Morgunblaðið - 12.11.2009, Qupperneq 23

Minningar 23
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 12. NÓVEMBER 2009
✝ Hjörleifur Gunn-arsson fæddist
17. október 1963.
Hann lést á líkn-
ardeild Landspítalans
í Kópavogi 6. nóv-
ember 2009. For-
eldrar hans eru
Gunnar Finnsson f. 3.
júní 1934 á Siglufirði
og Elsebeth Finnsson
f. Jacobsen f. 27.
október 1933 á Við-
areyði í Færeyjum.
Systkini Hjörleifs eru
Jóhannes Jacobsen,
maki er Jórun Jacobsen og eiga
þau þrjú börn og tvö barnabörn,
Kristinn Gunnarsson, maki Lilja K.
Hallgrímsdóttir, hún átti tvö börn
fyrir, Ásta María Gunnarsdóttir,
Rafn Gunnarsson, Anna Gunn-
arsdóttir, Súsanna
Gunnarsdóttir, maki
Jón Vilhjálmsson,
þau eiga tvö börn, og
Bylgja Gunn-
arsdóttir.
Eiginkona Hjör-
leifs var Eva Bald-
ursdóttir, f. 14. sept-
ember 1964, þau
skildu. Sonur þeirra
er Viktor Freyr, f. 6.
maí 1999.
Hjörleifur var
tæknifræðingur að
mennt og starfaði við
ýmis rekstrar-, tækni- og hönn-
unarstörf á starfsævi sinni, nú síð-
ast hjá tæknideild Héðins hf.
Hjörleifur verður jarðsunginn
frá Seljakirkju í dag, 12. nóv-
ember, og hefst athöfnin kl. 13.
Elsku sonur okkar. Að missa þig
er erfiðara en nokkur orð fá lýst. Þú
varst yndislegur sonur.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífs þíns nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði nú sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Hvíldu í friði, elsku drengurinn
okkar.
Kveðja,
Mamma og pabbi.
Í dag kveð ég minn kæra Hjölla
bróður og langar mig að minnast
hans í nokkrum orðum. Ég á bara
góðar minningar um þig, ég á eftir
að sakna góðu stundanna sem við
áttum og spjölluðum saman um alla
skapaða hluti, það var sama hvort
það var um tæknimál, heimsmál eða
veðrið, þú vissir allt sem spurt var
um. Þú varst stoltur af síðasta
vinnustað sem var Héðinn og ætl-
aðir að mæta í vinnu aftur fram á
síðasta dag. Svo þakka ég systrum
mínum, Rabba, pabba, Ebbu og
starfsfólki á líknardeildinni fyrir
frábæra umönnun í veikindum þín-
um. Og vil ég kveðja þig með þessu
ljóði, Hjölli minn, Guð geymi þig.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
( V.Briem.)
Elsku Viktor minn, megi guð vera
með þér í þinni miklu sorg. Kveðja,
Kristinn bróðir.
Elskulegi bróðir minn Hjörleifur
er látinn eftir erfið og löng veikindi,
sem hann barðist hetjulega við.
Mér finnst skrítið að hugsa til
þess að þú sért farinn, ennþá skrítn-
ara að vera að skrifa minningar-
grein um þig. Minningarnar eru
margar, þær eru allar góðar og
geymi ég þær með mér nú þegar
leiðir skiljast, minningar um góðan
dreng sem var vinur vina sinna.
Hjörleifur var ákaflega þægilegur
maður í allri umgengni, heiðarlegur,
glaðlegur og sérstaklega hjálplegur
við sitt fólk. Hann hafði jákvæða og
fallega lífsýn, sem snart hvern þann
sem umgengst hann. Hann vann öll
störf sín af kostgæfni og þeir sem
kynntust honum vegna starfa hans
gátu undantekningarlaust borið
honum gott orð.
Það er þungbært fyrir son þinn
Viktor Frey að missa þig, góðan og
umhyggjusaman föður sem elskaði
hann út af lífinu og vildi allt fyrir
hann gera. Það er sárt að hugsa til
þess að þú skulir vera farinn frá
okkur, en allar góðu minningarnar
verða okkur sem eftir lifum styrkur
í söknuðinum.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(Vald. Briem.)
Hvíldu í friði. Þín systir
Ásta María Gunnarsdóttir.
Elsku Hjölli minn, að missa þig er
mesta sorg sem ég hef upplifað.
