Morgunblaðið - 27.08.2009, Síða 27

Minningar 27
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 27. ÁGÚST 2009
Ég naut nafnsins á jólunum, því þá
fékk ég alltaf sendan pakka frá
Dóru. Það var alltaf mjög spennandi
að fá sendan pakka sunnan með sjó.
Móðir mín hefur sagt mér margt frá
uppvaxtarárunum í Vörum. Það
færist alltaf ljómi yfir andlitið á
henni þegar hún minnist á æsku-
heimilið. Til dæmis finnst henni
engin jól hafa verið jafn hátíðleg og
er hún bjó í foreldrahúsum. Þá röð-
uðu börnin sér í kringum orgelið og
sungu. Dóra hafði fallega söngrödd,
hún söng lengi í kirkjukór Útskála-
kirkju. Hún átti alltaf fallegt heimili
og var gott að sækja hana heim.
Hún var mjög myndarleg í hönd-
unum og stórar útsaumaðar myndir
prýddu veggina.
Varasystkinin voru 13, en 12
þeirra komust til manns. Þetta var
allt myndar- og dugnaðarfólk. Af
þessum hópi eru aðeins eftirlifandi
systurnar þrjár, sem stóðu fyrir 59
árum í stofunni í Vörum og voru að
láta skíra börnin sín. Þær syrgja
ástkæra systur. Elsku nafna mín,
hafðu þökk fyrir að hafa annast afa
og ömmu þegar kraftar þeirra fóru
þverrandi. Það var óeigingjarnt
starf sem seint verður fullþakkað.
Elsku Dúddi, Ásta, börn og barna-
börn. Missir ykkar er mikill en að
lifa er að elska og sá sem einhver
elskar getur aldrei dáið. Dóra mín,
þakka þér fyrir allt sem þú hefur
verið mér og minni fjölskyldu.
Minning þín er ljós í lífi okkar.
Þín nafna
Halldóra.
Margar eru minningarnar sem
koma upp í hugann þegar ég minn-
ist hennar Dóru í Vörum. Fyrsta
minningin er þegar ég var að koma
til Halla sem þá bjó á loftinu hjá
henni og ætlaði að bíða eftir að hann
kæmi heim af sjónum. Þá kom hún
upp og sótti mig. „Það er ómögulegt
að þú hangir þarna ein uppi, komdu
heldur niður og horfðu með mér á
Dallas.“ Svoleiðis byrjuðu kynni
okkar Dóru og mörg kvöldin áttum
við eftir að sitja saman í stofunni
hennar við sjónvarpsgláp og spjall.
Við Halli byrjuðum svo okkar bú-
skap á loftinu og reyndist hún okk-
ur afar vel á meðan við vorum þar
og eftir að Valdi okkar fæddist þá
tók hann líka miklu ástfóstri við
hana. Var varla farinn að ganga
þegar hann staulaðist að hurðinni
sem lá niður stigann og galaði
„Dóa … Dóa mín“ sem þýddi að
hann vildi koma niður til hennar og
aldrei brást það að hún kæmi upp að
sækja hann og tæki hann með sér
niður. Í mörg ár kallaði hann hana
alltaf Dóru ömmu og henni líkaði
það bara vel. Hún spurði alltaf um
hann og fylgdist vel með því sem
hann var að gera, sérstaklega í tón-
listarnáminu. Sýndi því mikinn
áhuga og kom með okkur nokkrum
sinnum að horfa á hann spila á tón-
leikum og hafði gaman af. Þóra
Lind hélt líka mikið upp á Dóru og
eftir að hún fluttist á Garðvang átti
Þóra Lind það til að labba til hennar
í stuttar heimsóknir bara ein eða
með hundana okkar og fannst það
ægilegt sport.
Hugur minn er nú hjá kæru vin-
konu minni, henni Dóru, nöfnu
ömmu sinnar sem býr í Bandaríkj-
unum og hefur ekki tök á að koma
og fylgja henni en ég veit að þær
Anna Rós munu kveðja hana á sinn
hátt þarna úti og vera með okkur í
huganum í dag. Ég sendi Dúdda,
Ástu, Gumma, Dóru, Petru og fjöl-
skyldum innilegar samúðarkveðjur
og Dóru þakka ég alla hennar
tryggð og vináttu sem hún ætíð
sýndi mér og fjölskyldu minni.
