Saga - 1974, Síða 9

Guðni Jónsson, prófessor,
1901-1974
In memoriam
„Mildir, fræknir
menn best lifa”,
segir í Hávamálum, og mildur og frækinn maður andaðist
4. mars 1974. Guðni Jónsson var einna afkastamestur og
hugprúðastur íslenskra fræðimanna í 40 ár og aðalmeist-
ari þeirra, sem hlutu menntun sína í íslenskum fræðum
við háskóla vorn fyrir síðari heimsstyrj öld. Hann samdi,
þýddi, bjó til prentunar og sá um útgáfu á miklum fjölda
bóka, sem prýða heimilisbókasöfn um allt land. Enginn
núlifandi Islendingur annar en Halldór Laxness mun jafn-
fyrirferðarmikill í íslenskum bókahillum og Guðni Jóns-
son. Eg tel hjá mér 47 bækur, sem hann hefur gefið út,
frumsamið og safnað til, og á ég þó ekkert af ættfræðirit-
um hans. Elja hans, vinnugleði og atorka var frábær.
Magisterstitillinn var tengdur nafni Guðna Jónssonar á
annan hátt en annarra manna með sömu menntun. Hann
var meistari okkar íslendinga um alla aðra menn fram, ís-
lensk-menntaður í íslenskum fræðum; í því lá styrkur
hans og veikleiki í senn. Hann var af sjósóknurum kom-
inn, reri sjálfur tvær vertíðir á Suðurnesjum á árum fyrrí
heimsstyrjaldar, og var hinn mikli formaður alþýðlegra
fræðimanna. Ég þekkti marga, sem nefndu Guðna Jóns-
son aldrei annað en Guðna sinn eða hann Guðna okkar.
Æviatriöi.
Guðni Jónsson var fæddur á Gamla-Hrauni á Eyrar-
bakka 22. júlí 1901, einn 17 barna Jóns Guðmundssonar
bónda þar og sjósóknara og konu hans Ingibjargar Gíslínu