Þú barðist eins og ljón síðastliðna
17 mánuði með hjálp færustu lækna
en það dugði ekki til, þú varðst að
lúta í lægra haldi fyrir krabbamein-
inu. Þótt andinn væri enn sterkur þá
var líkaminn að þrotum kominn og
gat ekki meira. Þú sýndir einstaka
hetjulund og algjört æðruleysi, að
kvarta var eitthvað sem þú þekktir
ekki. Þó að þessi tími hafi verið erf-
iður þá áttum við saman ómetanleg-
ar gleðistundir. Á hverjum morgni
sátum við saman og fengum okkur
gott kaffi og spjölluðum áður en ég
fór í vinnuna og ekki má gleyma öll-
um skemmtilegu símtölunum okkar
sem við áttum á hverjum degi.
Laugardagsmorgnanir eru mér sér-
staklega ljúfir því þá útbjó ég alvöru
enskan morgunverð með öllu til-
heyrandi, sem þú kunnir svo vel að
meta.
Ég er innilega þakklát fyrir þenn-
an dýrmæta tíma sem við systkinin
höfum átt saman. Þú varst stóri
bróðir minn sem ég gat leitað til,
alltaf varstu til staðar fyrir mig. Allt
lék í höndunum á þér. Ef ég þurfti
hjálp sem krafðist handlagni þá
vissi ég hvert átti að hringja og ekki
stóð á þér að hjálpa litlu systur. Ég
minnist þess eitt sumarið þegar ég
fékk að fara með þér í siglinga-
klúbbinn í Nauthólsvík. Ég er
smeyk því við þurfum að labba í
gegnum kirkjugarðinn, þú tekur í
hönd mína og leiðir mig og ég er
ekki hrædd lengur. Ég sé þig líka
fyrir mér á skólaganginum, þú bros-
ir og vinkar til mín ég er að springa
úr monti, stóri bróðir er komin í
gaggó, orðinn unglingur. Minning-
arnar eru margar, sem ég geymi í
hjarta mínu.
Þú varst skemmtilegur og blíður
bróðir með húmorinn í lagi. Þú varst
yndislegur faðir og unun var að sjá
ykkur feðgana saman þar sem ást
og umhyggja var í fyrirrúmi. Missir
foreldra okkar er mikill þar sem þú
varst einstaklega góður sonur sem
þau gátu alltaf leitað til ef eitthvað
þurfti að gera.
Síðustu fimm vikurnar dvaldir þú
á líknardeildinni í Kópavogi og
naust bestu umönnunar sem hugs-
ast getur. Þar starfar yndislegt fólk
sem með virðingu og umhyggju
gerði allt sem í þess valdi stóð til að
létta þér síðustu sporin og færum
við þeim alúðarþakkir. Alltaf þegar
ég heimsótti þig brostir þú svo fal-
lega til mín og baðst um koss og
þegar ég kvaddi þig með kossi og
sagðist elska þig, brostir þú og nikk-
aðir til mín eins og þú vildir segja;
ég veit það.
Þegar kom að leiðarlokum hjá
þér, sat ég við rúmið þitt og hélt í
hönd þína, kraftar þínir voru á þrot-
um en samt fann ég að það veitti
mér styrk eins og það hafði alltaf
gert.
Ég kveð þig með sömu kveðju og
áður, „Ég elska þig“. Ég sé þig fyrir
mér brosa til mín og segja: Já ég
veit það. Hvíldu í friði, elsku bróðir.
Nú þögn er yfir þinni önd
og þrotinn lífsins kraftur
í samvistum á sæluströnd
við sjáumst bráðum aftur
(Ingvar N. Pálsson.)
Anna systir.
Elsku Hjölli minn, nú hefur þú
kvatt þennan heim eftir 17 mánaða
erfið veikindi. Ég hélt að svona mik-
il sorg og tómleiki væri ekki til í
þessum heimi. Ef við stórfjölskyld-
an værum ekki svona náin og ég
ætti svo ekki svona frábæra fjöl-
skyldu og vini þá vissi ég ekki
hvernig ég færi að.
Elsku Hjölli minn, þú varst mér
alltaf svo góður bróðir, ljúfur og
gáskafullur með góðan húmor og
frábærar sögur sem við vinirnir er-
um enn að hlæja að. Þegar við
Nonni fluttum í bílskúrinn til
mömmu og pabba varst þú daglegur
gestur hjá okkur og þá urðum við
enn nánari. Þegar Gunnar og Anton
fæddust fannst þér þú eiga falleg-
ustu frændur í heimi. Og ekki spillti
fyrir að Gunnar var eins og þú þegar
þú varst lítill, prófaði allt og þorði
öllu. En Anton aftur á móti var alltaf
litli snúllinn þinn, sem þú hafðir allt-
af áhyggjur af, því hann var ekki
eins hraustur og Gunnar, meira
segja uppá líknardeild hafðir þú
áhyggjur af honum. Svona var alltaf
hugurinn þinn til þeirra. En Gull-
molinn þinn fæddist svo 6. maí 1999,
sem þú elskaðir út af lífinu og kall-
aðir alltaf Brúska.
