Húsfreyjan - 01.12.1954, Blaðsíða 31

GILSBAKKAÞULA
Kátt er um jólin, koma þau senn,
þá munu upplíta Gilsbakkamenn.
Upp munu þeir líta og undra sig mest,
er úti sjá þeir stúlku og blesóttan hest.
Úti sjá þeir stúlku, sem umtalað var
það sé ég, að hér riður Guðrún í garð,
það sé ég, að hér riður Guðrún mín heim.
Út kemur hann góði Þórður einn með þeim.
Út kemur hann góði Þórður allra fyrst
hann hefur fyrri Guðrúnu kysst.
Hann hefur fyrri gefið henni brauð,
tekið hana af baki, svo tapi hún nauð.
Tekið hana af baki og borið inn í bæ.
„Komdu sæl og blessuð", segir hann æ.
„Komdu sæl og blessuð, keifaðu inn,
kannske þú sjáir hann afa þinn.
Kannske þú sjáir hana ömmu þar hjá,
þínar fjórar systur og bræðurna þrjá,
þínar fjórar systur, sem fagna þér mest
af skal ég spretta og fóðra þinn hest.
Af skal ég spretta reiðtygin þín.
Leiðið þér inn stúlkuna, Sigríður mín.
Leiðið þér inn stúlkuna og setjið hana í sess“.
„Já“, segir Sigríður, „fús er ég til þess“.
„Já“, segir Sigríður og kyssir svo fljóð.
„Rektu þig ekki á veggina systir mín góð.
Rektu þig ekki á veggina, en gakktu með mér“.
Koma þær inn að húsdyrum og sæmilega fer.
Koma þær inn að húsdyrum og tala ekki orð.
Þar situr fólkið við tedrykkjuborð.
Þar situr fólkið og drekkur svo glatt.
Fremstur sat hann afi með paruk og hatt.
Fremstur sat hann afi og anzar um sinn:
„Komdu sæl dóttir mín, velkomin inn.
Komdu sæl dóttir mín, seztu hjá mér.
Uppi er teið og báglega fer.
Uppi er teið, en ráð er við því,
ég skal láta hita það enn á ný.
Ég skal láta hita það helzt vegna þín.
Heilsaðu öllu fólkinu, kindin min,
heilsaðu öllu fólkinu og gerðu það rétt“.
Kyssir hún á hönd sér, og þá var hún nett.
Kyssir hún á hönd sér og heilsar án móðs,
svo að allir í húsinu óska henni góðs.
Allir í húsinu þegar i stað,
taka til að gleðja hana, satt er það.
Taka til að gleðja hana og ganga þær inn,
Guðný og Rósa með teketilinn.
Guðný og Rósa með glóðarker,
þá segir hann afi: „Nú líkar mér“.
Kallar hann afi á hann eldra Jón þá,
„Taktu ofan bollana og skenktu þá á.
Taktu ofan bollana, þó það sé spé,
síróp og mjólkina, sykur og te“.
Sýróp og mjólkina sýpur hún af lyst,
þangað til ketillinn allt hefur misst.
Þangað til ketillinn þurr er að grunn,
þakkar hún fyrir með hönd og munn.
Þakkar hún fyrir og þykist nú mett.
„Sittu nokkuð lengur, oss til samlætis.
Sittu nokkuð lengur, sú er min bón“.
Kallar hann afi á hann yngra Jón.
Kallar hann afi: „Komdu til mín,
sæktu ofan í kjallara messuvín.
Sæktu ofan í kjallara messuvín og mjöð,
við skulum veita henni, svo hún verði glöð.
Við skulum veita henni vínið um stund,
hún kemur bráðum á föðurs síns fund“.
Jón kemur bráðum með brennivínsglas.
Þrífur hann staupið, þó það sé mas.
Þrífur hann staupið og skenkir þar á,
tekur hann henni drykkinn og teygar hún þá.
Tekur hann henni drykkinn og ýmislegt öl,
glösin og skálarnar skerða hennar böl.
Glösin og skálarnar ganga í kring,
gaman er að koma á svoddan þing.
Gaman er að koma. Guðný ber
Ijósiði í húsið, þá húma fer.
Ljósið í húsinu logar svo glatt,
liðin eru jólin og það er satt.
Þar kom hann Markús í máldrykkjulok,
lék hann þar fyrir með latínusprok.
Lék hann þar fyrir með Iistugt þel
ljóðin eru þrotini,, og lifið þið vel.
HÚSFREYJAN 31