Morgunblaðið - 09.08.2011, Blaðsíða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 9. ÁGÚST 2011
✝ Óskar Ágústs-son, íþrótta-
kennari á Laugum í
Suður- Þingeyj-
arsýslu, fæddist 8.
nóvember 1920.
Hann lést 27. júlí
2011, á 91. aldurs-
ári.
Óskar fæddist að
Brú í Stokkseyr-
arhreppi en ólst
upp í Sauðholti í
Ásahreppi í Rangárvallasýslu.
Foreldrar Óskars voru Ágúst
Jónsson, f. 5.8. 1877, bóndi í
Sauðholti í Holtum í Rang-
árvallasýslu, og k.h., María Jó-
hannsdóttir, f. 9.3. 1880, hús-
freyja. Bróðir Óskars á lífi er
Sigurjón, fyrrv. deildarstjóri í
Ríkisendurskoðun. Systkinin
voru þrettán, en 11 komust á
legg.
Óskar kvæntist 18.9. 1948 eft-
irlifandi eiginkonu sinni, Elínu
Friðriksdóttur, f. 8.8. 1923, hús-
stjórnarkennara. Hún er dóttir
Friðriks Kristjáns Hallgríms-
sonar, f. 14.1. 1895, bónda að
Sunnuhvoli í Blönduhlíð, og k.h.,
Unu H. Sigurðardóttur, f. 25.10.
1898, húsfreyju. Börn Óskars og
Elínar eru: 1) Ágúst, maki Helga
Sigurðardóttir, börn: a) Óskar
Örn, maki Ásta Sigurðardóttir,
synir; Ágúst Páll og Sigurður
Orri, b) Silja Rán, maki Eggert
Akerlie, synir Tómas Helgi og
Einar Alex og c) Heiðar Reyr,
maki Davíð Terrazas. 2) Her-
mann, maki Karín M. Svein-
björnsdóttir, börn: a) Árni Þór,
maki, Hildur Elísabet Ingadóttir
sinni Hótel Laugar fyrir skóla-
nefnd Laugaskóla í fjörutíu
sumur eða til ársloka 1989 og
var póstmeistari á Laugum í
tuttugu ár. Þá ráku þau hjónin
verslun á Laugum frá árinu
1950 til ársins 1984. Einnig átti
Óskar og rak Hótel Akureyri
um tíma. Óskar tók þátt í
margskonar félagsstarfsemi og
gegndi ýmsum trúnaðarstörfum
á starfsferlinum. Hann var
stofnfélagi Lionsklúbbsins Nátt-
fara. Þekktust er um tuttugu
ára formennska hans í Héraðs-
sambandi Suður-Þingeyinga, en
auk hennar gegndi hann ýmsum
öðrum félags- og trún-
aðarstörfum, einkum á sviði
íþrótta. Hann var fram-
kvæmdastjóri 11. landsmóts
UMFÍ á Laugum 1961, en fram-
kvæmd þess varð fyrirmynd að
framkvæmd síðari landsmóta,
sat í varastjórn UMFÍ 1965-73,
sat í ferðanefnd Félags eldri
borgara í Reykjavík 1992 og í
varastjórn félagsins um skeið.
Óskar hlaut margar viðurkenn-
ingar fyrir störf sín. Hann var
sæmdur gullmerki Frjáls-
íþróttasambands Íslands 1964,
heiðursorðu Íþróttasambands
Íslands 1970, starfsmerki Ung-
mennafélags Íslands 1971, gull-
merki UMFÍ 1976 og gullmerki
Sundsambands Íslands 2010.
Hann var gerður að heið-
ursfélaga Íþróttasambands Ís-
lands árið 1980. Þá var hann
sæmdur riddarakrossi hinnar ís-
lensku fálkaorðu 17. júní 1996
fyrir störf að íþrótta- og æsku-
lýðsmálum.
