SunnudagsMogginn - 19.12.2010, Blaðsíða 31

19. desember 2010 31
Útgáfufélag: Árvakur hf., Reykjavík.
Stofnað 1913
Útgefandi: Óskar Magnússon
Ritstjórar: Davíð Oddsson Haraldur Johannessen
Aðstoðarritstjóri: Karl Blöndal
arðar sparaðir og veittir í velferð. Samfylkingin er
svo oft búin að hóta stjórnarslitum að hún man
ekki lengur hvað í því felst.
Logandi hrædd Samfylking
Þar við bætist annað og það sem er mikilvægara.
Samfylkingin er logandi hrædd við kosningar.
Hvernig í ósköpunum á hún að ganga til kosn-
inga? Fyrir flokknum fer óvinsælasti stjórn-
málamaður á Íslandi. Í samanburði við Jóhönnu
var Gordon Brown æðislegur skömmu áður en
kjósendur losuðu sig við hann. Og Samfylkingin
hefur ekkert mál til að láta kjósa um. Þorir hún að
láta kjósa um „skjaldborgina“? Hún færi eins og
gamall borgarstjóri sem hefði látið kjósa um
Bjarnaborgina. Myndi hún vilja láta kjósa um
skuldavanda heimilanna: „Kjósið Samfylkinguna
og hún mun leysa skuldavanda heimilanna öðru-
hvorumegin við kosningahelgina!“ Vill hún láta
kjósa um 400 milljarðana sem hún ætlaði að láta
borga Bretum og Hollendingum áður en atbeini
forsetans og þjóðarinnar kom til? Eða myndi þessi
einsmálsflokkur vilja láta kjósa um ESB-málið
sitt? Verði henni að góðu. Stærstur hluti þjóð-
arinnar hefur skömm á þeim skrípaleik öllum.
Nei, Samfylkingin hefur jafnmikinn áhuga á
stefnumóti við kjósendur um þessar mundir og
músin að hitta veiðiköttinn. Steingrímur getur því
ekki vísað til stjórnarslitahótana núna. Hann vildi
bara ekki koma til móts við þingmenn síns eigin
þingflokks, þótt það kostaði lítið. Hver er skýr-
ingin á því? Steingrím J. munaði ekkert um að
henda 12 milljörðum króna til að bjarga Sjóvá án
þess að hafa til þess neina lagaheimild samkvæmt
áliti sjálfrar Ríkisendurskoðunar. En hann átti
ekkert fé til að færa á milli liða þegar hans eigin fé-
lagar áttu í hlut. Honum fer því illa að setja sig á
háan hest gagnvart þingmönnunum þremur. Það
er því rétt sem Lilja Mósesdóttir segir: „Spurn-
ingin er, hverjum er sætt í þingflokknum, þeim
sem fylgja eftir vilja félaga sinna og ályktunum
flokksins eða þeim sem afvegaleiðast innan múra
valdsins.“
Jólaball leikskól-
ans Öldukots í
Neskirkju.
Morgunblaðið/Golli
hans
F
orsíðumyndin var sláandi á Sunnudagsmogganum fyrir þremur vikum. Þar
horfðu lesendur í augun á barni, sem hélt á pakka með næringarríkri fæðu sem
UNICEF, barnahjálp Sameinuðu þjóðanna, gefur alvarlega vannærðum börnum.
Það er góð tilfinning að vita af barninu í góðum höndum, en verra að vita af ör-
lögum barna sem ekki rötuðu á myndina.
Tilefni myndbirtingarinnar var viðtal við leikkonuna Halldóru Geirharðsdóttur, sem
tekið var í tengslum við söfnun UNICEF á degi rauða nefsins. Halldóra ferðaðist til Úganda í
haust og kynntist þar þeim ömurlegu lífsskilyrðum sem börn og fjölskyldur búa við eftir
langvarandi stríð í landinu.
„Í þeim aðstæðum sem ég skyggndist inn í í Úganda er örbirgðin orðin svo mikil að það er
ekki einu sinni pláss fyrir fólk að hjálpa hvað öðru,“ sagði Halldóra í viðtalinu.
Og þar koma hinar ýmsu hjálparstofnanir inn í myndina.
