Morgunblaðið - 30.07.2011, Side 27

MINNINGAR 27
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 30. JÚLÍ 2011
Fljótshlíðinni. Um kvöldið sofnaði
ég brosandi hjá ömmu og afa og
fór brosið ekki af mér alla nóttina.
Þetta er dæmi um hvernig afi lét
verkin tala ef við þurftum á að
halda.
Ég kom til ömmu og afa nokkr-
um dögum áður en afi kvaddi
þessa jarðvist. Afi var orðinn veik-
burða og svaf, ég smellti á hann
kossi á kinnina, fann ég þá að ég
fékk koss á móti og ég leit upp,
hann horfði í augu mín og brosti
og klappaði mér svo á kollinn.
Þessa síðustu minningu um hann
afa minn geymi ég í hjarta mínu.
Hvíl þú í friði, elsku afi.
Ásta Björg.
Mér er ljúft og skylt að minnast
nokkrum orðum Sveinbjörns
frænda míns og þakka honum og
Ástu konu hans fyrir láta mig
njóta frændsemi við þau nokkur
sumur á Torfastöðum fyrir sextíu
árum. Ekki síður að eiga alla tíð
síðan vísa vináttu þeirra, tryggð
og hlýhug til mín og fjölskyldu
minnar, þótt samneyti væri lítið
árum saman. En bernskuminn-
ingarnar fyrnast ekki, en verða
dýrmætari með árunum, þegar
þær eru þeirrar gerðar sem ég á
um Bjössa og Ástu.
Torfastaðir í Fljótshlíð hafa ein-
hverntíma verið með stærri jörð-
um í þeirri fallegu sveit. Í tímans
rás var henni hins vegar skipt upp í
margar smærri og um miðja síð-
ustu öld voru Torfastaðabæirnir
sex. Sveinbjörn var elstur fjögurra
systkina sem ólust upp á einum
þeirra, Jónsbænum. Næstur hon-
um var Sigurjón, þá Anna og Ósk-
ar yngstur. Það var þeim bræðrum
sameiginlegt að hafa meiri áhuga á
þeirri véla- og bílaöld sem var að
hefja innreið sína en gömlum bú-
skaparháttum. Ótrúleg vinnusemi
og atorka var þeim í blóð borin og
ævistarfi sínu vörðu þeir allir við
það að koma þjóð sinni fram á veg-
inn og verður seint fullþakkað.
Anna bjó hins vegar alla ævi í Jóns-
bænum við hefðbundinn búskap og
hjá henni var ég ungur kaupamað-
ur. Anna lést árið 1985, en Sigurjón
árið 1994.
Þegar ég kynntist Bjössa og
Ástu bjuggu þau ásamt dætrum
sínum, Ernu og Sigurlín í Höfða,
sem var einn Torfastaðabæjanna.
Búskapurinn var ekki stór í snið-
um enda hugur Sveinbjörns meira
við vélar og bifreiðarakstur en bú-
skap. Hann rak því með góðum ár-
angri vörubílinn L10 við vega-
vinnu og fleira. Ef við gælum við
þá fáránlegu hugsun að bifreið
hafi sál, þá hafa ekki margar notið
betra atlætis um ævina en L10.
Fólksflutningar urðu svo nokkru
síðar ævistarf Sveinbjörns; fyrst í
rútum, svo í leigubifreið í Reykja-
vík
Heimilið í Höfða er mér eftir öll
þessi ár mjög minnisstætt fyrir
margra hluta sakir sem erfitt er
að koma orðum að, enda var ég
ungur þá. Ástríkt hjónaband og
heimilislíf, snyrtimennska, gest-
risni og meðfæddur höfðingsskap-
ur þeirra beggja hlýtur þó að vega
þungt. Gagnvart mér sá kærleik-
ur sem ekki er færður í orð en fell-
ur aldrei úr gildi.
Við Guðrún vottum Ástu, Ernu
og Sigurlín, öllu þeirra fólki og
öðrum aðstandendum innilega
samúð.
Sverrir Sveinsson.
Getur það verið tilviljun að
maður hittir og kynnist fólki sem
grípur mann strax svo sterkum
tökum með framkomu sinni að úr
verður vinátta? Kynni okkar
Sveinbjörns voru einmitt fyrir til-
viljun vegna vinnu okkar. Seinna
varð það að samstarfi sem stóð í
tæp 4 ár og bar aldrei skugga á.