Síðustu vikurnar þínar var unun
að sjá ykkur saman, hann var svo
góður við þig og sagði reglulega við
þig Ég elska þig, þú ert svo fallegur
pabbi, og þú jánkaðir því alltaf og
brostir til hans. Svo áttir þú frábær-
an vin, hann Albert, sem þú leist
meira á sem bróður en vin. Hann
var alltaf til staðar bæði dag og nótt.
Ég veit að ég gæti skrifað endalaust
um þig því það eru svo margar sög-
ur til af þér bæði í sumarbústöðum
og í ferðalögum sem við fórum sam-
an í, því það gerðist alltaf eitthvað
skemmtilegt í kringum þig.
Elsku fallegi Hjölli minn ég kveð
þig um stund og ég stend við lof-
orðið mitt að passa uppá Viktor,
mömmu og pabba fyrir þig. Elska
þig og sakna þín rosalega mikið.
Þín systir
Súsanna.
Elsku bestu Hjölli minn. Nú er
komið að kveðjustund, minn ástkæri
bróðir er látinn aðeins 46 ára að
aldri. Hann hefur barist hetjulega
við sitt mein í tæpa sautján mánuði.
Örlagadagurinn 30. apríl 2008 var
svartur dagur í okkar fjölskyldu
þegar það var hringt í mig í vinnuna
og sagt að bróðir minn hefði fengið
aðsvif á vinnustað sínum og verið
fluttur á spítala til frekari rann-
sókna. Fimm vikum síðar kom í ljós
illkynja æxli í heila.
Við fjölskyldan studdum vel við
bakið á þér í geislameðferð og lyfja-
meðferðum. Þrátt fyrir erfið veik-
indi kvartaðir þú aldrei og sást alltaf
ljósu punktana í tilverunni. Veikind-
in voru afskaplega þungbær syni
þínum Viktori Frey sem studdi
pabba sinn með fallegum teikning-
um og fögrum orðum. Þú varst glað-
sinna og með húmorinn í lagi. Síð-
ustu fimm vikurnar sem þú lifðir
varst þú á líknardeild Landspítalans
í Kópavogi umvafinn yndislegu
starfsfólki, sem sinnti starfi sínu af
alúð og fagmennsku. Þú varst oft að
spauga í hjúkrunarfólkinu á deild-
inni, þú varst með teikniblokk við
hliðina á rúmi þínu og varst að
hanna ný tæki fyrir deildina því þér
þóttu tækin sum hver sem þarna
voru nokkuð fornaldarleg.
Það hrannast upp ótal minningar
í huganum, t.d. þegar ég fékk að
fara með þér og Rabba í siglinga-
klúbbinn og ferðin til London fyrir
nokkrum árum þar sem við skemmt-
um okkur vel í uppáhaldsborginni
þinni. Þú varst mjög listrænn og
fjölhæfur og draumur þinn var að
fara til útlanda og læra arkitektúr.
Besti vinur þinn, Albert, hefur alltaf
reynst þér vel í gegnum lífið og sást
það best í veikindum þínum þar sem
hann stóð eins og klettur við hlið
þér, enda varstu vinur vina þinna.
Elsku Hjölli, ég veit að þér líður
vel núna, laus við allar þjáningar.
Ég mun geyma minningu þína um
ókomna tíð. Ég bið góðan Guð að
styrkja okkur öll á þessum erfiðu
tímum. Hvíl í friði, elsku bróðir.
Ég Guð nú bið að gæta þín
og græða djúpu sárin mín.
Í bæn ég bið þig sofa rótt
og býð þér góða nótt.
(S.P.Þ.)
Bylgja systir.
Hjörleifur Gunnarsson eða Hjölli
eins og vinir hans og fjölskylda köll-
uðu hann var það sem fólk kallar
hæfileikaríkur og góður maður.
Stundum of góður, setti skyldur og
drauma annarra fram fyrir sína
drauma, og því var ég svo glöð þeg-
ar hann sagði mér að núna ætlaði
hann loksins að kýla á það og sækja
um í arkitektúr í Danmörku. Við
hittumst á kaffihúsi eins og oft og
gerð var hernaðaráætlun um hvað
þyrfti til í umsóknarferlinu. Hann
flaug líka inn, enda búinn að hanna
allt mögulegt frá björgunarskýlum
upp í ruslatunnurnar sem við notum
daglega. En guð minn góður, hvers-
vegna fær hann akkúrat þá þetta
voðalega æxli?
