Morgunblaðið - 24.08.2009, Blaðsíða 20

20 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 24. ÁGÚST 2009
Atvinnuauglýsingar
•
Upplýsingar gefur
María Viðarsdóttir
í síma 569 1306/669 1306
eða marialilja@mbl.is
Umboðsmann
vantar á Ísafjörð
Umboðsmaður
Raðauglýsingar 569 1100
Fundir/Mannfagnaðir
Atorka Group hf. Mánudaginn 31. ágúst 2009 Hótel Hilton Nordica
Aðalfundur Atorku Group hf. verður haldinn mánudaginn 31. ágúst 2009 kl. 10:00
á Hótel Hilton Nordica.
Dagskrá:
1. Skýrsla stjórnar félagsins um starfsemi þess fyrir liðið starfsár.
2. Ársreikningur félagsins fyrir síðastliðið starfsár lagður fram til skýringar og staðfestingar.
3. Ákvörðun um meðferð taps á síðastliðnu starfsári.
4. Tillaga stjórnar um starfskjarastefnu félagsins, þ.m.t. ákvörðun þóknunar til stjórnarmanna.
5. Kosning stjórnar.
6. Kosning endurskoðenda.
7. Önnur mál.
a. Fjárhagsleg endurskipulagning.
Stjórn Atorku Group hf.
AÐALFUNDUR
Tilboð/Útboð
Lóðir & lagnir
Einn verktaki í allt verkið
Tökum að okkur verk fyrir fyrirtæki, stofnanir,
húsfélög og einstaklinga. Dren, skolp-
lagnir, hellulagnir, lóðafrágangur, jarðvegs-
skipti, snjóbræðslulagnir, grunnar og efnis-
sala, fleyganir, smágröfuleiga o.fl.
Gerum föst verðtilboð.
Guðjón, sími 897 2288.
Smáauglýsingar augl@mbl.is
Farðu inn á mbl.is/smaaugl
✝ Magnús HörðurJónsson sjómað-
ur fæddist í Reykja-
vík 10. nóvember
1942. Hann lést á
heimili sínu 15.
ágúst sl. Foreldrar
Magnúsar voru hjón-
in Jón Kristjánsson
Sæmundsson, f. í
Reykjavík 25. júlí
1914, d. 13. maí
1954 og Áslaug
Magnúsdóttir, f. í
Reykjavík 10. júlí
1917, d. 13. júlí 1988. Systur
Magnúsar eru 1) Guðrún, f. 10.
september 1946, maki Guð-
Unnusta Magnúsar er Kolbrún
Gísladóttir.
Magnús var sjómaður alla tíð
bæði á togurum hér heima og í
siglingum hjá Mærsk skipafélag-
inu í Danmörku þar til hann slas-
aðist og varð að hætta sjó-
mennskunni. Hann var mikill
listamaður og lék allt í höndum
hans hvort heldur var að móta
„hillbillies“ styttur, mála stór og
mikil málverk, eða búa til skart-
gripi og þá aðallega tengda ís-
lensku goðafræðinni. Síðustu ár
ævi sinnar bjó hann í Hátúni 10.
Útför Magnúsar fer fram frá
Fossvogskirkju í dag, 24. ágúst,
kl. 15.
mundur Andrésson.
Sonur Guðrúnar er
Brynjólfur Jón Her-
mannsson, hann á
þrjú börn 2) Kol-
brún, f. 14. janúar
1950, d. 2. ágúst
sama ár 3) Áslaug
Kolbrún, f. 18. febr-
úar 1952, maki
Gunnar Harðarson,
þau eiga þrjú börn
og þrjú barnabörn 4)
Hjördís, f. 22. júní
1954, samfeðra,
maki Albert Sævar Þorvaldsson,
hún á þrjú börn og fjögur barna-
börn.
Elsku Maggi minn, stóri bróðir
minn, þá ertu farinn á vit forfeðra
okkar. Ég sem hélt að þú myndir
hrista þetta af þér eins og í vor þegar
þú veiktist, en nei, maðurinn með ljá-
inn hafði yfirhöndina. Þú varst stór
og mikill maður, hjartahlýr og með
eindæmum mikill barnakarl og mik-
ill dýravinur. Ég man alltaf eftir því
þegar þú hringdir í mig og sagðir
mér að þú værir búinn að fá þér
hund. Hundinn Ívan áttir þú síðast
og í lengstan tíma. Betri vin hefur þú
aldrei eignast, þið voruð algerlega
óaðskiljanlegir og fóruð í margan
veiðitúrinn saman, upp um fjöll og
firnindi. Mikil sorg varð hjá þér þeg-
ar þú þurftir að setja hann í fóstur
þegar þú fluttist í Hátúnið, en þú
fékkst hann oft lánaðan og þá var
strunsað í bæinn, þú með hattinn,
hann með klút um hálsinn, tveir stór-
ir og miklir vinir. Mikið náttúrubarn
varstu Maggi minn og landshorna-
flakkari með eindæmum. Það stopp-
aði þig fátt ef fiðringurinn kom í þig
að fara til útlanda, þú bara fórst. Sjó-
maður varstu mikill, bæði á togurum
og frökturum, bæði hér á klakanum
eins og þú kallaðir landið okkar og
erlendis. Danaveldi var mjög í uppá-
haldi hjá þér enda áttir þú marga
góða vini þar. Mörgum ævintýrum
lentir þú í um ævina enda eru til
nokkrar greinar um þau til dæmis
þegar þú hittir vin þinn á mjög
drungalegum stað og sást bara
óhugnanlegar glyrnur, hræddari
sagðist þú ekki hafa orðið í lengri
tíma en viti menn allt í einu heyrðist
me-me. Þetta var þá bara geitar-
grey, ekki veit ég í hvaða ástandi þú
varst þarna. Ég veit að stór hópur
vina og vandamanna tekur á móti
þér. Við munum svo hittast einn dag-
in þegar ég kem til Valhallar.