Ekki var settur stafur á blað í við-
skiptum okkar en handsal látið
duga.
Sveinbjörn var einstakt prúð-
menni til orðs og æðis sem reynd-
ist mér góður lærifaðir enda ald-
ursmunur nokkur eða yfir 30 ár.
Seinna eftir að samstarfi okkar
lauk áttum við í fasteignaviðskipt-
um okkar í milli, og var þess þá
krafist að settir yrðu stafir á blað.
Fannst okkur það nýstárlegt, en
þétt handtakið gilti þá eins og áð-
ur.
Sveinbjörn verður mér eftir-
minnilegur sakir drengskapar og
góðvildar í minn garð og fjöl-
skyldu minnar. Hann stendur
ljóslifandi fyrir hugskotssjónum
mínum í eldhúsinu í Heiðargerði
14 og verður svo áfram.
Ástu og fjölskyldunni allri
sendi ég samúðarkveðjur.
Rúnar Guðmundsson.
Sveinbjörn var tengdafaðir
minn frá 1976 til 1989. Frá fyrsta
degi tók hann vel á móti mér og
vinátta okkar hélst til síðasta dags
er við hittumst nú í vor.
Sveinbjörn var ekki maður sem
talaði mikið, en nærvera hans var
mikil og alltaf geislaði af honum
hlýja. Kannski var það þess vegna
sem öll börn sóttu í hann og til eru
ótal myndir af honum í hæginda-
stól með krakka í fanginu.
Framan af lá fyrir honum að
verða bóndi, en snemma kom lífs-
áhugamál hans í ljós, vélar og
bílar. Mér er sagt að í sveitinni
hafi hann aðallega haft áhuga á að
gera við bíla og véla sveitunga
sinna en minni á búrekstri.
Þegar ég kynntist honum voru
þau Ásta flutt til Reykjavíkur,
m.a. til þess að dætur þeirra, Sig-
urlín og Erna, ættu auðveldara
með að sækja nám sem þær gerðu
báðar. Sveinbjörn sinnti málum
Austurleiðar, sérleyfishafa sem
hann átti í félagi við bróður sinn,
Óskar, en auk þess átti hann leigu-
bíl hjá Hreyfli.
Á þeim árum var hann að
mestu hættur að keyra rútu en
samt fór hann vissar fastar ferðir
á hverju ári þegar ákveðin félög
ætluðu í sumarferð því þeim þótti
ómissandi að hann æki rútunni.
Nokkrum árum seinna fluttu
þau hjónin í Heiðargerði og þar
gat Sveinbjörn aftur sinnt bíla-
áhuga sínum almennilega, í bíl-
skúrnum sem hann fyllti af vara-
hlutum og verkfærum. Ég held að
hann hafi alltaf átt gamlan bíl í
skúrnum sem hann dundaði sér
við að gera upp.
Iðulega var greiðvikni hans
tengd bílum. Ef Ásta þurfti að
fara í búðir var lagt af stað frá
staurnum og kúnnarnir látnir not-
ast við aðra bíla.
Þegar við Sigurlín fluttum aft-
ur heim 1984 eftir nokkurra ára
dvöl í Danmörku, færði hann okk-
ur forláta gamlan Saab 96 sem
hann hafði sjálfur gert upp og
fundið númer á, R 50.050. Við
fengum hann með því fororði að
þegar við eignuðumst aftur bíl
ætti hann að fara til sona Sigur-
línar, Ásbjarnar eða Árna, en í
millitíðinni gerði hann upp annan
handa hinum stráknum, líka
grænan Saab 96, en með númerið
R 50.500.
Árni hafði komið heim á undan
okkur því hann vildi fara í mennta-
skóla á Íslandi. Hann bjó hjá þeim
einn vetur en var frekar tregur til
að hafa sig af stað á morgnana. Þá
þótti Sveinbirni ekkert sjálfsagð-
ara en að skutla honum í skóla kl.
8 þó að hann hefði e.t.v. ekið leigu-
bíl þar til seint kvöldið áður.
Oft eftir erilsamt laugardags-
kvöld á leigubílnum langaði hann
til að slappa af, og þá þótti honum
ekkert betra en langur sunnu-
dagsbíltúr með fjölskyldu sinni.
