Vera - 01.10.1982, Blaðsíða 17

reisa íbúðabyggð í Vatnsmýrinni en minna fjallað um aðra
og ekki síður mikilvæga þætti sem snerta flugvöllinn þar s. s.
mengun og slysahættu. í þessu sambandi er vert að gefa
gaum varnaðarorðum slökkviliðsstjórans í Reykjavík. Hann
telur slysahættu þaö mikla, að stefna beri að því að flytja
alla flugvallarstarfsemi úr miðborginni. í bréfi hans til borg-
arráðs segir: ,,Á hálfu ári hafa átt sér stað tvö hörmuleg
flugslys, í Wgshington 13. janúar og New Orleans 10. júlí,
þar sem flúgvellir hafa veriö inni í byggð, sem vélarnar hafa
hrapað á, og valdið bæði rnann- og eignatjóni umfram það,
sem annars hefði orðið, ef vellirnir hefðu verið utan við
byggðina. Undirritaður hefur oft áður bent á þá hættu sem á
sama hátt stafar af Reykjavíkurflugvelli og telur það skyldu
sína aö ítreka þaö nú. Miðað viö þá takmörkuðu starfsemi,
eingöngu innanlandsflugið, sem nú fer fram á vellinum, er
tekin alltof mikil óþarfa áhætta fyrir borgarbúa og byggðina
í borginni."
Sólrúrt Gísladóttir.
Slökkviliðsstjóri: Stefna ber að
því ad flytja alla flugvallarstarf-
semi úr niiðborginni
„AÐ GLÍMA VIÐ KERFIГ
Saga af skóladagheimili í Seljahverfi
Glíman hefst
Á öðrurn fundi nýskipaðs félagsmálaráðs hinn 24. júní
s. 1. var nt. a. á dagskrá ráðsins samþykkt frá fræðsluráði um
að nota húsvarðaríbúð í Breiðagerðisskóla sem skóladag-
heimili í vetur. Pess skal getið að í næsta nágrenni við
skólann er starfandi annað skóladagheimili, nánar tiltekiö í
Heiðargerði. Jafnframt var því lýst yfir aö þetta skóladag-
heimili skyldi notað fyrir börn hvaðanæva úr bænum og þó
einkunt og sérílagi fyrir börn úr Seljahverfi, en þar er ekkert
skóladagheimili. Ég gerði athugasemdir við þessa áætlun og
benti á erfiðleika foreldra úr fjarlægum hverfum á að nýta
sér þetta tilboð hefðu þau ekki bíl til umráða. í öðru lagi
tæki slík lausn ekki mið af þörfum barnanna. Pað væri
óeðlilegt að slíta börn með rótum úr sínu heimahverfi og
setja þau tímabundið í nýjan skóla og nýtt umhverfi. Eðli-
legra væri að nýta þetta skóladagheimili fyrir börn úr hverf-
inu án tillits til hjúskaparstöðu foreldra og leggja allt kapp á
að koma upp skóladagheimili í Seljahverft fyrir haustið.
Þessar athugasemdir fengu engan hljómgrunn í félags-
málaráði. Fulltrúar Kvennaframboðs ákváðu þá að flytja
tillögu á næsta borgarstjórnarfundi, 1. júlí s. I. þess efnis að
skóladagheimilið í Breiðagerðisskóla yrði ætlað börnum í
því hverfi án þess aö rígbinda innritun við forgangshópana
svokölluðu, þ. e. börn einstæðra foreldra og börn frá fjöl-
skyldum sem eiga við sérstaka félagslega erfiðleika að
stríða. Jafnframt, að þegar í stað yrði fundic) húsnæði fyrir
skóladagheimili í Seljahverfi.
Þessari tillögu vísaði borgarstjórn til félagsmálaráðs. Þar
var hún lögö fram á fundi 8. júlí s. I. Fyrrihluti hennar var
felldur á næsta fundi á eftir, en seinni hluti hennar felldur
með frávísunartillögu meirihlutans hinn 9. ágúst s. 1.
Forsagan
Strax eftir að ntál þetta var fyrst rætt í félagsmálaráði fór
ég að reyna að afla mér frekari upplýsinga um forsögu þess.
Hún er í stuttu máli þessi:
Áskoranir um að koma á fót skóladagheimili í Seljahverfi
fóru að berast félagsmálaráði og fræðsluráði þegar í marz
s. I. og hafa verið ítrekaðar nokkrum sinnum síðan. Að
þeim stóðu foreldrafélög, skólastjórar í hverfinu, starfsfólk
Félagsmálastofnunar Reykjavíkur og Sálfræðideildar skóla
svo og Félag einstæðra foreldra.
Þessar áskoranir virðast hafa ýtt við viðkomandi ráðum
því í byrjun maí s. I. samþykkti félagsmálaráð að starfrækja
skyldi skóladagheintili í vtVur í færanlegum kennslustofum
við Seljaskóla, en þar voru fimm slíkar stofur, sem fyrir-
sjáanlegt var að ekki yrðu notaöar við þann skóla í vetur.
Þcss skal getið að engar upplýsingar unt forsögu málsins
fengust öðru vísi en að leita þær uppi eftir ýmsum króka-
leiðum.
Á tímabilinu frá því að tillaga Kvennaframboðs var send
félagsmálaráði og þar til meirihluti ráðsins vísaði henni frá
var rætt um málið á öllum fundum ráðsins.
Félagsmálastjóra og framkvæmdastjóra dagvistar barna
var falið að kanna möguleika á kaupum, leigu eða útvegun á
lausri kennslustofu í viðbót við þá sem eftir var við Selja-
skóla. Fræðsluráð hafði nefnilega þegar ráðstafað fjórum af
stofunum fimm án samráðs við félagsmálaráð, þrátt fyrir
samþykkt ráðsins í maí. I svona kerfum heyrir það fremur til
undantekninga að stofnanir vinni saman. Þar ríkja smá-
kóngasjónarmið embættismanna, sent horfa þröngt og
hugsa aðeins um sína stofnun. Áðurnefndir embættismenn
mættu jafnan á fundi ráðsins ráðleysið uppntálað og höfðu í
frammi úrtölur. Ekki er ósennilegt að lítill dugur þeirra
endurspegli áhugaleysi meirihlutans í ráðinu á málinu.
Ég og annar fulltrúi minnihlutans í félagsmálaráði fórum
því á fund forstööumanns byggingadeildar borgarinnar til
þess að fá skýr svör varðandi fjármagn til kaupa á einni
færanlegri kennslustofu sem til þurfti til þess að hægt væri
að reka heimilið. Forstööumaðurinn er sá embættismaður
borgarinnar sent hefur eftirlit og yfirlit yfir tjárhagsstöðu
framkvæmda á vegunt borgarinnar. Hann tjáði okkur að
hægt væri að koma upp færanlegri kennslustofu á 4 vikunt.
Sömuleiðis aö fjármagn til þessa væri óverulegt þegar litið
væri á heildarfjárveitingu til byggingar dagvistarstofnana.
Auðvelt ætti því að vera að koma heimilinu í gang í haust
væri vilji fyrir hendi í félagsmálaráði. Með þessar fréttir
íbúö í Brciða)>cröi.s.skúla álti aö
þjúna scm skolada^hciiuili fyrir
börn úr Seljahvcrfi
Danni um ráölcysi iif> dáðlcysi
embættismanna