Morgunblaðið - 30.06.2010, Blaðsíða 22

22 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 30. JÚNÍ 2010
✝ Lárus HrafnKvaran fæddist í
Reykjavík 8. mars
1951. Hann lést í Lúx-
emborg 5. júní 2010.
Foreldrar hans eru
Hrefna Lárusdóttir,
húsmóðir, f. 3.4. 1929,
og Ragnar G. Kvaran,
flugstjóri, f. 11.7.
1927. Systkini Lár-
usar voru Ragnar, f.
14.8. 1947, d. 8.2.
2009, og Anna Ragn-
hildur, f. 25.7. 1956.
Lárus kvæntist
fyrri konu sinni Mai Vongnu 1979.
Barn þeirra er Anna Sugila, f. 31.8.
1979. Dóttir hennar er Tara Lee, f.
21.6. 1996. Seinni kona Lárusar er
Zoreh Aletaha
(Gitty), f. 26.3. 1960.
Börn þeirra eru Einar
Artin, f. 29.12. 1990,
og Talla Björk, f. 7.7.
1995.
Lárus lauk atvinnu-
flugmannsprófi frá
Flugskóla Helga
Jónssonar 28.9. 1974.
Hann vann allan sinn
starfsferil hjá flug-
félaginu Cargolux í
Lúxemborg.
Lárus var jarð-
settur í Niederanven í
Lúxemborg 10. maí síðastliðinn.
Minningarathöfn verður haldin í
Fríkirkjunni í Reykjavík í dag, 30.
júní 2010, og hefst athöfnin kl. 14.
Systursonur minn, Lárus Hrafn
Kvaran flugmaður, lést í Lúxem-
borg vel um aldur fram, en hann
hafði barist við banamein sitt,
krabbamein, í allnokkurn tíma af
mikilli hetjulund og var æðruleysi
hans viðbrugðið í þeirri baráttu.
Alla tíð frá því að Lalli frændi
fæddist hef ég litið á hann sem yngri
bróður minn og talið hann til minna
bestu vina þó svo að við hittumst
alltof sjaldan þar sem hann starfaði
og bjó nær öll sín fullorðinsár í Lúx-
emborg, og ég hér, en þó héldum við
góðu sambandi allt til þess síðasta.
Lalli var einstakt ljúfmenni og
drengur góður og átti ekki vel við
hann að ryðjast og troðast eða vaða
yfir nokkurn mann þó svo hann gæti
verið fastur fyrir og fylginn sér þeg-
ar því var að skipta. Eins var hann
húmoristi hinn mesti og gat verið
skemmtilega stríðinn og alltaf stutt í
hláturinn. Hann var músíkalskur og
spilaði á gítar og söng og kom a.m.k.
eitt lag með tríói, sem Lalli var í, út
á plötu á áttunda áratugnum og kom
fyrir að hann tróð upp á skemmt-
unum, með öðrum, hér sem og í Lúx-
emborg.
Flugið varð starfsvettvangur
hans og lágu leiðir okkar saman í
flugnámi. Þá var umtalað hversu
nettur flugmaður hann væri og er
slíkt allmikið hól komandi frá öðrum
flugmönnum. Nær allan sinn starfs-
aldur starfaði Lalli hjá Cargolux í
Lúxemborg og var farsæll flugmað-
ur og lítt fyrir að troða sér upp met-
orðastigann.
Ragnar bróðir Lalla, sem var
flugstjóri hjá Cargolux, lést á síð-
asta ári og hafa því aldraðir foreldr-
ar þeirra misst báða syni sína á til-
tölulega stuttum tíma og einkasystir
séð á eftir báðum bræðrum sínum.
Eiginkona Lárusar, þrjú börn og
barnabarn sjá nú á eftir ástríkum
eiginmanni, föður og afa en fjöl-
skyldan var honum eitt og allt og er
missir þeirra mikill.
Þeim, ásamt með foreldrum og
systur, sendum við Sísí okkar inni-
legustu samúðarkveðjur.
Megi almættið styrkja þau í
þeirra miklu sorg.
Jón Lárusson (Nonni frændi).
