Teningur - 01.06.1989, Blaðsíða 38

Teningur - 01.06.1989, Blaðsíða 38
FRIÐRIK ÞÓR FRIÐRIKSSON ÖRSÖGUR BÚKONAN Ekki fóru allir legsteinar sem viö smíðuðum upp í kirkjugarð. Dag einn vorum við Sigurður Pétursson bíl- stjóri sendir með legstein sem var fullbúinn að öðru leyti en því að á hann vantaði dánardægur. Við áttum að afhenda hann á þriðju hæð í blokk einni. Við hringdum dyrabjöllunni og gömul góðleg kona kom til dyra. Flún bauð okkur innfyrir og gaf okkur kaffi og með því. í íbúðinni var allt með lát- lausum blæ, innan um fjölskyldu- myndir héngu krossar og helgimynd- ir. Þegar við höfðum drukkið kaffið bað konan okkur að fylgja sér með steininn niður í geymslu. Þar komum við honum fyrir innan um kartöflu- og hveitisekki, sláturtunnu, hangikets- læri og súrsaðan hval. ÓVÆNTUR VIÐGERNINGUR Einhverju sinni var ég að vinna við að pakka niður myndlistarsýningu einni á Kjarvalsstöðum. Auk mín unnu að verkinu smiður og vörubílstjóri sem keyrði sýninguna niður á hafnar- bakka. Eftir að við vorum búnir að fara eina ferðina niður eftir bauð smiður- inn okkur í kaffi heim til sín sem við og þáðum. Þegar við komum inn í íbúðina var þar slangur af gamal- mennum sem voru að bjástra við að koma löpp undir borð. Er þau urðu okkar vör greip um sig mikil gleði í hópnum og var strax hafist handa um að útbúa kaffiborðið. Boðnar voru fram dýrindis tertur og smurt brauð með lostætu áleggi. Þegar allir eru sestir að borðum hófst skyndilega ákaft bænahald og sálmasöngur mikill, mér og vörubílstjóranum til mikillar undrunar. Flelgistund þessi varði nokkrar mínútur, en hætti þá jafn skyndilega og hún hafði hafist og var þá tekið að ræða dægurmál að nýju eins og ekkert hefði í skorist. ABSTRAKTLISTAKONAN Milli Skúlagötu og Laugavegs fyrir ofan Fllemm er bakgarður allstór. í vetrarharðindum leituðu stórir hópar af smáfuglum og dúfum þar skjóls. Ástæðan var sú að gömul kona gaf þeim þegar snjór lá yfir jörðu. Hafði hún þann háttinn á að strá fóðrinu þannig að það myndaði útlínur frum- formanna, hrings þrí- eða ferhyrn- ings. Síðan gæddu fuglarnir formin lífi með því að raða sér upp á útlínurnar. Árni Óskarsson skrádi
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Teningur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Teningur
https://timarit.is/publication/820

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.