Guð blessi minningu Dóru í
Vörum.
Allar stundir okkar hér
er mér ljúft að muna.
Fyllstu þakkir flyt ég þér
fyrir samveruna.
(Har. S. Mag.)
Kolbrún og fjölskylda.
Yndislega amma mín. Ég heim-
sótti þig daginn fyrir dánardag þinn
á Garðvang, það var mér mjög erfið
stund því innst inni vissi ég þetta
væri í síðasta sinn sem þú myndir
halda í hönd mína og brosa til mín.
Þú varst svo góð amma, svo hlý og
alltaf með opinn faðminn. Mér þykir
svo vænt um þá minningu sem ég á
með þér þegar þú bjóst í Vörum, en
eftir að hafa leikið mér allan daginn
með þér baðaðir þú mig alltaf fyrir
svefninn, eftir bað signdir þú mig
áður en þú klæddir mig í nátttreyj-
una, síðan lá ég í fanginu á þér á
meðan við fórum saman með bæn-
irnar. Það var alltaf best að kúra hjá
þér, elsku amma, en ömmur eru
alltaf svo mjúkar eins og þú sagðir.
Minningarnar með þér eru svo
margar og góðar, þeim verð ég að
eilífu þakklát, eins fyrir öll
skemmtilegu ævintýri okkar sam-
an. Við vorum góðar vinkonur, það
var svo gott að tala við þig. Þú varst
svo fyndin og skemmtileg.
Eitt er mér svo minnisstætt en
það var þegar ég var nýkomin að ut-
an úr förðunarnámi, þú skríktir al-
veg þegar þú sást mig, varst eitt
stórt bros. En svo sagðir þú jáhá,
Petra, nú getur þú málað mig og lát-
ið allar hrukkurnar hverfa. Þú
hugsaðir svo vel um húðina á þér
enda sást það á lokadögum þínum,
svo falleg og slétt. Þú varst falleg-
asta konan í Garðinum. Jólin í ár
verða skrýtin en ég hef aldrei haldið
jólin án þín en ég veit þú verður í
góðum höndum, með systkinum
þínum syngjandi sálma saman. Ég
mun sakna þín svo, elsku amma, ég
vil að þú vitir hve þakklát og stolt ég
er að þú hafir verið amma mín. Ég
mun sakna húmors þíns en síðast en
ekki síst hlýju þinnar. Blessunin,
engillinn minn og lilla mín eru orð
sem ég mun sakna að heyra. Takk
enn og aftur fyrir allt amma mín,
loks ertu komin til hinna englanna.
Ég læt fylgja með uppáhaldsbæn
okkar saman.
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesús mæti.
(Höf. ók.)
Petra Þórðardóttir.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(Vald. Briem.)
Amma mín. Nú ert þú búin að
kveðja þennan heim.
Ég veit að þú hefur fengið gott
faðmlag frá foreldrum þínum,
systkinum og vinum, þegar þú
komst á leiðarenda.
Þegar ég vaknaði við símann á
fimmtudagsmorguninn vissi ég að
þú værir fallin frá. Pabbi sagði mér
fréttirnar og minningarnar
streymdu um huga minn. Um okkar
góðu tíma saman. Það var alltaf
mjög gott samband okkar á milli,
elsku amma mín. Við vorum alltaf
mjög nánar. Oftar en einu sinni
sagði ég við hana hvað ég væri
heppin að eiga hana fyrir ömmu.
Svarið var alltaf, já en þú átt bara
eina ömmu. En ég var heppin því þú
varst yndisleg amma. Það voru
margar helgar og sumardagar sem
við Gummi bróðir fórum út í Garð til
ömmu, langömmu og langafa í
Vörum. Þér þótti gaman að ferðast
og naut ég góðs af. Margar ferðir
voru farnar í bústaði upp í Húsafell,
þar sem við áttum góðan tíma sam-
an með pabba, mömmu, Köllu
frænku, Betu eða Mörtu og Kjart-
ani.