Útför Óskars Ágústssonar fer
fram frá Hallgrímskirkju í dag,
9. ágúst 2011, og hefst athöfnin
kl. 13.
dætur; Sóldís Lilja
og Glódís Hera, b)
Harpa Ýr, sonur
hennar og Halldórs
Víglundssonar;
Víglundur Hinrik,
c) Arnar Freyr og
d) Sylvía Ósk. 3)
Knútur, maki
Guðný Jónsdóttur,
dætur: a) Heiða
Berglind, maki Ás-
þór Sigurðsson
börn; Arnór Breki, Eva Rut og
Sara Dögg, b) Tinna Elín, maki
Snorri Laxdal Karlsson, dætur;
Heiðrún Sunna og Katrín Lára,
c) Edda Rún, maki Ísleifur Örn
Sigurðsson, dóttir; Guðný
Magnea, d) Jana Katrín, maki
Magnús Pálsson, dóttir; Aníta
Líf. 4) Una María, maki Helgi
Birgisson, börn: a) Eín Ósk,
maki Kári Hólmar Ragnarsson,
b) Birgir Ólafur og c) Diljá.
Óskar stundaði nám við Hér-
aðsskólann á Laugarvatni og við
Íþróttakennaraskóla Íslands og
hóf kennsluferil sinn aðeins 21
árs að aldri. Hann var einn
fyrsti farandkennari UMFÍ og
ÍSÍ, kenndi sem slíkur um
þriggja ára skeið og hélt nám-
skeið víða um land. Óskar ferð-
aðist milli skóla landsins og
kynnti sér kennsluhætti, svo og
nýjungar í íþróttakennslu í Sön-
derborg og Ollerup í Danmörku
og lýðháskóla í Noregi og sótti
fjölda námskeiða. Óskar á Laug-
um var þjóðþekktur maður.
Hann var íþróttakennari á
Laugum í Suður-Þingeyjarsýslu
frá 1944-1985, rak ásamt konu
Það var um páskana 1983 sem
ég hitti hann fyrst. Hann heilsaði
með þéttingsföstu handtaki, en
sagði fátt í byrjun. Hefur sjálf-
sagt viljað hafa varann á sér
gagnvart þessum unga manni
sem kominn var í heimsókn með
einkadótturina uppá arminn.
Nafn Óskars verður órofa
tengt Laugum, skólasetrinu sem
var heimili hans og starfsvett-
vangur í yfir 40 ár. Þar var fram-
kvæmdamaðurinn og drifkraftur-
inn Óskar Ágústsson allt í öllu.
Hann var íþróttakennari, póst- og
símstjóri, hótelstjóri, kaupmaður
og óþreytandi í íþrótta- og fé-
lagsstörfum. Hann ætlaði sér
ekki það hlutskipti í lífinu að vera
upptekinn við að gera ekki neitt.
Árin á Laugum gerðu Óskar
þingeyskari en flesta Þingeyinga.
Hann var fæddur á Suðurlandi og
alinn upp í bóndabæ á bökkum
Bolafljóts, eins og hann jafnan
nefndi jökulfljótið sem rennur
lengri vegalengd en aðrar ár á Ís-
landi. Fór ungur til náms í
íþróttakennaraskólann á Laugar-
vatni. Hann sagði sjálfur svo frá
að snemma hafi komið í ljós að
bóndi yrði hann aldrei „því ég
þekkti ekki sauðkind frá hundi“.
Óskar var kraftmikill og mynd-
arlegur maður. Hann var gaman-
samur og ágætur hagyrðingur.
Það geislaði ákveðin glettni frá
augum hans. Það var gaman að
eiga við hann samskipti. Hann var
gefandi persóna sem ruglaði ekki
skammdeginu saman við eigið
geðslag.
Með okkur Óskari tókst fljót-
lega ævarandi vinskapur, sem
aldrei bar skugga á. Í fjögur sum-
ur var ég tengdaföður mínum til
aðstoðar við rekstur sumarhótels
á Laugum. Þar var Óskar í essinu
sínu, fyrstur á fætur á morgnana
og síðastur í háttinn á kvöldin.