Ég elska þig, elsku bróðir minn,
þín systir
Áslaug Kolbrún.
Elsku brósi.
Jæja elskan, nú er komið að leið-
arlokum, nú eruð þið Ívan saman
sem þú saknaðir svo mikið. Eins og í
frásögnum þínum þá var það alltaf
„ég og Ívan gerðum þetta og ég og
Ívan gerðum hitt“. Mikið elskaðir þú
þennan hund, enda einn af skemmti-
legustu hundum sem ég hef hitt.
Það rifjast margt upp þegar ég
skrifa þessi fátæklegu orð um þig.
Ein sagan var þegar við vorum sam-
an á Kaldanesi og þú stalst eggjun-
um og spældir þau á fjöl. Ég var 6
ára og þú 10, ég finn ennþá óbragðið í
munninum. Já, þú varst ansi uppá-
tækjasamur á þinni ævi, bæði ungur
og gamall, en alltaf passaðir þú upp á
litlu syss þína.
Margar sögur eru til um þig að
þær myndu fylla heila bók. Það sem
þér datt ekki í hug að gera, eins og
þegar þú áttir heima á Klapparstíg.
Þið Ívan voruð uppi á Dillon og kom-
inn tími til að fara heim svo þið
kvödduð fólkið. Rétt á eftir verður
einhverjum litið út um gluggan og
sjáið, minn maður kominn með ólina
hans Ívans um hálsinn og Ívan hélt í
tauminn og teymdi karlinn heim. Það
lá við umferðaöngþveiti á Laugaveg-
inum og Hverfisgötu. Já, þær eru
margar sögurnar.
Þú varst mikill listamaður, það lék
allt í höndum þínum hvort sem það
var að mála eða búa til úr leir eins og
til dæmis Hillbilly-karlana sem mér
fannst þú hafa sjálfan þig sem fyr-
irmynd að. Þú hnýttir líka flugur og
bjóst til skartgripi svo listilega vel en
ég hef aldrei skilið hvernig, þú með
þessar svakalegu krumlur sem höfðu
skaddast á sjó og í landi, gast skapað
allt þetta.
Ég man að einu sinni varst þú að
koma af sjó, ég var 12 og Kolla systir
6. Þú gafst okkur sleikjó sem var svo
stór að spýtan var eins og kústskaft.
Þá vöktum við systurnar athygli. Já,
margs er að minnast, ég dýrkaði þig.
Í gamla daga þegar maður hitti þig
niður í bæ á rúntinum þá kölluðu allir
vinir þínir mig Magga-systur, ég
efast um að þeir hafi nokkurntíman
vitað mitt rétta nafn. Já, þú varst
góður bróðir og passaðir að enginn
strákur kæmist nærri mér enda
þorðu þeir því ekki þegar þeir sáu
þennan stóra rum. Þeir tóku í stað-
inn til fótanna en þá var syss ekki
ánægð. Þú varst gull af manni, elsk-
aðir börn, dýr og minnimáttar. Ævi
þín var erfið en alltaf var stutt í húm-
orinn en þú fékkst ósk þína, þú náðir
ekki ellilífeyrisaldri. Eins og þegar
þú hringdir í fyrra og sagðir „Hey
syss fer ég á ellilaun í haust?“ Ég
sagði þér að þú ættir eitt ár eftir í
það. Þá kom gleðistuna frá þér. Unna
frænka hafði þá verið að rugla í þér.
Jæja, brósi minn, ég kveð þig nú
vitandi að þú ert í veiðitúr með Ívan.
Ég vil þakka Inger og Óla fyrir
veittan stuðning.
Ég elska þig.
Guðrún (Gunna syss).
Magnús Hörður Jónsson
✝ Gísli Albertssonfæddist í Norð-
urfirði á Ströndum 10.
mars 1936. Hann and-
aðist á hjúkr-
unarheimilinu Sunnu-
hlíð föstudaginn 14.