Í byrjun júní dó Lárus Hrafn
frændi minn á sjúkrahúsi í Lúxem-
borg eftir erfið veikindi. Lárus hef-
ur alið aldur sinn að stærstum hluta
þar ytra og kom lítið hingað til lands
síðustu áratugina. Því eru minning-
ar mínar um Lalla frænda fyrst og
fremst tengdar barnæsku og ung-
lingsárum þegar hann bjó enn á Ís-
landi. Í tvö sumur vorum við saman í
sveit á Lýtingsstöðum í Holtum og á
ég kærar minningar frá samveru-
stundum okkar þar. Sjálfur var ég
þá 11 og 12 ára en Lalli tveimur ár-
um eldri sem skipti heilmiklu máli á
þessu aldursskeiði þegar menn eru
að þroskast og átta sig á lífinu og til-
verunni. Ég bar ótakmarkaða virð-
ingu fyrir þessum lífsreynda frænda
sem virtist geta leyst öll verkefni
fumlaust og örugglega. Það skipti
engu hvort það var umgengni við
skepnur eða vélar, allt lék í hönd-
unum á honum. Annað sumarið
glímdi hann til dæmis við það í frí-
stundum að taka í sundur og setja
saman forláta armbandsúr sem
hann hafði komið með í sveitina. Ég
fylgdist með því fullur efasemda
þegar hann tók úrið í sundur stykki
fyrir stykki þar til eftir lá sorgleg
hrúga af tannhjólum, öxlum og pínu-
litlum skrúfum. Síðan hófst mikið
þolinmæðisverk við að koma gripn-
um aftur saman. Nokkrum vikum
síðar kom hann með það til mín sigri
hrósandi og þá var úrið aftur tekið
að mæla tímann af sömu nákvæmni
og áður.
Lalli varð fljótt lunkinn gítarleik-
ari og sýndi litlum frænda mikla þol-
inmæði þegar hann kenndi mér
fyrstu gítargripin. Á þessum árum
voru Bítlarnir að leggja heims-
byggðina að fótum sér. Lalli varð
strax mikill aðdáandi og kenndi mér
að meta tónlistina þeirra. Hann var
fljótur að pikka Bítlalögin upp á gít-
arinn og þar sem Ríkisútvarpið
sýndi þessari tónlist fálæti á þessum
fyrstu árum var leitað á önnur mið.
Á síðsumarkvöldum þegar farið var
að skyggja og skilyrði til að nema
útsendingar erlendra útvarpsstöðva
voru góð mátti heyra í gegnum brak
og bresti tónlist Bítlanna berast upp
í svefnherbergið okkar á Lýtings-
stöðum. Þar sat ég löngum stundum
við fótskör stóra frænda og hlustaði
andaktugur á hann útskýra snilld
Bíltanna og spila vinsælustu lögin
þeirra. Ekki voru þær síður fróðleg-
ar og spennandi stundirnar þegar
hann leiddi mig í sannleika um sam-
skipti kynjanna. Ef það er eitthvað
sem strákar á þessum aldri eru
smeykir við þá er það hitt kynið. Því
þóttu mér lýsingar hans á því hvern-
ig ætti að kyssa stelpu í senn ógn-
vekjandi og spennandi. Seinna fékk
ég staðfest að útlistanir Lalla á
þessum samskiptum voru í aðalat-
riðum réttar og talsvert nákvæmar.
Þótt samvistir mínar við þennan
ljúfa frænda hafi einskorðast við
stutt skeið í æsku hygg ég að fáir
hafi kennt mér meira en hann. Fyrir
það vil ég þakka nú þegar komið er
að leiðarlokum.
Undanfarin misseri hafa verið
þungbær fyrir fjölskyldu Lalla.
Ekki er nema rúmt ár síðan Ragnar
eldri bróðir hans lést, einnig langt
fyrir aldur fram. Við Snæfríður vott-
um Ragnari og Hrefnu foreldrum
Lalla, Önnu systur hans og fjöl-
skyldu hans í Lúxemborg okkar
dýpstu samúð.
Gunnar E. Kvaran.
Það var á táningsárunum á því
tímabili sem 68-kynslóðin er kennd
við sem leiðir okkar Lalla lágu fyrst
saman. Það má segja að það hafi
verið gítarinn sem tengdi okkur í
fyrstu en báðir vorum við að stíga
okkar fyrstu spor í gítarleik. Eitt
það fyrsta sem ég heyrði af Lalla
var þegar systir mín kom úr Þórs-
mörk og sagði að þar hefði hann
heillað stelpurnar með því að spila á
gítar og syngja lög eftir Donovan.