Það gat mikið gengið á þegar taka
þurfti á móti tugum ferðamanna,
sem flesta dreif að á sama tíma
rétt fyrir kvöldmat. Eins og gefur
að skilja komu upp ýmis vanda-
mál, sem í huga Óskars voru að-
eins til að leysa. Það gat reynt á
þolrifin þegar ferðamenn
streymdu á skrifstofu hótelstjóra
með á stundum hin undarlegustu
erindi. Þjóðverji leitaði til hótel-
stjóra síðla kvölds og kvartaði
sáran undan suði hitaveitunnar,
sem hann sagði ræna sig svefni.
Óskar kunni gott ráð við því,
sagði manninum að fá sér góðan
göngutúr og myndi hann þá sofa
eins og ungbarn. Oft var stutt í
spaugið hjá hótelstjóranum. Mér
er enn minnisstætt er önugur ís-
lenskur ferðamaður kvartaði und-
an sænginni sinni og heimtaði
nýja. Óskar sagði sjálfsagt að
verða við þeirri beiðni, sótti nýja
og rétti manninum með þessum
orðum: „Tak sæng þína og gakk.“
Í annað sinn beiddust hávaxinn
karlmaður og kona hans gisting-
ar. Óskar leit kankvís á þau og
sagðist ekki vera viss um hvort
hann gæti hjálpað þeim. „Her-
bergi á ég, en ef þið eigið að nota
það þarf ég annaðhvort að
minnka manninn eða stækka
rúmið.“ Gistinguna fengu þau.
Með Óskari er genginn glæsi-
legur frömuður íþrótta- og ung-
mennastarfs á Íslandi. Hann fékk
rúma níu áratugi til að setja mark
sitt á þennan heim og nýtti þann
tíma vel. Hann var gæfumaður í
einkalífi og starfi og naut þess að
vera fílhraustur nánast ævina
alla. Það var aðeins undir það síð-
asta sem ellin náði tökum á hon-
um. Hann lokaði hringnum sadd-
ur lífdaga.
Helgi Birgisson.
Fyrir afa.
Ég veit að yfir okkur ríkir sorg,
við höfum misst afa okkar, pabba,
eiginmann og vin. En afi mundi
vilja að við vissum að hann er á
góðum stað. Horfir á okkur öll og
lætur brosið ljóma, hann er stolt-
ur, eins stoltur og hægt er að
vera.Yfir því að hafa alið upp
svona fallega og góða fjölskyldu.
Er ég hugsa til baka verð ég að
segja að ég finn fyrir heppni og
forréttindum yfir að hafa þekkt
afa fram að þessum degi. Í lífi
mínu hefur hann spilað sérstakt
og mikilvægt hlutverk. Og minn-
ingarnar mun ég geyma sem fjár-
sjóð í hjarta mínu.
Nú hefur himinninn tekið á
móti öðrum engli. Kvöldið fengið
nýja stjörnu. Líf þitt er orðið að
elskandi minningu. Þú munt alltaf
lifa í hjarta mínu, elsku Óskar afi.
Þitt barnabarn,
Diljá Helgadóttir.
Ég, Elín Ósk, dótturdóttir El-
ínar og Óskars á Laugum, átti
yndislegan afa og á yndislega
ömmu sem ég heiti eftir. Leiðin
frá Víðimel að Kvisthaga var ekki
löng og eyddi ég löngum stundum
hjá afa og ömmu á veturna á
Kvisthaganum og á Laugum fjöl-
mörg sumur.
