Húsfreyjan - 01.12.1951, Side 9

VIÐ ÆTLUM AÐ REISA
BYGGÐIR OG BÚ
Trausti tók prestvígslu um voriS. Litlu
síóar kvongaSist liann Björgu og þau fóru
í sveitina til séra Jóns á Stað. Trausti
tók til starfa, sem aðstoðarprestur og ráðs-
maður á búinu. Ungu hjónin fengu tvö
herbergi til umráða og litla skonsu, þar
sem liægt var að hita kaffisopa á olíuvél,
ef þess þurfti með, og geyma m. a. eld-
kúsbúslóð þeirra, sem að svo stöddu yrði
ekki tekin til notkunar. Fröken Þuríð-
o r, elzta dótlir séra Jóns, stóð fyrir búi
föður síns og Björg ætlaði að vera lienni
til aðstoðar fyrst um sinn og læra jafn-
framt allt það, sem góð prestkona í sveit
þarf að kunna skil á.
Þekking Bjargar á sveitalífi var, að
öllu samanlögðu, nokkrar vikur í sumar-
leyfi á sveitaheimili. Það er tæplega hægt
að segja, að það geti gefið nokkurra
reynslu né fullnægjandi mynd af lífi og
starfi sveitafólksins.
Heimilið á Stað var gamalt myndar-
heimili, og þó að nú væri ólíku saman
jafna um fólksfjölda, frá því sem áður
var, var ennþá, eins og alltaf á prests-
setrum, mikið um að vera og mikið um
gesti og gangandi.
Björg hafði lofað að senda „stelpun-
um“ bréf úr sveitinni. Þær höfðu bund-
12t fastmælum, að láta ekki kunnings-
skapinn fara út í veður og vind, en reyna,
J'ó að ekki væri nema einu sinni á ári,
að senda frásögn urn daglegt líf og lífs-
viðliorf sitt, og í sínu umliverfi. I sumar
hafði hún aðeins skrifað stutta kveðju
a kort til þeirra allra, en nú kom langt
hréf. Hún sagðist enn ekki vera útlærð
sveitakona, en una hag sínum hið bezta
og hafa mikinn áliuga fyrir því hvað liægt
væri að gera til þess að skapa nýja
menningu í sveitinni, ásamt endurreisn
hins lieilbrigða og góða sveitalífs. Hún
hafði eignast vinstúlku, sem hún var
mjög hrifin af, langa bréfið var mest-
megnis um liana og tflvonandi bónda
hennar. Sagði liún, að með því að segja
frá Guðrúnu í Hlíð og Sigurði á Hóli,
fengist sönn lýsing á lífi, viðliorfi og fram-
tíðardranmum unga fólksins, sem ætti
skilið að erfa landið.
Ritstj.
H. Á. S.:
Frásögn Bjargar:
Heimasætan í Hlíð og sonur bóndans
á Hóli höfðu verið vinir frá því þau
voru börn og hittust í fyrsta skipti við
rnessu að Stað. Þá var bjartur vordagur
og átti að ferma bömin í sveitinni. Fólk
fjölmennti til kirkju þennan dag og eftir
messu hópuðust börnin lieima á hlaðinu
á Stað og fóm í leiki, meðan fullorðna
fólkið þyrptist inn í bæinn og þáði
góðgerðir. Það var ekki hægt að sinna
öllum í einu, svo börnin urðu að bíða.
Þau undu sér vel úti í góðviðrinu og
vildu nota tímann og fara í leiki. Sonur
prestsins stakk upp á að fara í fugla-
leik, þá gætu allir krakkamir verið með.
Guðrún litla í Hlíð og Sigurður á Hóli
voru með þeiin minnstu í Iiópnum, þau
gengii fyrst úr leik og settust saman á
þúfu og fóm að spjalla um sín áliuga-
mál. Hvað mörg lömb þau hefðu eign-
HÚSFREYJAN 9