SunnudagsMogginn - 10.04.2011, Blaðsíða 28
28 10. apríl 2011
nemendur sína frá náminu ef honum fannst þeir
ekki þurfa nægilega mikið á því að halda að læra
heimspeki. Ég keypti þessa mynd af heimspek-
inni og fann að ég gat sofið tiltölulega rótt á nótt-
unni þótt ég væri ekki alveg viss um orsakalög-
málið. Og þá þótti mér rétt að hætta.“
Sýsla við ýmislegt
Þú ert meðlimur í hljómsveitinni Ljótu hálfvit-
arnir. Hvernig varð það nafn til?
„Á þeim tíma sem við vorum þriggja manna
hljómsveit, ég, Ármann Guðmundsson og Sævar
Sigurgeirsson, þá vorum við eitt sinn að spila
saman á pöbb á Húsavík. Þar kom til okkar mað-
ur og sagði: Þið eruð nú ljótu hálfvitarnir. Þannig
varð til eitt besta hljómsveitarnafn í heimi því það
finnst öllum gaman að segja það.“
Auk þess að vera tónlistarmaður og semja lög
þá hefurðu skrifað leikrit, leikstýrt og leikið.
Manni finnst að þú sért maður sem gerir allt.
ill grúskari. Þekkingin frá þeim tíma fylgir mér
enn. Ég er hins vegar ekkert sérlega góður í að
leggja nýja hluti á minnið. Ég settist niður í fyrra
og ætlaði að læra allar höfuðborgir í Afríku utan
að. Það mistókst gjörsamlega, það tolldi ekki neitt
í hausnum á mér. Annar liðsmaður, Stefán Þórs-
son, Gettu betur-maður frá því í fyrra, er sem
betur fer með allar höfuðborgir heimsins á
hreinu.“
Hvar ólstu upp?
„Ég er fæddur á Siglufirði en flutti eins árs til
Húsavíkur og bjó þar þangað til ég fór suður og í
Háskólann. Það var gott að alast upp á Húsavík.
Þar sem ég bjó blasti Reykjaheiði við og þangað
fórum við félagarnir gjarnan á morgnana þegar
ekki var skóli og vorum að þvælast um í hlut-
verkaleikjum með sverð, eða fórum í langa leið-
angra. Svo var auðvitað þessi hefðbundni fótbolti
og bryggjudorg.“
Þú ert lærður heimspekingur. Af hverju vald-
irðu að læra heimspeki?
„Eftir stúdentspróf var ég kennari í eitt ár í
Gagnfræðaskólanum á Húsavík. Þá var ég stað-
ráðinn í því að fara árið eftir til Reykjavíkur í há-
skóla og læra efnafræði sem var uppáhaldsfagið
mitt í Menntaskólanum á Akureyri. Eitthvað sem
ég las á þessu ári kveikti heimspekiáhugann sem
hafði ekki verið neinn áður. Eftir það sökkti ég
mér niður í allt sem ég gat fundið af heimspeki á
bókasafninu á Húsavík. Ég las til dæmis verk
Platóns og Tilraun um manninn eftir Þorstein
Gylfason sem varð síðan minn helsti mentor í Há-
skólanum. Ég lauk BA-námi en þá var alveg ljóst
að ég hafði ekki áhuga á framhaldsnámi í heim-
speki. Ég segi ekki að það hafi slokknað á áhug-
anum og ég varð ekki afhuga heimspeki en mér
fannst þetta orðið fínt. Kannski að einhverju leyti
vegna þess að sá heimspekingur sem ég lagði mig
mest eftir og skrifaði lokaritgerð um var Ludwig
Wittgenstein. Einn rauði þráðurinn í hans speki
og lífi er að maður eigi ekki að leggja fyrir sig
heimspeki nema maður sé fast að því dauðvona ef
maður gerir það ekki. Eftir að Wittgenstein gerð-
ist kennari stundaði hann það að nánast hrekja
E
inn vinsælasti sjónvarpsþáttur landsins
er Útsvar þar sem lið Norðurþings sigr-
aði lið Akureyrar í eftirminnilegum úr-
slitaþætti þar sem úrslit réðust ekki fyrr
en á síðustu spurningunni. Liðstjóri Norðurþings
var Þorgeir Tryggvason en hann er einnig með-
limur í hljómsveitinni Ljótu hálfvitarnir þar sem
hann leikur á fagott. Auk þess er hann formaður
Bandalags íslenskra leikfélaga, leikskáld og leik-
stjóri sem dagsdaglega vinnur á auglýsingastof-
unni Hvíta húsinu.
„Mér finnst svona keppni nánast ekki vera
keppni,“ segir hann um þátttökuna í Útsvari.
„Mér finnst ég ekki vera að keppa við neinn,
heldur er ég að grafa í setlögunum í sjálfum mér
og leita að því sem ég man. Annaðhvort veit
maður hlutina eða veit þá ekki. Það að taka þátt í
svona keppni setur mig ekki í mikið uppnám,
nema rétt þegar ég sest í sætið því þá hellist yfir
mig tilfinningin: Ég er viss um að ég man ekki
neitt. Stemningin í kringum Útsvar er óskilgreind
og hæfileg blanda af skemmtun og spennu. Þetta
minnir nokkuð á gamla uppáhaldssjónvarpsþætti
mína, Kontrapunkt, þar sem viss afslöppun var í
gangi og léttleiki sveif yfir vötnum, þótt verið
væri að keppa.“
Í úrslitakeppninni voruð þið í Norðurþingi
rúmum 20 stigum undir og nær vonlaust að þið
gætuð unnið upp þann mun. Trúðirðu því ekki
að keppnin væri töpuð?
„Ég var alveg viss um það. Við í liði Norð-
urþings erum oftast best í síðasta hlutanum í
þessari keppni, þannig að það var hægt að sjá það
fyrir sér að við myndum rétta úr kútnum, en við
vorum ekki trúuð á sigur. Þessi síðasti þáttur var
svolítið eins og illa skrifuð Rocky-bíómynd.
Söguhetjan er búin að fara í gólfið tvisvar og
tvisvar sinnum er búið að telja yfir henni upp að
níu og blóðið flæðir um allt. Svo stendur hún
upp, hristir sig og rotar andstæðinginn.“
Lærður heimspekingur
Hvaðan kemur öll þín þekking?
„Ég var algjör lestrarhestur sem krakki og mik-
Viðtal
Kolbrún Bergþórsdóttir
kolbrun@mbl.is
Eins og illa
skrifuð
Rocky-mynd
Þorgeir Tryggvason var liðstjóri sigurliðs Norðurþings í
Útsvari. Hann segir æsispennandi lokaþátt keppninnar
hafa minnt á Rocky-mynd. Hann er fjölhæfur listamaður
sem segist vilja gera hlutina sjálfur. Í viðtali ræðir hann
um heimspeki, tónlist, leiklist og auglýsingamennsku.
’
Ég held að rótin að því að ég mæð-
ist í mörgu sé í pönkinu. Það er
mín kynslóð og þó ég hafi aldrei
verið neitt átakanlega mikill uppreisn-
armaður þá er jarðvegurinn þar.
Þannig að ég vil gera hlutina sjálfur og
gefa skít í takmarkanir sem geta og
kunnátta setja manni, sem eru kannski
ekki síst sálrænar takmarkanir. Pönk-
boðorðið mikla sem Purrkur Pillnikk
kyrjaði um árið er mér enn mjög kært:
Málið er ekki hvað þú getur, heldur
hvað þú gerir.“