Ég komst upp með næstum
hvað sem er hjá afa. Það gekk svo
langt á köflum að þegar keyrt var
framhjá ísbúð og ég hrópaði „afi
ís, afi ís!“ var stoppað og ís keypt-
ur handa litlu dömunni. Ég brosti
alltaf mínu breiðasta þegar ég
fékk mitt fram og sagði öllum sem
vildu vita að afi minn og amma
hefðu gefið mér ís. „Amma kaupa
– afi borga“ var það sem fólk fékk
að heyra.
Afi og amma umvöfðu mig ást
sinni. Afi minn kenndi mér að
synda þegar ég var fjögurra ára
og ég tók þá fyrsta stig í sundi
enda átti ég ekki í vandræðum
með að synda laugina í Lauga-
skóla enda á milli.
Afi kom í afmælið mitt nokkur
ár í röð í afrískum kufli og hélt
uppi skemmtidagskrá sem sam-
anstóð af íþróttaæfingum og
töfrabrögðum fyrir mig og aðra
afmælisgesti.
Afi kenndi mér fimleikaæfing-
ar og tók á móti mér í kraftstökki
uppi í sumarbústað hvernig sem
viðraði.
Afi keypti handa mér fyrstu
gaddaskóna mína í einni af ótal
ferðum okkar saman í Kolaportið.
Þeir voru notaðir, smellpössuðu
og kostuðu þrjú hundruð krónur.
Í Volvónum hans afa var kas-
setta með sjómannalögum sem
við hlustuðum á saman og get ég
ennþá sungið hana frá upphafi til
enda.
Afi minn kemur í brúðkaupið
mitt í haust. Hann kemur ekki
holdi klæddur en hann kemur
samt. Þetta veit ég því hann sagði
mér það.
Takk fyrir mig, elsku Óskar afi
minn.
Elín Ósk Helgadóttir.
Rúmlega 90 ára lífsgöngu er
lokið. Lífsgöngu sem geymir
ótrúlega margþætta sögu um
manninn Óskar Ágústsson, sem
allt í senn var íþróttakennari, hót-
elstjóri, verslunarmaður, póst-
meistari og leiðtogi Héraðssam-
bands S-Þingeyinga.
Óskar hafði fljótt metnað til
þess að verða sjálfstæður andlega
og efnalega. Vinna gagn, vera
virtur og verða treyst í orði og
verki. Hann naut þess að vaxa
með störfum sínum en það gera
þeir einir sem krefjast mikils af
sjálfum sér.
Eftir tveggja ára starf sem
íþróttakennari á vegum UMFÍ og
ÍSÍ réðst hann kennari að Hér-
aðsskólanum að Laugum í S-
Þingeyjarsýslu, sem hann starf-
aði við allt til ársins 1985 er hann
flutti til Reykjavíkur. Hann lét
ekki af hótelrekstrinum fyrr en
1989 og hafði þá starfað við sum-
arhótelið í 40 ár.
Undirritaður á margar minn-
ingar og allar góðar frá því ég
dvaldi tvö yndisleg sumur við
þjálfunarstörf með æskublóma
héraðsins. Þetta voru landsmóts-
árin 1978 og 1981.
Aldrei sá ég Óskar kátari en
þegar Hótel Laugar var yfirfullt
af gestum og varð þá stundum að
fá inni fyrir gesti á flestum bæj-
um í Reykjadal, en þá var dýrðin
mest. Hraðboðar sendir að sækja
stórlúðu á Húsavík eða nýveiddan
lax úr Laxá. Þá gátu kvöldin og
næturnar orðið langar að minnast
góðra daga HSÞ í starfi og leik,
mætra manna og hagyrðinga.
Fara með stökur og kvæði – mis-
jafnlega alvarlegan kveðskap. Og
ekki dapraðist kvöldstundin þeg-
ar Ingólfur, málari, harmonikku-
leikari og hagyrðingur, lét út öll
sín spil í næturkyrrðinni.
Seint á ágústkveldi 1985 heim-
sótti ég Óskar síðast að Laugum.
Þetta kvöld var stund milli stríða
og ókum við upp í Mývatnssveit.