„Það er mjög auðvelt að missa máttinn og til að starfa í slíku hjálparstarfi þarf svo gott
hjarta og skap því það þarf svo lítið til að láta slá sig út af laginu,“ hélt Halldóra áfram. „Það
er ekki hægt að vera týpan sem andvarpar yfir því hvað hún sé niðurdregin í dag. Það þarf
ofsalega bjartsýnt fólk í þessi störf sem getur hugsað í stóru samhengi. Þannig er alþjóðlegt
starf UNICEF yfirleitt í a.m.k. tvö ár á hverjum stað því það er mjög áríðandi fyrir starfs-
mann að hann sjái árangur af starfi sínu og fái þannig kraft í næsta verkefni. Fyrir mig per-
sónulega skipti þessi ferð sköpum. Ég borga ákveðna upphæð á mánuði sem heimsforeldri
en þarna áttaði ég mig á því í raun hvað lítið skiptir miklu máli og hversu áríðandi er að gef-
ast ekki upp. Þetta er ekki eins og leiksýning sem er æfð á átta vikum og svo bara tata! Sýn-
ingin er komin í höfn og hvað næst? Undiraldan í þessu starfi er djúp og þung.“
Þær áhyggjur eru allt annars eðlis, sem foreldrar á Vesturlöndum hafa af börnum sínum,
en á svæðum sem hver dagur er barátta upp á líf og dauða. Lítið matarbréf eins og það sem
barnið á forsíðunni heldur á kostar ekki mikið, en það hefur mikið að segja. Oft þarf bara
þrjá pakka á dag til að bjarga lífi barns.
Þess vegna er full ástæða til að fagna því framtaki, að fólki býðst nú að senda „sanna gjöf“
á vegum UNICEF, þar sem það getur valið slík matarbréf og hjálpað fimmtíu vannærðum
börnum, en einnig gefst kostur á að gefa bóluefni, vatnsdælur, moskítónet og fleira. Það er
þá sent til eins af 156 löndum sem Barnahjálp Sameinuðu þjóðanna starfar í.
Fleiri hjálparstofnanir gefa fólki kost á að gefa gjafir, sem hafa innra virði og eru í þágu
góðs málefni. Það starf sem þær vinna er mikilvægt, þar er unnið af alúð og ósérhlífni, og
mikilvægt er að styðja við bakið á þeim.
Er það ekki tilgangurinn með jólunum – að láta gott af sér leiða?
„Það er alltaf talað um að jólin séu hátíð barnanna sem ég skildi sem svo að það væri af
því að þá fengju þau svo mikið af gjöfum, mikið að borða og ný föt,“ segir Halldóra.
„En þetta er í raun tími til að fagna því að börn fæðast, að þau eru framtíðin og við eigum
að vera þakklát fyrir það að hvert einasta barn sem fæðist er nýtt tækifæri fyrir heiminn.
Þess vegna færum við þeim gjafir, til að þakka þeim fyrir að koma til okkar.“
Ekkert er mikilvægara barni sem fæðist í heiminn en að eiga sér framtíð. Nóg er af „nýj-
um tækifærum fyrir heiminn“. Vonandi verða nógir til að grípa þau.
Ný tækifæri fyrir heiminn
„Ég er ömurlegur bílstjóri, spyrðu
Tryggingamiðstöðina, lögregluna og
nokkra ljósastaura fyrir utan heimili
mitt.“
Lára Björg Björnsdóttir rithöfundur.
„Nei, tæplega eins og ekkert hafi í
skorist því þetta er nokkuð erfið
uppákoma.“
Steingrímur J. Sigfússon, formaður VG, spurð-
ur hvor þrír þingmenn flokksins sem sátu hjá
við afgreiðslu fjárlagafrumvarpsins geti unn-
ið áfram í þingflokknum.
„Spurning hverjum er sætt í
þingflokknum – þeim sem fylgja
eftir vilja félaganna og álykt-
unum flokksins eða þeim sem
afvegaleiðast innan múra valds-
ins.“
Lilja Mósesdóttir einn þremenninganna í
VG.
„Við höfum ekki aðra
leið en Vesturlandsveg-
inn. Að vísu er smábáta-
höfn á leið inn á að-
alskipulagið þannig
að kannski förum við bara að róa til
borgarinnar.“
Ásgeir Harðarson á Kjalarnesi vegna hugmynda
um veggjöld.
„Maður hlýtur að sækja þær bætur
vegna þess tjóns sem maður hefur
orðið fyrir. Það hlýtur að liggja í
augum uppi.“
Jón Ásgeir Jóhannesson eftir að máli
slitastjórnar Glitnis gegn honum var
vísað frá í New York.
„Falleg stúlka sem
kemur nakin til manns
með kaldan bjór og sam-
loku til að tilkynna að
leikurinn í enska bolt-
anum sé byrjaður og
spyr hvað maður
vilji gera í
leikhléi.“
Sveinn Andri
Sveinsson lög-
maður spurður á,
bleikt.is, hvað
kveiki neistann.
Ummæli vikunnar