ágúst 2009. Foreldrar
hans voru Ósk Sam-
úelsdóttir frá Skjald-
arbjarnarvík, f. 26.7.
1902, d. 27.3 1954 og
Albert Valgeirsson frá
Norðurfirði, f. 26.11.
1902, d. 28. 10. 1983.
Systkini Gísla eru Að-
albjörg, f. 1934, Kristján, f. 1938, Jó-
hanna Sesselja, f. 1939, Bjarnveig
Sigurborg, f. 1940, d. sama ár, og
uppeldisbróðir Gísla var Magnús
Þórólfsson, f. 1927, d. 2008.
Hinn 9. apríl 1960 kvæntist Gísli
Vilborgu Guðrúnu Víglundsdóttur,
f. 11.10. 1942. Börn þeirra eru: 1)
Víglundur, f. 13.3. 1960, kvæntur
Yuka Yamamoto, þau eiga einn son.
Áður átti hann fjögur börn með
Kristínu Kristinsdóttir og eiga þau
eitt barnabarn. 2) Albert, f. 21.7.
1961, kvæntur Ólöfu Ernu Ólafs-
dóttir, þau eiga þrjú börn og eitt
barnabarn. 3) Birgir, f. 15.2. 1966,
kvæntur Kristjönu Schmidt, þau
eiga þrjár dætur. 4) Guðrún Ósk, f.
15.3. 1968, gift Jó-
hanni S. Ólafssyni,
þau eiga tvo syni. 5)
Þórhildur, f. 23. 7.
1971, í sambúð með
Halli Egilssyni, þau
eiga einn son, fyrir
átti hún eina dóttur
með Hilmari Þór Dav-
íðssyni og eru þau
bæði látin. Gísli átti
fyrir Arndísi, f. 10. 3.
1959, gift Ingva Þór
Ástþórssyni, þau eiga
þrjá syni.
Gísli ólst upp á Bæ í
Trékyllisvík á Ströndum, hann flutti
ungur til Reykjavíkur þar sem hann
lærði smíðar og lauk meistaranámi
frá Iðnskólanum. Gísli starfaði sem
smiður alla sína starfsævi og rak
meðal annars, ásamt félögum sín-
um, trésmíðaverkstæðið Tréver í
Kópavogi. Hann var virkur félagi í
Framsóknarflokknum á árum áður.
Gísli og Vilborg byggðu sér sum-
arbústað í Eilífsdal í Kjós. Þar
dvöldu þau í sínum frístundum við
gróðursetningu og ræktun, sem
bæði höfðu yndi og ánægju af, á
meðan heilsa Gísla leyfði.
Útför Gísla fer fram frá Digra-
neskirkju í dag, 24. ágúst, og hefst
athöfnin kl. 13.
Elsku afi.
Þó svo að við höfum vitað um
þónokkurn tíma að þú værir að
fara að kveðja okkur var það samt
sárt að fá þær fréttir að þú værir
farinn.
Upp í hugann hafa leitað ótal-
margar minningar og langflestar
frá þeim stundum sem við áttum
saman uppi í sumó. Þar höfðum
við alltaf nóg fyrir stafni, enda
næg verkefni sem biðu okkar. Það
þurfti að klippa og saga af trjám,
færa tré milli staða og lagfæra eitt
og annað sem var úr sér gengið.
Þarna uppfrá fengum við barna-
börnin að læra svo ótalmargt af
þér. Við fengum að stinga upp
kartöflur, bera áburð á trén og
fylgjast með þér laga hitt og þetta.
Og oft fengum við að spreyta
okkur á því að smíða úr spýtuaf-
göngum og fengum þá tilsögn frá
afa smið hvernig best væri að bera
sig að. Árangurinn sést víða og
einna best á kofanum sem Guðni
smíðaði og lét svo flytja uppeftir.
Þar stendur hann enn.
Svo þegar við höfðum fengið að
borða góðan hádegismat hjá ömmu
var kominn tími til að fá sér lúr,
og þá varð fyrir valinu falleg laut
einhvers staðar á lóðinni. Þar lögð-
umst við niður og hvíldum okkur í
guðsgrænni náttúrunni áður en við
fundum okkur verkefni að nýju.
Stundum fundum við hálmstrá og
stungum því í munninn, því að það
gerðu sko alvöru sveitastrákar.
Og ekki má gleyma öllum
göngutúrunum sem við fórum,
annaðhvort niður eftir veginum
eða upp í fjall. Þar var svo margt
að sjá og svo margs að njóta, sér-
staklega þau skipti sem við höfð-
um það upp á topp fjallsins. Og oft
fórum við í göngutúra þegar við
vorum hjá ykkur ömmu hér í bæn-
um og duglegir vorum við að halda
þeim við eftir að þú varst kominn
inn á Sunnuhlíð.
Ég veit ekki hversu löng leiðin
Gísli Albertsson