Skólablaðið - 01.04.1962, Blaðsíða 9

- 93 -
hafa efni, er ekki hefur birzt í blaðinu,
og hefur það ekki verið borið undir rit-
nefnd, heldur ritstjóri af óskiljanlegum
ástæðum stungið því undir stól. Þessa
menn get ég nefnt, ef þörf krefur. Vel
getur verið, að þeir, sem orðið hafa
fyrir þessu, séu fleiri en þrír og jafn-
vel ekkert líklegra. Höfuðsökina ber
Sverrir að sjálfsögðu, en nokkra ef ekki
alla ritnefndarmeðlimi tel ég samseka,
þar sem ég veit, að þeim var þetta
kunnugt og gátu og geta hvenær sem er
farið fram á að fá að lesa allt efni, sem
berst, og greiða um það atkvæði, hvort
birta skuli eða ekki, áður en blaðið fer
í fjölritun.
Ahugaleysi ritstjórnar hefur verið
mjög rætt í skólanum í vetur og þá öll
spjót beinzt að ritstjóranum. Er ég á
þeirri skoðun, að Sverrir vanmeti þá,
er með honum starfa ( eða réttara sagt
eiga að starfa ) í ritnefnd og benda allar
líkur til þess. Meðal annars það, sem
framar greinir, að hann skuli ekki bera
efnið undir þá, eins og lög gera ráð
fyrir. Gæti maður ætlað, að Sverrir
áliti þá ekkert vit hafa á málunum.
Mér er sagt, að aðeins einn ritnefndar-
fundur hafi verið haldinn, svo ekki er
von á góðu. Það, sem ritnefnd hefur
lagt að mörkum í starfi sínu, er líka
sama og ekkert. Undanskil ég þó þá
Sverri og Baldur Símonarson, sem eru
svo til einu mennirnir, er eitthvað hafa
skrifað,,og þykir engum mikið.
Það er samt alls ekki skoðun mm
að ritnefnd eigi að skrifa einhver ósköp,
heldur ætla ég henni það hlutverk langt-
um fremur að hvetja menn til skrifa,
því eins og allir vita er andinn þannig
í skólanum, að enginn fæst til að gera
nokkuð nema gengið sé á eftir honum
með grasið í skónum. Ég álít, að til að
gera Skólablaðið vel úr garði, verði að
virkja alla krafta eins og hægt er,
Annað hvort hefur Sverrir aldrei upp-
götvað þetta eða hann hefur haldið kraft-
ana öllu færri en þeir eru. Veit ég
ekki til, að nokkur ritnefndarmeðlimur
hafi nokkurn tíma beðið neinn mann að
skrifa, nema Þráinn, sem er sennilega
sá eini, sem sýnt hefur einhvern lit.
Kannski hefur þó Sverrir einhvern tíma
ymprað á því við sitt fólk að stinga nið-
ur penna, svona rétt til málamynda.
Sverrir hefur nefnilega valið þann kost-
inn að safna um sig nokkurri hirð úr
5. og 6. bekk og látið hana skrifa með
sér í blaðið. Einkennast öll þau skrif
af þeirri þörf að fylla út þessar fáu
blaðsíður. Nægir þá að benda á optíska
lífið Sverris, og er greinilegt, að þar
er um uppfyllingu að ræða frekar en
Sverrir hafi sett það á prent vegna
listræns gildis þess, sem raunar ekkert
er. Einnig hefur sú skýring komið
fram, en hún er ekki frá mér, að Sverr-
ir og Böðvar séu í leirburðarkeppni, og
hefur þá Sverrir að sjálfsögðu komist
fram úr Böðvari, sem margir gætu þó
ætlað að væri nokkuð erfitt.
Efni þeirra þriggja blaða, sem út
hafa komið í vetur, er einstaklega lítil-
fjörlegt og efa ég, að slík endemi fyrir-
finnist, þótt langt væri leitað^ aftur í
gamla árganga blaðsins og þó svo væri,
er það engin afsökun.
Ýmsar illgjarnar persónur, eins og
ég, hafa leitað orsaka á sleni því, er
virðist hafa heltekið Sverri í vetur,
þennan gáfaða mann, sem í fyrra virtist
ætla að verða hin mesta driffjöður.
Fallast margir á þá skýringu, að þetta
stafi af ofdýrkun Sverris á Búdda, og
er þá starfsleiði hans auðskilinn. Getur
það varla gott talizt, að svo mikilvægur
starfsmaður, sem ritstjóri á að vera,
skuli fela sig í ermi guðs síns strax í
byrjun starfsárs. En nú hef ég heyrt,
að Sverrir og hirð hafi í hyggju að
koma út einu blaði auk þessa, og virðist
mér þá Sverrir vera farinn að gægjast
ískyggilega langt út úr erminni.
Að lokum vil ég taka það fram, að
ég biðst engrar afsökunar á þessum
skrifum, en þakka birtinguna.
Vésteinn Lúðviksson.
QUA DE CAUSA ?
Sagt er að Jón Júlíusson heyrist
stundum segja þegar hann kemur inn
í IV. - A :
"Noli me tangere ! 11