Skólablaðið - 01.04.1962, Blaðsíða 25

- 109 -
geti haldið huganum föstum milli starfs
og svefns.
Broadway er eina gatan á Manhattan,
sem liggur í bugðum. Hún á rót sína að
rekja til gamalla troðninga eftir Indíána
og fénað þeirra og er nú mjórri - en
ekki breiðari en aðrar götur. En á tím-
um hinna fyrstu Hollendinga var hún
breiðgata borgarinnar. Broadway tengir
New York við hina óskráðu fortíð, og
enn er hún lífæð borgarinnar, á kvöldin
í einu ljóshafi og mannhafið eins og ólg-
andi hrönn. Þar er fjöldi leikhúsa, sem
þó hafa sett mjög ofan að undanförnu, og
þar hafa þeir sýnt My fair lady í fimm
ár.
Ein af fegurstu dansmeyjunum á
Broadway hafði hoppað út um glugga,
hvað varð hennár síðasta hopp. Þetta
hafði gefið blöðunum æti, og blaðasalarn-
ir hrópa hver 1 kapp við annan og líma
upp auglýsingar um þetta hoppmet mann-
kynssögunnar.
Stórborgarbúinn er ekki áskrifandi að
blöðunum ; hann kaupir blað sitt á göt-
unni og breiðir úr því 1 lestinni eða
strætó, þar sem hann situr, svo að hann
þurfi ekki að sjá konurnar, sem ekki hafa
fengið sæti. Og blaðamennirnir láta það
ekki hamla sér, þótt ekki sé til nógu
mikill sannleikur fyrir svona stór blöð,
sem á sunnudögum hafa jafnmikið lesmál
og biblían.
Fréttirnar eru uppmálaðar með stór-
um stöfum, svo að jafnvel Alþýðublaðið
á ekki svo stóra stafi, og efnið að miklu
leyti glæpa- og slúðursögur, svo að Bald-
ur Sími fengi þar ærinn starfa.
Skemmtistaðirnir draga að sér at-
hyglina með titrandi ljósauglýsingum í
öllum litum, svo að mannssálin undir
fitukembdum skálpinum, sem þrammar
áfram á sínum gljáandi skóm, þarf ekki
að svelta á hinum breiða vegi New York-
borgar.
Næturlíf New York -borgar þekkja
víst flestir af kvikmyndum, en fáum
myndi víst endast aldur til að þefa uppi
alla næturklúbba vestri og eystri helm-
ings Manhattan. A vestri helmingnum
skemmta "sjógörlin" og annar óæðri
skemmtilýður, og þangað sætir pöpullinn,
en á þeim eystri eru aristokratarnir og
reyndar oft heilt "sjó" sjálfir. Þessi
munur skýrist bezt á eftirfarandi sögu:
Sonur hringdi í föður sinn og sagði :
"Father, I'm in jail on the West Side.
I've been arrested for rape. "
"Son! " shrieked his father. "What do
you mean, going over on the West Side
of town? "
Annars kvarta Kanarnir yfir deyfð í
næturlífinu og kaffihúsasetum og kenna
sjónvarpinu um. En twistið hefur nú
víst hleypt nýju lífi í skemmtanalífið, svo
að menn geta ímyndað sér, hvernig líf
það er.
En nú á ég eftir að leysa upp lýð-
inn í þjóðir og einstaklinga með sínum
blæ og sálarlífi - segja frá öllum þess-
um borgarhlutum, sem eru eins og þjóð-
lönd hver fyrir sig.
í Chinatown hittum við Kínverjana,
sem eru víst einungis fimmtungur af
6000 íbúum hverfisins. Þar eru kínversk
hieroglyfur á hverju húsi. Götur eru
mjóar og skítugar, en þegar inn kemur
er allt sagt hreint og fágað. Gljáandi
lakk er þeirra vopn í hinni eilífu bar-
áttu mannkynsins við ryk og skít. Þeir
eru sjálfir fágaðir að utan, en þögulir og
tortryggnir. Þeir lána hver öðrum fé
og taka enga kvittun fyrir. Þeir kæra
engin vanskil, heldur reka sjálfir réttar
sína. Ein blýkúla í hnakkann, þar sem
fléttan sat áður, og líkið er dregið nið-
ur í svartan kjallara. Það sjást engin
spor eftir og kemur ekki öðrum við.
Chinatown býr sannarlega yfir miklum
leyndardómum.
Um allt hittum við Gyðinga, því að
fjórði hver New Yorkbúi er Gyðingur.
Þeir eru ekki ein þjóð, heldur einn kyn-
stofn, sem nú skiptist ekki eftir sonum
Jakobs, heldur í rússneska Gyðinga,
pólska, þýzka o. s.frv. En þeir eru allir
afkomendur Jakobs, sem rúði Laban
tengdaföður sinn og eru ýmist auðsafnar-
ar eða uppreisnarforingjar.
í öðru hverfi hittum við Grikki og
Armeníumenn. Það er hættulegt að
koma inn og skoða teppin og aðra verzl-
unarvöru, því að þeir eru ákafir í söl-
unni og hlusta ekki á undanbrögð vesals
kaupanda, sem sjaldnast kemst undan.
Mér virðist því hafa verið óþarfi af
hund-Tyrkjanum að drepa Armeníumenn
fyrir kristindóm á sínum tíma. Og ekki
minnir Grikkinn á, að hann sé kominn af
Sókratesi eða Periklesi.