Fyrir utan bíla hélt Sveinbjörn
tryggð við Sambandið á meðan
það var hægt. Leigubílar hans
voru Opel því Sambandið var með
umboð frá GM, nema í eitt skipti
þegar hann keypti Buick-díselbíl,
þann fyrsta af nýrri tegund dís-
elbíla sem hann var sérlega
hreykinn af.
Sveinbjörn var mildur maður
og vildi ekki heyra illt um aðra tal-
að. Hann var eintaklega greiðvik-
inn og barngóður. Hann var
fulltrúi manngerðar sem var einu
sinni mjög einkennandi fyrir Ís-
land en er að hverfa núorðið. Það
er gott að hafa kynnst honum.
Pétur Rasmussen.
Alfred H. Einarsson
✝ Alfred H.Einarsson
fæddist á Siglu-
firði 17. sept-
ember 1923.
Hann lést á
hjartadeild
Landspítalans
12. júlí 2011.
Foreldrar hans voru hjónin
Kristmundur Eggert Einarsson,
f. 16. janúar 1896, d. 13. febrúar
1961 og Borghild Hernes Ein-
arsson, f. 28. mars 1903, d. 5.
febrúar 1986.
Systkini Alfreds eru Louis, f.
1925, d. 1977, Polly Anna f.
1927, d. 2006, Svavar Sigurður
Karl, f. 1929, d. 2003, Svanhvít,
f. 1932, Einar Ernst, f. 1932, d.
1998, Adam, f. 1934, d. 1935,
Eva, f. 1936, d. 1936 og Ívar
Henry, f. 1937, d. 1990.
Hinn 17. september 1948
kvæntist Alfred Sigríði Sig-
mundsdóttur, f. 7. október 1925.
Börn þeirra: 1) Elísabet Guð-
munda, f. 24. mars 1949, hún á
soninn John Alfred Kabel, f. 11.
ágúst 1975, 2) Borghildur Rann-
veig, f. 1. febrúar 1951, maki Ing-
ólfur Björnsson Gígja, f. 21. maí
1950, börn þeirra: Barbara Lind,
f. 1. nóvember 1975, Alfreð Rafn,
f. 26. janúar 1977, Jökull, f. 26.
maí 1982, Eva Lind, f. 26. sept-
ember 1985 og Dagur, f. 3. maí
1991. 3) Ingibjörg Málfríður, f.
22. júlí 1954, 4) Anna Sigríður, f.
27. febrúar 1964, maki Magnús
Hjörleifsson, f. 20. desember
1957, börn þeirra eru: Davíð, f.
2. maí 1991 og Hildur Íris, f. 23.
mars 1996.
Hans ævistarf var kennsla í
íslensku og erlendum málum.
Útför Alfreds fór fram í kyrr-
þey frá Seltjarnarneskirkju 19.
júlí 2011.
Meira: mbl.is/minningar
✝
Tengdamóðir mín og amma okkar,
ÓLÖF ÁSLAUG JÓHANNESDÓTTIR,
sem lést þann 7. júlí síðastliðinn hefur verið
jarðsett í kyrrþey að ósk hinnar látnu.
Alúðarþakkir til starfsfólks á Hjúkrunar-
heimilinu Skjóli og á dagdeildinni Landakoti
fyrir einstaka vináttu, umönnun og stuðning.
Jóhann Lárus Jónasson,
Áki Jóhannsson,
Jóhann Lárus Jóhannsson,
Jónas Jóhannsson
og fjölskyldur þeirra.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma, langalangamma og langalanga-
langamma,
GUÐRÚN ÁGÚSTA SIGURJÓNSDÓTTIR,
Árskógum 2,
áður Norðurgarði,
Vestmannaeyjum,
andaðist föstudaginn 22. júlí á Hjúkrunarheimilinu Skógarbæ.
Útförin fer fram frá Áskirkju þriðjudaginn 2. ágúst kl. 13.00.
Jarðsett verður í Vestmannaeyjum.
Ólafur R. Guðnason, Kristín A. Schmidt,
Helgi Þ. Guðnason, Guðlaug K. Einarsdóttir,
Ása F. M. Guðnadóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir sendum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð, hlýhug, stuðning og
aðstoð vegna andláts og útfarar ástkærrar
eiginkonu minnar, móður, tengdamóður og
ömmu,
JÓNÍNU Þ. FINNSDÓTTUR
frá Flateyri,
Rauðalæk 41
í Reykjavík.