Nokkrar ferðir fórum við saman
til Vestmannaeyja, að heimsækja
ættingja og vini. Ógleymanlegar bú-
staðaferðir í Hreiðrið til mömmu og
pabba. Það var aldrei dauður tími
hjá okkur, amma mín. Við fórum í
berjamó og verslunarferðir og fleira
gerðum við saman.
Marga góða fallega hluti hefur þú
gefið mér og stelpunum mínum
gegnum árin. Þeir verða vel varð-
veittir hjá okkur. Það var yndislegt
að fá þig á Smáratúnið til okkar
Guðna og stelpnanna, eða í bakhús-
ið eins og þú kallaðir það. Fyrir
Önnu Rós og Ástu að hafa þig og fá
að kynnast eins vel og þær gerðu.
Fyrir mig að hafa þig svona nálægt,
geta spjallað, spilað á spil og átt
góðar stundir með þér.
Þegar ég Tommy og Lillian þurft-
um að flytja til Ameríku, spurðir þú
mig hvort þú mættir ekki bara
koma með. Þú ætlaðir að vera í einu
herberginu hjá okkur og passa Lilli-
an. Oft hefur mér orðið hugsað til
þessara orða. Sérstaklega núna þar
sem ég er svona langt í burtu og gat
ekki verið með þér síðustu dagana
þína. Um jólin 2007 áttum við góðan
tíma saman. Mikið var spjallað og
hlegið. Ég var ekki tilbúin að kveðja
þig, þegar ég þurfti að snúa aftur
heim í útlöndin. Ég held að við höf-
um þá vitað að þetta yrði okkar síð-
asta samvera. Báðar með tárin í
augunum og hlýleg orð kvöddumst í
janúar 2008. En við vorum nú dug-
legar að hringja hvor í aðra. Elsku
amma mín, nú er komið að minni
hinstu kveðju. Guð og englarnir
verði með þér.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Vald. Briem.)
Þín,
Dóra Þórðadóttir Ramsay.
Elskuleg frænka og vinkona,
Dóra í Vörum, hefur kvatt þetta líf
eftir langa og farsæla ævi. Um-
gengni við Dóru var hluti af lífi
mínu. Eg heimsótti hana reglulega,
naut þess að skoða handavinnu sem
hún gerði, það var eitt af hennar
áhugamálum, hún var sérlega vand-
virk við hana eins og allt sem hún
tók sér fyrir hendur. Hún var góð-
um gáfum gædd, las mikið og einnig
hlustaði hún mikið á tónlist, spilaði
á orgel og hafði góða söngrödd.
Þess fengum við að njóta, sérstak-
lega á jólunum í Vörum þegar hún
spilaði og allir sungu saman jólalög-
in. Þá var gjarnan skírður nýjasti
meðlimurinn í stórfjölskyldunni.
Þannig var það einmitt þegar sonur
minn var skírður á jólunum 1964.
Það var skemmtiferð fyrir okkur
krakkana að fara með Dóru í berja-
mó, með nesti og áðum við þá í
Árnarétt, þá kenndi hún okkur
kennileiti í heiðinni.
Í haustsöltun á Gaukstöðum, þeg-
ar Dóra hafði lagt í hálfa tunnu, þá
kenndi hún mér að leggja síld til að
ljúka við tunnuna. Þótti mér mjög
skemmtilegt að fá að taka þátt í
síldarfjörinu.
Dóra var trú og trygg, hún kom
aftur heim að Vörum til þess að
hugsa um ömmu og afa, svo þau
gætu eytt ævidögunum á heimili
sínu. Naut stórfjölskyldan þess
einnig að geta komið í heimsókn til
þeirra að Vörum.
Dóra var mjög barngóð og þegar
börnin í fjölskyldunni voru að renna
sér á sleðum í snjónum niður brekk-
una í Vörum þá kom hún út og gætti
að þeim hvort allt væri í lagi og
bauð þeim gjarnan inn til að hlýja
sér.