Ekki minnkaði áhuginn á gítarleik
við það og skömmu síðar vorum við
farnir að stilla saman strengi og
syngja æðri tónlist þeirra ára eftir
Bob Dylan, Donovan og Incredible
String Band. Um tvítugsaldurinn
var Lalli í námi fyrir ævistarf sitt,
flugið. Ragnar, pabbi hans, hafði
keypt flugvél svo hann gæti safnað
flugtímum. Þær voru ófáar stund-
irnar og skemmtilegar sem við Lalli
þeyttumst um landið í tveggja sæta
Piper Cub og þar fékk ég mína
fyrstu leiðsögn í flugheiminum. Það
var svo um haustið ’74 sem Lalli
benti mér á að það væri verið að
auglýsa eftir nemum í flugumferð-
arstjórn. Þar með varð hann einn af
stóru áhrifavöldunum í mínu lífi því
nú, 36 árum síðar, er ég enn að störf-
um við flugumferðarþjónustuna.
Það var mér ekki sársaukalaust þeg-
ar Lalli fluttist alfarinn af landi
brott til Lúxemborgar 1975. Þar
starfaði hann síðan sem flugmaður
hjá Cargolux ásamt föður sínum og
bróður. Eftir það urðu samveru-
stundir okkar stopular en góðar
þegar við hittumst og milli okkar var
þráður vináttu óslitinn alla tíð.
Við Guðrún sendum okkar dýpstu
samúðarkveðjur til Ragnars,
Hrefnu, Önnu og Gitty og barnanna
í Lúxemborg. Lalli, gamli vinur,
þakka þér fyrir það sem samveru-
stundir okkar gáfu mér. Hver veit
nema við eigum eftir að stilla saman
strengi okkar aftur og ég kveð þig
að sinni með orðum KK: „I’ll see you
again when it‘s my time to go.“
Jón Árni Þórisson (Joddi).
Lárus Hrafn Kvaran
✝
Hjartans þakkir sendum við öllum þeim sem sýndu
okkur samúð, vinarhug og sendu minningarkort,
við andlát og útför ástkærs eiginmanns míns,
föður, tengdaföður, afa og langafa,
SIGURSTEINS H. HERSVEINSSONAR
rafeindavirkjameistara og kennara,
Sóltúni 12,
Reykjavík.
Ingibjörg Kolbeinsdóttir,
Margrét Árný Sigursteinsdóttir, Sigurður Leifsson,
Þórir Sigursteinsson, Birna Einarsdóttir,
Gunnar Hersveinn, Friðbjörg Ingimarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Móðir okkar, amma, langamma og systir,
ÁSTA ÓLAFSDÓTTIR BECK,
Snorrabraut 56 B,
Reykjavík,
sem andaðist á Vífilsstöðum mánudaginn 21. júní,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju fimmtu-
daginn 1. júlí kl. 13.00.
Ása Beck,
Ólöf Una Beck,
Ulf Beck,
Magnús Haukur Jökulsson,
Þórunn Magnúsdóttir,
Gyða Ólafsdóttir.
✝
Ástkær faðir minn, tengdafaðir, afi og langafi,
JÓN SÖLVI HELGASON,
Efra – Apavatni,
Bláskógabyggð,
lést á heilbrigðisstofnun Suðurlands sunnudaginn
27. júní.
Rúna Jónsdóttir, Jón Þór Ragnarsson,
Eyjólfur Óli Jónsson, Emilía Jónsdóttir,
Guðbjörg Þóra Jónsdóttir, Jóhann Reynir Sveinbjörnsson,
Sigríður Jónsdóttir, Örvar Ólafsson
og barnabarnabörn.
✝
Sonur minn, bróðir okkar og mágur,
DR. KJARTAN G. OTTÓSSON
prófessor,
við háskólann í Osló,
lést mánudaginn 28. júní.
Gyða Jónsdóttir,
Óttar Ottósson,
Helga Ottósdóttir, Stefán S. Guðjónsson,
Geirlaug Ottósdóttir, Grímur Guðmundsson,
Theodór Ottósson, Árný Elíasdóttir,
Helga Ehlers, Reinhard Wolf.
✝ Jóhann BjörnDagsson fæddist
á Eskifirði 14. júlí
1931. Hann lést á
dvalarheimilinu Víði-
hlíð í Grindavík 21.
júní síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru hjónin María
Matthíasdóttir, f. 5.6.