Við áðum á hlaði Skútustaðaskóla
og horfðum yfir gervigígana út til
Mývatns, sáum til Hverfjalls og
Lúdents. Við héldum að Kálfa-
strandarvogi og litum Kálfa-
strandarstrípa og Höfða allt til
Háeyjar, sem reis úr vatninu, í
gullnum roða kvöldsólarinnar.
Kvöldstund í kyrrð sem aldrei
gleymist. Þögnin réð. Óskar var
að kveðja dýrð sveitarinnar sem
hann hafði unnað og mannlíf sem
hann hafði dáð. Hann myndi ekki
sjá sólina skína í Reykjadal eða
Reykjadalsá og skyldi eitthvað
koma í stað Kinnarfjalla við
Skjálfanda bökuð rauðgylltri mið-
nætursól.
Ekki veit ég hvort hann hefur
komið hugmynd sinni á framfæri
áður en kallið kom en hann hafði
sagt mér að grafskrift sín yrði: –
Hér hvílir Óskar Ágústsson sár-
nauðugur.
Á kveðjustundu sendum við
hjónin og dætur okkar Halla og
Halldís alúðar samúðarkveðjur til
Elínar og afkomenda.
Höskuldur Goði Karlsson.
Fyrsta innisundlaug landsins
varð til á Laugum í Reykjadal.
Hún var eins og höll í huga okkar
smátelpnanna þegar við mættum
á laugarbakkann til að hefja
sundnám á vordögum 1945. Vel
að merkja var laugin aðeins 11
metra löng. Ungi kennarinn, Ósk-
ar Ágústsson, var kóngurinn í
höllinni. Brosmildur og vingjarn-
legur tók hann á móti litla fólkinu,
sem með kvíðablandinni tilhlökk-
un var að stíga sín fyrstu spor á
menntabrautinni. Ekki þarf að
orðlengja að strax á fyrsta sund-
námskeiðinu urðum við syndar og
höfum varla stoppað síðan. Sund-
kennsla Óskars og síðar þjálfun
hefur setið hvað best í okkur af
því námsefni sem við tókumst á
við í skólanum heima á Laugum.
Besta veganesti sem hægt er að
óska sér.
Óskar náði einstaklega góðum
árangri í starfi sínu sem íþrótta-
kennari. Honum tókst að halda
góðum aga og vekja metnað nem-
enda sinna. Varla er ofmælt að
þúsundir eiga honum gott eitt að
þakka, en hann starfaði á Laug-
um um 40 ára skeið. Hver var
galdurinn? Líklega hæfileikar til
að umgangast ungt fólk, áhugi á
starfinu og þolinmæði. Óskar var
þessum kostum búinn. Hann kom
með ferskan andblæ í sveitina,
var glaðsinna og athafnasamur,
vakti forvitni og umtal, en það var
góðviljað. Auk íþróttakennslunn-
ar starfaði Óskar fyrir Héraðs-
samband Suður-Þingeyinga,
kenndi á sundnámskeiðum á vor-
in fyrir börn sýslunnar, rak hótel
fyrir Laugaskóla á sumrin, var
póstmeistari mörg ár og rak
verslun um nokkurra ára skeið.
Alltaf störfum hlaðinn. Margir
leituðu liðsinnis hans og var vel
tekið. Óskar og fjölskylda hans
gegndu mikilvægu hlutverki á
Laugum og sveitungarnir kunnu
vel að meta þeirra framlag til
samfélagsins.
Okkur er ofarlega í huga vel-
vild hans og tillitssemi við móður
okkar sem starfaði við skólasam-
félagið á Laugum. Við minnumst
Óskars með hlýhug og þökk fyrir
samfylgdina. Fjölskyldu hans
vottum við samúð.
Svanhildur og Kristín
Halldórsdætur.
Kveðja frá Íþrótta- og ól-
ympíusambandi Íslands
Óskar Ágústsson helgaði líf sitt
ungur íþrótta- og æskulýðsstarfi.
