
vorsins sælustundir. Svölun fær-
ir, Sæld osa nærir, Sorg burt
tærir. Lýða hrærast lundir.
4. Sönghljóð þýðu Svans um
víða geiminn, Sem á hlýðum
veikir kviða eiminn. Fuglar
óma Unaðs róma Um guðs
dóma. (Er samhljóma) öll nátt-
úran undir.
5. Guð, alfaðir, gef þig hver
éinn finni. Gjör við oss i ást
og miskunn þinni. Lindir gæða,
Ljóssins hæða, Lát oss fræða.
Líknin þín ei línni.
Ásmuudur Jónsson.
til uppfræðslu hinni ungu upp-
vaxandi kynslóð.
Vor þjóðkunni ræðuskörung-
ur, Jón biskup Vídalin, segir
í formála. fyrir Húalestrabók