SunnudagsMogginn - 19.12.2010, Blaðsíða 33

19. desember 2010 33
allt sem maður vill, það er allt svo opið að
maður verður skíthræddur við frelsið.“
Á Go eru níu lög en fjórtán á tónleika-
skífunni Go Do og einhver lög eru til í
skissum. Eins og getið er líka skammt
síðan Jónsi gaf út Riceboy Sleeps með
Alex Somers. Það er því spurning hvort
hann er búinn að fá nóga útrás.
„Já, ég held það sé komið nóg af Jónsa í
bili, það sé komin nóg útrás. Þetta hefur
verið mikið ferðalag og meira ferðalag en
ég hef farið með Sigur Rós og því rosa
ánægður með að vera kominn heim, mig
langar til að ná mér aðeins niður, festa
rætur. Þegar maður er á svona ferðalagi
næst aldrei að vinna neitt, það er svo erf-
itt að einbeita sér og svo smám saman
hætta menn að hugsa, það er alltaf ein-
hver að segja manni hvað maður á að
gera og maður er alltaf í hlutverki.“
Eftir áramót hyggjast þeir félagar í Sig-
ur Rós, Jónsi, Georg Hólm, Kjartan
Sveinsson og Orri Páll Dýrason, taka upp
þráðinn, hittast og byrja að semja saman
lög í nýju æfingahúsnæði sínu, nokkuð
sem Jónsi segist hlakka mikið til. Ekkert
liggur þó fyrir um hvenær hugsanleg lög
yrðu tekin upp eða gefin út, það er engin
pressa á hljómsveitinni að því er Jónsi
segir og enginn farinn að hugsa svo langt.
Leikhúsleg sviðsmynd
Ég átti þess kost að sjá síðustu tónleika
Jónsa í Bretlandi fyrir stuttu, í Ham-
mersmith Apollo í Lundúnum, þar sem
hann lék fyrir troðfullu húsi, ríflega
5.000 manns, en þess má geta að þar hélt
Björk einmitt þrenna tónleika í apríl fyrir
tveimur árum. Af samtölum við áheyr-
endur kom fram að flestir komu vegna
áhuga síns á Sigur Rós, en allmargir
sögðust líka þekkja lítið til Sigur Rósar –
þeir höfðu fallið beint fyrir Jónsa. Á
kynningarmyndum sem teknar voru í
tilefni af útgáfunni og tónleikahaldi hefur
Jónsi verið mjög skrautlegur og gjarnan
með fjaðrir í hárinu og það var líka tölu-
vert um fólk sem var svo búið, klætt
skartklæðum og fjöðrum.
Sviðsmynd tónleikanna var íburð-
armikil og leikhúsleg, eins og hljóm-
sveitin hefði komið sér fyrir í rústum
verksmiðju og síðan var myndum varpað
á skerma og tjöld til að framkalla dul-
úðarstemningu. Jónsi segir mér að
breska fyrirtækið 59 Productions, sem er
margverðlaunað fyrir óperu- og leik-
húsvinnu, eigi heiðurinn að sviðsmynd-
inni, en hún var hönnuð með tilliti til
texta laganna og óska hans um andrúms-
loft. „Þeir vinna mjög mikið með hreyfi-
myndir og myndvarpa og allt mjög ná-
kvæmt og skipulagt. Mér fannst
spennandi að vinna með einhverjum sem
ekki hefðu komið að rokktónleikum áð-
ur, en það var óneitanlega svolítið dýrt
og dýrara en Sigur Rós hefur gert hingað
til.“ Sviðsmyndin var og óneitanlega
mjög áhrifamikil og sláandi og Jónsi lýsir
mikilli ánægju sinni með hvernig til
tókst, en hún verður þó ekki alveg eins
hér heima og ytra.
Það sem gerir tónleikana þó eft-
irminnilegasta er frammistaða Jónsa, og
þó að hann hafi legið veikur tónleikadag-
inn er ekki bilbug á honum að finna á
tónleikunum, röddin magnaðri en
nokkru sinni og einnig framar er nokkru
sinni; þegar hann kemur inn í upphafslag
tónleikanna, Stars in Still Water, fallast
Norðmenn fyrir framan mig í faðma, yf-
irkomnir af hamingju. Hjartnæmt hugsa
ég, en ekki eins hjartnæmt þegar þeir
fara að syngja með fullum hálsi skömmu
síðar.
Nýtt og glænýtt
Eins og getið er eru lögin á Go níu og
dugir skammti í heila tónleika, en það
var til talsvert af öðrum lögum og því lít-
ill vandi að setja saman tónleikadagskrá.