1891, d. 12.10. 1953,
og Dagur Jóhanns-
son, f. 31.10. 1892,
d.30. 6. 1974.
Jóhann Björn átti
eitt systkini, Guðrúnu
Dagsdóttur.
Hinn 7. des. 1957 kvæntist Jó-
hann Margréti Jónu Jónsdóttur frá
Gjögri í Strandasýslu, f. 14.7. 1931,
d. 5.10. 2007. Foreldrar hennar
voru hjónin Benonía Bjarnveig
Friðriksdóttir, f. 3.6. 1897, d. 10.4.
1989, og c) Lindu Ósk, f. 6.6. 1994.
4) Ingiþór Björnsson, f. 13.2. 1964,
hann á tvær dætur, Margréti Ósk,
f. 14.7. 1990, og Heiðu Björk, f.
12.4. 1993. 5) Bjarnveig Björns-
dóttir, f. 24.9. 1965, hún á þrjár
dætur, a) Laufeyju, f. 21.1. 1989, b)
Signýju Jónu, f. 14.11. 1994, og c)
Helenu Rós, f. 31.7. 1997. Jóhann
átti einn son fyrir, Eyjólf Guðna, f.
21.11. 1955.
Jóhann Björn ólst upp á Eski-
firði ásamt systur sinni. Ungur fór
hann suður á vertíð og vann við
beitningu fyrstu árin. Hann kynn-
ist Margréti við silfurbergsnámu
við Helgustaði í Eskifirði. Þau
fluttu suður til Keflavíkur og
byggðu sér saman hús að Heið-
arvegi 24. Hann vann við rukkun
hjá Olíufélagi Keflavíkur en síð-
ustu árin vann hann við afgreiðslu
hjá ÁTVR. Þau flytja í Víðihlíð í
Grindavík sumarið 2004 og and-
aðist hann þar 21. júní 2010.
Útför Jóhanns fer fram frá
Keflavíkurkirkju í dag, 30. júní
2010, og hefst athöfnin klukkan 13.
1976, og Jón Magn-
ússon, f. 11.12. 1886,
d. 5.6. 1946. Börn Jó-
hanns Björns og Mar-
grétar eru: 1) Dag-
bjartur Björnsson, f.
10.7. 1957. 2) Valur
Björnsson, f. 9.8.
1958, hann á eina
dóttur, Berglindi, f.
16.2. 1982, og eitt
barnabarn, Snævar
Orra, f. 10.4. 2001.
Sambýliskona hans
er Erla Guðjóns-
dóttir, f. 11.9. 1959,
og á hún 2 drengi, Gunnar Þór, f.
11.11. 1979, og Skúla Rúnar, f.
29.12. 1981. 3) María Björnsdóttir,
f. 10.2. 1960, maki Georg Svavar
Einarsson, f. 9.6. 1960, þau eiga
þrjú börn, a) Einar Sædal, f. 18.1.
1987, b) Jóhann Sædal, f. 30.10.
Elsku afi.
Í hjarta okkar munum við geyma
þig alltaf afi. Allar minningar mun-
um við varðveita og allar þær stundir
sem við áttum saman. Við söknum
þín sárt afi. Við vitum að þú ert á
betri stað hjá ömmu. Ást okkar til
þín er óendanleg.
Kveðja,
Margrét Ósk og Heiða Björk.
Bæn: Afi Bjössi við söknum þín.
Ég bað Guð um að blessa afa minn
og gera honum sem best kvöldið áð-
ur en hann dó. Hann var búinn að
vera mikið lasinn og ákvað að fara
til ömmu. Nú er hann kominn á
betri stað. Ég trúi að núna líði hon-
um vel hjá ömmu. Elsku afi, minn-
ing þín mun ávallt búa í hjarta okk-
ar og við minnumst þín á hverjum
degi. Ástkæri afi, við söknum þín.
Amen.
Ljóð til þín.
Afi minn ég sakna þín,
þú býrð í hjarta mínu.
Ég elska þig afi
sama hvar þú ert,
ég minnist þín á hverjum degi.
Ég trúi því
að þér líði vel,
hjá ömmu í himnaríki.
Ég elska þig afi
sama hvar þú ert,
af lífsins sálarkröftum.
(HRG)
Helena Rós Gunnarsdóttir.
Jóhann Björn Dagsson
Minningar á mbl.is
Magnús Ó.
Stephensen
Höfundur: Elín Káradóttir.
Meira: Meira:mbl.is/minningar