Þegar Dóra flutti til Keflavíkur
aftur, bjó hún við hliðina á nöfnu
sinni og barnabarni. Þá var það
hennar gleði að fá langömmubörnin
til sín og geta hlúð að þeim. Síðustu
árin þegar heilsan var farin, dvald-
ist hún á Garðvangi.
Það var ekki létt fyrir hana að
geta ekki séð um sig sjálfa, því hún
var stolt og sjálfstæð kona og vildi
ekki vera upp á aðra komin, en hún
var ánægð með að sjá niður á síkið
og sjóinn, og fylgjast með fuglunum
og sátt við að vera komin aftur í
Garðinn.
Síðasta heimsókn mín til Dóru
var 18. ágúst sl., hún brosti þegar
ég kvaddi og lofaði að koma til
hennar þegar ég kæmi heim frá
Danmörku og segja henni ferðasög-
una.
Innilegustu samúðarkveðjur til
ástvina hennar.
Minningin lifir um góða konu.
Kristjana Vilhjálmsdóttir
og fjölskylda.
Hjartkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
BJARNI BENTSSON
fyrrv. yfirverkstjóri hjá Flugmálastjórn,
Digranesvegi 80,
Kópavogi,
lést sunnudaginn 16. ágúst.
Jarðarförin fer fram frá Digraneskirkju föstudaginn 28. ágúst
kl. 13.00.
Unnur Jakobsdóttir,
Bent Bjarnason, Helga Helgadóttir,
Anna Þórdís Bjarnadóttir, Stefán R. Jónsson,
Jakob Bjarnason, Þóra Kristín Vilhjálmsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ÞORSTEINN ÓLASON,
Grums,
Svíþjóð,
lést á sjúkrahúsinu í Karlstad miðvikudaginn 29. júlí.
Bálför hefur farið fram í Svíþjóð.
Kveðjuathöfn verður haldin í Seljakirkju föstu-
daginn 28. ágúst kl. 11.00.
Pétur Óli Þorsteinsson, Ásdís Rós Jóhannesdóttir,
Þorsteinn Þorsteinsson, Íris Gunnarsdóttir,
Davíð Guðjón Pétursson,
Dagný Ósk Pétursdóttir,
Hulda Rannveig Pétursdóttir,
Hilmar Már Pétursson,
Sara Lillý Þorsteinsdóttir,
Aron Ellert Þorsteinsson,
Daníel Máni Þorsteinsson,
Lena Sól Sörensen.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
ÞORBJÖRG LILJA JÓNSDÓTTIR,
Skúlagötu 40,
Reykjavík,
sem andaðist á hjúkrunarheimilinu Víðinesi
þriðjudaginn 18. ágúst, verður jarðsungin frá
Háteigskirkju í Reykjavík föstudaginn 28. ágúst og
hefst athöfnin kl. 13.00.
Jón Hólm Stefánsson, Rósa Finnsdóttir,
Nína Áslaug Stefánsdóttir, Daníel Daníelsson,
Rannveig Margrét Stefánsdóttir,
Bergur Viðar Stefánsson, Ingibjörg Stefánsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi og
langafi,
EGGERT SNORRI SÍMONSEN,
Jónsgeisla 43,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut mánudaginn
24. ágúst.
Brynja Símonsen,
Ottó W. Eggertsson, Rut Guðmundsdóttir,
Sigrún B. Eggertsdóttir,
Hafdís L. Eggertsdóttir, Magnús G. Gunnarsson,
Þórunn M. Eggertdóttir, Böðvar B. Þorvaldsson,
afabörn og aðrir aðstandendur.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi og
langalangafi,
KÁRI ÍSLEIFUR INGVARSSON
trésmíðameistari,
Hrafnistu,
Reykjavík,
lést þriðjudaginn 25. ágúst.
Katrín Sigríður Káradóttir, Ölver Skúlason,
Stefán Arnar Kárason, Stefanía Björk Karlsdóttir,
Anna Káradóttir, Karsten Iversen
og aðrir afkomendur.