Teningur - 01.06.1989, Blaðsíða 40

Þýðing úr „Án titils", bók Einars Guðmundssonar, síða 82, línur 9, 10 og 11, 1980
íslands. Á þessum árum opnuðust
augu mín fyrir mörgu. Ég fór að sjá
möguleikana á því að skilja á skáld-
legan hátt daglegar gjörðir mín sjálfs
og annarra. Dieter skapaði stemm-
ingu og andlegt andrúmsloft, þar sem
hversdagslífið var ekki venjulegt
lengur. Eitt af því sem hann gerði var
aó hann keypti offset-prentvél. Síðan
keypti hann eldavél og fullt af súkku-
laði sem hann lét okkur bræða og
hella yfir alls konar hluti.
Viö höfðum alveg sérstaka
skemmtan á þessum árum.
Þetta voru uppgangstímar í Duss-
eldorf. Ég held að Beuys hafi boðið
Dieter að kenna í Dusseldorf. En fljót-
lega urðu þeir á öndverðum meiði.
Þeir toguðu ekki í sama spottann.
Pólitískur metnaður Beuys var Dieter
ekki að skapi. Hann yfirgaf skólann.
En stuttu eftir það eða með honum
komu Dorothy iannone, Robert Filliou
og George Brecht. Takako Saito,
Robin Page og Spörri voru oft þarna.
Thomkins var einnig á sveimi. Þetta
var kynslóð listamanna, fimmtán, tutt-
ugu árum eldri en við vorum, sérlega
framúrskarandi fólk, framúrskarandi
listamenn. í eitt eöa tvö ár hafði ég
vinnustofu ásamt með tveimur vinum
mínum, Johannes Geuer og Emil
Schult. Robert Filliou bjó einnig í sama
húsi. Við höfðum mikið samneyti við
hann og vorum í nánum tengslum við
hugmyndaheim hans. Beint eða óbeint
varð veran í listaskólanum einhvers
virði með því að okkur byrjendunum
var boðið upp á kynni við þennan hóp
áhugaverðs fólks. Annars mætti segja
að við höfum ekki lært mikið, ég kynni
ekki enn að strekkja striga á blind-
ramma ef ég hefði ekki lært það upp á
eigin spýtur.
‘71 þegar veru minni í lista-
skólanum var raunverulega lokið, þó
ég væri skráður í tvö ár í viðbót, vissi
ég blátt áfram ekki hvað ég ætti að
gera. Að lifa lífinu, búa til list, græða
peninga, stelpur, partí, hass og LSD,
dálítið ruglingslegt, of margt að gerast
á sama tíma. Og þá var það að Dieter
kom með uppástungu: „Af hverju
ferðu ekki til íslands?" Það hljómaði
frábærlega, og við fórum Emil Schult
og ég. Á árunum áður höfðum við
báðir gert nokkrar bækur og við
eyddum vikum saman á Grundar-
stígnum við að handgera „ A good old
hat poetry book“ í tíu eintökum og
nokkur tölublöð af „Dröhnland News“.
Dieter hafði lánað okkur Moskvitch-
rúgbrauðið sitt til að ferðast um
38