Birtingur - 01.12.1963, Síða 7

SEFERIS: HYDRA
Höfrungar, fánar og fallbyssuskot.
Hafiö eitt sinn svo beiskt þinni sál
bar nú litvíxlandi bragandi báta
það bylgjaðist, varpaði þeim upp og ofan,
alblátt með hvítum vængjum
Eitt sinn svo beiskt þinni sál
lá það nú mettað litum í sól
Hvít segl og hrynjandi árar
með háttfestu trumbunnar lustu á kyrrðan veg
Augu þín væru fögur, ef þau sæu,
armar þínir myndu skína, ef þeir teygðust fram
varir þínar væru sem fyrrum fullar af lífi
andspænis slíku undri;
þú leitaðir þess,
hvers leitaðir þú í öskunni,
í regninu, í rökkrinu, í vindinum,
rétt í það mund sem ljósið byrjaði að dvína
og borgin hvarf í djúpið og á gangstéttarhellum
sýndi maðurinn frá Nazaret þér sitt hjarta,
hvers leitaðir þú? hví komstu ekki? hvers
leitaðir þú?
T. V. sneri eftir sænskri þýðingu Johannesar Edfelt
og Börje Knöös.
BIRTINGUR
s