Sérstakar þakkir viljum við færa starfsfólki Hjúkrunarheimilisins
Skjóls fyrir umönnun hennar og séra Sigurði Jónssyni fyrir hans
hjálpsemi.
Grímur Þ. Sveinsson,
Finnur Torfi Magnússon, Þórunn Erhardsdóttir,
Steinþór Bjarni Grímsson, Sigurbjörg Lóa Ármannsdóttir,
Sveinn Víkingur Grímsson,
Sigurveig Grímsdóttir, Kristinn R. Sigurðsson.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýju við andlát og útför ástkærrar
eiginkonu minnar, dóttur, móður, tengda-
móður og ömmu,
DAGMARAR KOEPPEN,
Þinghólsbraut 56,
Kópavogi.
Brynjar Bjarnason,
Erwin Pétur Koeppen,
Erwin, Marcela,
Ingimar, Magdalena,
Angela, Sverrir
og barnabörn.
✝
Hjartans þakkir til allra er auðsýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og útför
ástkærs eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður, afa og langafa,
KRISTINS INGVARSSONAR,
Austurhlíð,
Biskupstungum.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólkinu á hjúkrunarheimilinu á
Fossheimum á Selfossi fyrir einstaka umönnun.
Sigríður Guðmundsdóttir,
Magnús Kristinsson,
Kristín Heiða Kristinsdóttir,
tengdabörn, barnabörn
og langafabörn.
✝
Móðursystir mín,
RÓSA GÍSLADÓTTIR BLÖNDAL,
sem lést miðvikudaginn 20. júlí.
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju
miðvikudaginn 3. ágúst kl. 13.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Svandís Matthíasdóttir.
✝
Hugheilar þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og vináttu við andlát og útför
elskulegrar móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
HELGU ÁSLAUGAR
GUÐBRANDSDÓTTUR,
Sólheimum,
Laxárdal,
Dalasýslu.
Starfsfólki Dvalar- og hjúkrunarheimilisins Silfurtúns í Búðardal
eru færðar sérstakar þakkir fyrir alúð og góða umönnun.
Arndís Erla Ólafsdóttir, Bjarni Ásgeirsson,
Sigríður Ólafsdóttir, Jóhann Björn Þórarinsson,
Gerður Salome Ólafsdóttir, Indriði Benediktsson,
Lilja Björk Ólafsdóttir, Guðmundur Magni Þorsteinsson,
Sóley Ólafsdóttir, Guðmundur Sigurðsson,
Ólöf Ólafsdóttir, Jóhann Gísli Jóhannsson,
Eyjólfur Jónas Ólafsson, Sigurdís Sjöfn Guðmundsdóttir,
Guðbrandur Ólafsson, Guðrún Jóhannsdóttir,
Áslaug Helga Ólafsdóttir, Máni Laxdal,
Svanur Ingvason, Rán Einarsdóttir,
ömmu- og langömmubörn.
✝
Hjartans þakkir til þeirra fjölmörgu sem sýndu
okkur samhug og hlýju við andlát og útför
móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
KRISTÍNAR GUÐBJARGAR
INGIMUNDARDÓTTUR
ljósmóður,
Gileyri,
Tálknafirði.
Ingimundur G. Andrésson, Sigurjóna Kristófersdóttir,
Torfi E. Andrésson,
Kristjana Andrésdóttir, Heiðar I. Jóhannsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Hjartans þakkir til allra þeirra sem sýndu
okkur samúð og veittu okkur styrk á erfiðum
tímum í gegnum veikindi og fráfall okkar
yndislega eiginmanns, föður, tengdaföður,
afa, sonar og tengdasonar,
REYNIS ÓMARS GUÐJÓNSSONAR.
Sérstakar þakkir viljum við færa læknunum
Höllu Skúladóttur og Einari Björgvissyni,
ásamt starfsfólki deilda 11B, 11E og 13E á Landspítalanum
við Hringbraut.
Vilborg Stefánsdóttir,
Stefán Reynisson, Sóley Eiríksdóttir,
Helga Reynisdóttir, Björn Ingi Vilhjálmsson,
Anna Reynisdóttir, Björn Bragi Arnarsson,
afastelpur,
Guðjón Frímannsson,
Stefán Vilhelmsson.