Tónleikadagskráin var svo í Hammers-
mith:
Stars in Still Water
Hengilás
Icicle Sleeve
Kolniður
Tornado
Sinking Friendships
Saint Naive
Go Do
Boy Lilikoi
Animal Arithmetic
New Piano Song
Around Us
Og síðan uppklapp:
Sticks & Stones (úr kvikmyndinni
How to Train Your Dragon)
Grow Till Tall
Lögin nýju, eða réttara sagt óútgefnu,
eru eðlilega misjöfn, sum þess eðlis að
þau hefðu ekki sómt sér vel á skífunni,
þó að þau falli vel inn í tónleika-
dagskrána, nýtist í að skapa stígandi og
stemningu. Jónsi segir og að sum af
aukalögunum hafi verið tekin upp á sín-
um tíma, en síðan hafi honum ekki þótt
þau falla nógu vel að hljóðaheimi plöt-
unnar. „Það var þó tilvalið að nota þau
sem tónleikalög, þau koma mjög vel út
og tónleikarnir verða miklu meiri heild.“
„Bjútífúl samsuða“
Eins og getið er komu þeir að upptökum
á plötunni Nico Muhly og Samuli Kosm-
inen meðal annarra, en þegar kom að því
að setja saman tónleikaband átti hvor-
ugur heimangengt. Framlag þeirra til
skífunnar er talsvert og áberandi, enda
eru þeir með fremstu tónlistarmönnum
hvor á sínu sviði. Ég var því spenntur að
heyra hvernig menn myndu leysa þeirra
hlut, hvernig það yrði útsett og aðlagað
tónleikahaldi og ekki annað hægt að
segja en það hafi heppnast frábærlega þar
sem menn hafa fléttað hliðrænni raf-
tónlist, snyrtilegu slagverki og píanó-
spili. Í tónleikasveit Jónsa eru þeir Alex
Somers á gítar, Ólafur Björn Ólafsson,
sem jafnan er kallaður Óbó, á hljómborð
og slagverk, Þorvaldur Þór Þorvaldsson,
eða Doddi, á trommur og slagverk, og
Úlfur Hansson á bassa og monome, en
Úlfur hefur unnið talsvert að raftónlist
undir listamannsnafninu Klive.
Þegar ég spyr Jónsa um samstarfs-
mennina þarf hann eðlilega ekki að segja
frá kynnum sínum og Alex en segir svo
frá hinum: „Ég þekkti Úlf sem bassaleika
en hann er líka ótrúlega góður raftónlist-
armaður sem Klive og mig langaði að fá
það element inn í hljómsveitina.
Svo hitti ég Óbó á bar í einhverju af-
mælispartíi, hitti hann í karaókí og
komst að því að hann átti sama karaókí-
lag og ég, Africa með Toto. Hann er sá
eini sem ég hef hitt fyrir utan Kjartan
sem er með það sem uppáhalds karaókí-
lag og við bonduðum eðlilega yfir því.
Þegar ég spurði hann svo hvað hann væri
að gera kom í ljós að hann var að læra á
marimbu með fjórum kjuðum og þegar
ég svo komst að því að hann spilaði á pí-
anó líka bað ég hann um að spila á píanó
með okkur, að glíma við pínaópartana
hans Nicos sem er ekkert grín.
Á þeim tíma ætlaði Samuli að vera með
á slagverk og trommur, en þegar hann
gat það ekki vegna fjölskyldumála spurði
ég Óbó hvort hann vildi vera á tromm-
unum en honum fannst það ekkert
spennandi, hann langaði að takast á við
píanóið. Ég fékk því Dodda á trommur
sem er að spila með nafna mínum,“ segir
Jónsi og kímir, en Þorvaldur Þór hefur
meðal annars leikið með hljómsveitinni Í
svörtum fötum með öðrum Jónsa, Jóni
Jósep Snæbjörnssyni. „Ég hef lítið þekkt
til hans sem trommuleikara, enda hefur
hann verið svo mikið úti, en hann er
geðveikt góður, kjarnakljúfur, sem kem-
ur með mikinn kraft inn í þetta.“
Þetta er óneitanlega óvenjuleg blanda,
tónlistarmenn hver úr sinni áttinni ef svo
má segja, en það er einmitt galdurinn að
mati Jónsa: „Þetta er frábær blanda –
Úlfur í raftónlist og blackmetal, Óbó
frekar í klassíkinni og svo Doddi sem
kemur úr R&B-deildinni, Kanye West og
Jay-Z. Þetta er bjútífúl samsuða af ólík-
asta fólki og fyndið að þetta sé að verða
búið, þetta frábæra ár. Það verður gaman
að enda þetta með uppskerutónleikum í
Höllinni.“
’
Þetta er óneitanlega óvenjuleg blanda, tónlist-
armenn hver úr sinni áttinni ef svo má segja, en
það er einmitt galdurinn að mati Jónsa: „Þetta er
frábær blanda – Úlfur í raftónlist og blackmetal, Óbó
frekar í klassíkinni og svo Doddi sem kemur úr R&B-
deildinni, Kanye West og Jay-Z. Þetta er bjútífúl samsuða
af ólíkasta fólk og fyndið að þetta sé að verða búið, þetta
frábæra ár. Það verður gaman að enda þetta með upp-
skerutónleikum í Höllinni.“
Ljósmynd/Björg Sveinsdóttir