Húsfreyjan - 01.10.1969, Blaðsíða 44

sýnir ást sína með gjöfum. Hann veit
að það er ekki lítil hamingja fyrir eigin-
konuna að finna djásn undir koddanum,
þegar hún kemur heim, eftir að hafa
fylgt honum út á flugvöllinn og hann
ætlar að vera að heiman í fjóra daga.
Er þetta þá rétt mynd, sem auglýs-
ingastarfsemin gefur af dönsku kon-
unni ? Eða er takmarkið að selja og
græða meira og meira? Þessar auglýs-
ingar eru bæði heimskulegar og auð-
mýkjandi. Takmark auglýsinganna er
auðvitað að selja sem mest, en þær eru
bara ennþá svo skelfilega lágkúru-
legar.
Vita auglýsingastjórarnir ekki, að
helmingur af giftum konum frá 21—61
árs taka þátt í atvinnulífinu ? Og þetta
þýðir að helmingurinn af giftum kon-
um á bezta aldri hefur eigin fjárráð.
Hvers vegna er það alltaf auglýst, að
aðeins eiginmennirnir hafi fjárráð?
Hvers vegna dettur engum auglýsinga-
stjóra neitt nýtt í hug? Hafa þeir ekk-
ert ímyndunaraf 1 ?
Og hver er ástæðan fyrir því, að allir
þessir ágengu menn gera sýningarstúlk-
ur, kvikmyndastjörnur og fegurðar-
drottningar að fyrirmynd allra kvenna ?
Unga fólkið nær aldrei þessu takmarki,
og um þrítugt eru bæði margir menn
og konur óánægð með starf sitt. Karl-
mennirnir náðu aldrei í fegurðardísina
sína, og stúlkurnar fengu aldrei tæki-
færi til að verða ungfrú alheimur.
Auglýsingastarfsemin þyrfti sannar-
lega að verða örlítið heiðarlegri og
bygg'ja meira á staðreyndum. Það myndi
fyrirbyggja mikla óánægju hjá kven-
þjóðinni og þreytu hjá karlmönnun-
um.
Þessar kjánalegu auglýsingar eiga
sinn þátt í að gera mörg hjónabönd
smámunasöm og hégómleg. Sama máli
gegnir með margar kvikmyndir og sjón-
varpsmyndir. Það þarf að breyta þessu.
Það þarf að sýna okkur menn og konur
eins og þau eru, og það er hægt að gera
það á skemmtilegan hátt, ef menn eru
sannir og raunsýnir.
40
ÚR ÝMSUM ÁTTUM
Kvenfélag
Rípurhrepps
100 ára
Hinn 7. júlí síðastl. minntist Samband
skagfirzka kvenna þess með miklum
myndarskap, að öld var liðin frá því að
þar var fyrst stofnað kvenfélag og hef-
ur Húsfreyjunni a. m. k. ekki enn borizt
fregnir af, að fyrr hafi verið stofnað
kvenfélag annars staðar á landinu.
Efndi S.S.K. til samkomu að Sauðár-
króki af þessu tilefni og stjórnaði Helga
Kristjánsdóttir á Silfrastöðum hófinu.
Aðalræðuna flutti Lilja Sigurðardóttir
í Hróarsdal og minntist Sigurlaugar
Gunnarsdóttur í Ási, sem forustu hafði
um stofnun kvenfélagsins. Snæbjörg
Snæbjarnardóttir söng einsöng og var
hún klædd skautbúningi, sem Sigurlaug
í Ási saumaði eftir teikningu Sigurðar
málara.
Pála Pálsdóttir, formaður S.S.K. flutti
kveðjur frá formanni K.l. Pála hefur
nú verið formaður S.S.K. í tíu ár og
minntist hún þess með því, að færa for-
mönnum kvenfélaganna silfurskeiðar að
gjöf. Eyþór Stefánsson tónskáld las upp
og síðan hófust frjálsar umræður, sem
stóðu fram eftir nóttu. M. a. fluttu þær
Halldóra Bjarnadóttir, Aðalbjörg Sig-
urðardóttir og Laufey Sigurðardóttir
ávörp og frumort ljóð, en þær voru,
auk sýslumannshjónanna á Sauðárkróki,
heiðursgestir í hófinu. 1 öllum blaða-
fregnum af hófinu er þess getið, að. það
hafi mjög sett á það svip, hve margar
konur klæddust þjóðbúningum við þetta
tækifæri.
HÚSFREYJAN