Í dag ætti hann að vera á öðru ári,
teiknandi, skapandi með hressu
fólki. Röltandi á kaffihús í Árósum
og uppfyllandi gamla drauminn.
Hjölli var maður sem reyndi alltaf
að bæta heiminn, hafði framtíðar-
sýn, skapandi, lærandi og tilbúinn
að bretta upp ermar og framkvæma.
Í fyrsta sinn sem ég sá hann var
hann 12 ára gutti sem gægðist út um
dyrnar forvitnum augum á stelpuna
sem var að draga stóru systur á
skíði. Svo var það fermingin hans og
fjölskylduboð, en fyrst vakti hann
athygli mína fyrir alvöru þegar ég
sá hann svo duglegan að byggja
Melselið með pabba sínum. Þar var
ekki letinni eða afsökunum fyrir að
fara sem margir unglingar hefðu
fundið til. Dag eftir dag fóru bræð-
urnir í byggingarvinnu með pabba.
Þegar húsið var búið var farið í að
hanna arininn og sökkva sér í upp-
lýsingaöflun um hvernig góður ar-
inn á að vera. Já, reyndir arkitektar
leggja mjög oft ekki í það flókna
ferli. Sumir eru fæddir með hönn-
unargenið en öðrum er ekki hægt að
kenna það með langri skólagöngu.
Ég varð hissa þegar hann tók
krók og fór í Tæknifræðinginn, og
þó að framleiðslustjórnin ætti að
vera aðalvinnan hans, þá voru ekki
liðnir margir mánuðir í nýja starfinu
áður en hann hafði hannað nýja
hluti fyrir fyrirtækið. Af öllum þeim
góðu hlutum sem hann skapaði, þá
var hann samt alltaf stoltastur af
stráknum sínum. Ég er með inn-
rammaða mynd í huga mér af Hjölla
standandi í stofunni í Melseli horf-
andi á þriggja ára gutta með öllu
hjartanu.
Glöggt dæmi um hver þessi strák-
ur var, eru síðustu pælingarnar
hvernig hann gæti auðveldað vinn-
una með nýjum lyftubúnaði fyrir
stelpurnar á líknardeildinni. Notað
vogaraflið og lóð, því þessi vinna
væri allt of erfið fyrir þær.
Hjölli var traustur vinur sem
hægt var að treysta fyrir leyndar-
málum, vinur sem gaman var að
fara út að skemmta sér með og vin-
ur sem þú gast rætt við um sagn-
fræði, heimspeki og listir. Vinur
sem hvatti mann áfram með manns
eigin drauma. Án hans hvatningar
hefði ég aldrei þorað að fara í iðn-
hönnun í Madríd. En núna er stórt
gat eftir í lífi sonar hans og fjöl-
skyldu. Ég vona bara að þau heyri
sem lengst rödd hans hvetja þau
áfram til dáða. Að þau geti þurrkað
tárin og munað með brosi.
Heimurinn væri miklu ríkari ef
við hefðum haft hann bara í 10 ár í
viðbót. En Hjölli var ríkur maður,
hann átti frábæra foreldra, yndisleg
systkini og gullfallegan son sem var
honum sólin og framtíðin.
Matthildur Jóhannsdóttir.
Elskulega fjölskylda, þið hafið
verið einstök í að berjast fyrir hann
Hjölla ykkar. Við vitum hversu sam-
hent þið eruð og höfum ennþá frek-
ar séð það undanfarna daga. Megi
góður guð vera með ykkur um
ókomna tíð og styrkja ykkur í sorg-
inni.
Gull er það sem býr í góðu hjarta
gull er það sem mildu augun skarta
gull er mannsins gæfa mikill sjóður
gull er barnsins ljúfa hjal við móður.
Gullið skín við handtak góðra vina
gull er þegar huggun sorg vill lina
gull er þegar góður dagur kveður
gull er það sem hug og anda seður.
(Sigurjón Ari Sigurjónsson.)
Megi góður Guð varðveita minn-
ingu Hjörleifs Gunnarssonar.
Helga, Ólafur, Elfa og Íris Dögg.
Hjörleifur Gunnarsson
✝
Útför föður okkar, sonar, bróður og mágs,
STEINGRÍMS EYFJÖRÐ GUÐMUNDSSONAR,
sem lést mánudaginn 2. nóvember, fer fram frá
Hallgrímskirkju föstudaginn 13. nóvember kl. 15.00.
Sigurður Árni Steingrímsson,
Sindri Már Steingrímsson,
Guðmundur Pétursson,
Bergljót Björg Guðmundsdóttir,
Sveinn Haraldsson.