Hann fór ungur til náms að Laug-
arvatni, fyrst við Héraðsskólann
en síðan við Íþróttakennaraskól-
ann þar sem hann lauk íþrótta-
kennaraprófi árið 1941. Hann
starfaði sem íþróttakennari á
Laugum í yfir 40 ár, var í stjórn
Héraðssambands Suður-Þingey-
inga (HSÞ) í um 28 ár og þar af
formaður í 20 ár. Óskar var
áhugamaður um íþróttir og stóð
ötullega að íþróttastarfi hvar sem
hann kom. Þá gegndi hann ýms-
um trúnaðarstörfum fyrir
íþróttahreyfinguna.
Íþróttahreyfingin hefur átt því
láni að fagna að eiga slíka forystu-
menn sem vinna mikið og óeig-
ingjarnt starf til að búa í haginn
fyrir ungt íþróttafólk. Árið 1970
var Óskar sæmdur heiðursorðu
Íþróttasambandsins og tíu árum
síðar var hann gerður að heiðurs-
félaga ÍSÍ en það er æðsta heið-
ursviðurkenning Íþrótta- og ól-
ympíusambands Íslands. Sem
heiðursfélagi ÍSÍ stóð Óskar við
bakið á starfsemi ÍSÍ og var ötull
að mæta á viðburði sem hann var
boðaður til. Íþrótta- og ólympíu-
samband Íslands hefur misst góð-
an liðsmann.
Stjórn og starfsfólk ÍSÍ sendir
fjölskyldu þessa heiðursmanns
innilegustu samúðarkveðjur.
Ólafur E. Rafnsson,
forseti ÍSÍ.
Óskar Ágústsson
✝
Systir okkar,
HALLDÓRA SIGURÐARDÓTTIR
lögfræðingur,
Flyðrugranda 8,
Reykjavík,
lést 5. ágúst á líknardeild Landspítalans í
Kópavogi.
Hulda Pétursdóttir,
Þórdís Sigurðardóttir,
Ólafur Jens Sigurðsson,
Ingibjörg S. Kolbeins.
✝
Okkar ástæra eiginkona, móðir, tengdamóðir,
amma, og langamma,
KRISTÍN REGINBALDURSDÓTTIR,
Heiði,
Skagafirði,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri,
mánudaginn 1. ágúst.
Útför hennar fer fram föstudaginn 12. ágúst kl. 14.00 í
Sauðárkrókskirkju.
Agnar Búi Agnarsson,
Regína Bjarnveig Agnarsdóttir, Páll Ingi Pálsson,
Agnar Búi Agnarsson,
Heba Sóley Agnarsdóttir, John Robert Fels,
Eygló Rós Agnarsdóttir, Valdís Fjölnisdóttir,
Sæunn Kristín Jakobsdóttir, Birgir Smári Sigurðsson.
Aron Frosti Birgisson.
✝
Móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma
RAGNHILDUR RICHTER,
Bústaðavegi 79,
lést föstudaginn 5. ágúst á Dvalar- og
hjúkrunarheimilinu Grund. Útförin fer fram
frá Fossvogskirkju föstudaginn 12. ágúst
kl. 11.00.
Kristján, Þórdís, Ingibjörg, Ragnhildur, María Richter
og fjölskyldur.
✝
Elskuleg móðir, amma, langamma og langa-
langamma,
JÓRUNN ANDRÉSDÓTTIR,
(Lóa í Hellukoti),
andaðist laugardaginn 6. ágúst á dvalar- og
hjúkrunarheimilinu Kumbaravogi Stokkseyri.
Útförin fer fram frá Stokkseyrarkirkju laugar-
daginn 13. ágúst kl. 11.00.
Ester Þorsteinsdóttir,
Jónína S. Jónsdóttir,
Lóa Björk Hallsdóttir, Einar Þór Einarsson,
barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn.