Vera - 01.10.1982, Blaðsíða 30

Vera - 01.10.1982, Blaðsíða 30
\ Ein tegund frétta af konum þyk- ir þó alltaf góöur matur og mikiö skelfing er ég orðin leið á þeim. Þaö eru þessar um konur í karla- störfum, svo sem eins og „Kona tekur bólstrarapróf" eða „Kona ekur skurögröfu.” Þríhöfða þurs spilar á píanó! Fer þaö ekki bráð- um aö veröa sjálfsagður hlutur að konur geri allt á milli himins og jarðar ef í það fer? Eða finnst les- endum það jafn skrýtið og þeim, sem semur fyrirsögnina? Ég held að lesendum muni halda áfram að þykja það skrýtið svo lcngi sem dagblöðin gefa það í skyn. Nú eða þá hitt, „Svissnesk kona leikur á harmonikku og akkordeon" (Mbl. 25. júlí). Kona, vá, geta þær líka leikið á hljóöfæri? En við vitum jú allar að þegar kemur að listum skiptir það höfuðmáli hvers kyns listamaðurinn er en ekki hvað hann skapar eða kannski öllu fremur: aðrir hlutir skipta máli eft- ir því hvers kyns er. Svo er a. m. k. að skilja af greinarhöfundi Mbl., sem sagði frá listamannaþingi í Þýskalandi, þar sem íslenski full- trúinn, Sigríöur Björnsdóttir, vakti hvað mesta athygli „vegna þess að hún var glæsilegust kvenna á staðn- um" (Mbl. í ágúst). Viðhorf til kvenna skjóta upp kollinum á ótrúlegustu stöðum og þar sem síst er að vænta. í „Veiði- horni" Tímans (fastur dálkur um laxveiðar) rakst ég á þessa gull- vægu fregn og fylgdi henni teikning af karli og konu í sjóbaöi, konan ber- og stórbrjósta: „Veiöitímabil- ið hér á Rivierunni er nú hálfnað og má segja aö vel hafi veiðst. Hér leggja allir net sín og færi að kvöldi en fáir vita hvar þeir vakna að morgni. Eitthvað er urn húkk en þó minna en áður. Annars er sólin allt að drepa og mesta furða hvað þeir stóru ganga í þessum þurrkum. Þrúgurnar dafna vel... og enginn er með öngulinn í rassinum. Með- fylgjandi mynd er af stærsta laxin- um sem veiðst hefur fram aö þessu, en hann fékk . ..." Svo var að skilja aö umsjónarmanni veiði- hornsins hafi borist þetta kort frá útlöndum og haföi greinilega húm- or fyrir þessu. Svona er nú mór- allinn í því sporti! Sport er auðvitað saga alveg út af fyrir sig. Hugarfarið þar lýsti sér ekki illa í „Punktum frá heims- meistarakeppninni" í Tímanum í sumar, þar sem sjaldan gleymdist að segja frá portkonum Spánar. Annars má umsjónarmaður Tím- ans eiga þaö aö hafa birt alls ekki óforvitnilega grein um stöðu kvenna í íþrótta- og félagsstarfi íþróttahreyfingarinnar (21. júní). Greinarhöfundi, Ingólfi Hannes- syni, er töluvert niðri fyrir og það réttilcga, eftir að hafa lesiö skýrslu frá ráðstefnu, sem svokölluð Kvennanefnd ÍSÍ stóð fyrir í maí s. 1. (Alveg er ég viss um að engin heyrði þeirrar ráðstefnu getið í fréttum fjölmiðla og segir þaö sína sögu um blessað fréttamatið.) í lok greinarinnar getur Ingólfur bókar- innar „Kvinner og idrett" eftir Gerd von Lippe, útg. af Gyldendal Norsk Forlag, 1982. Vonandi er Ingólfur búinn að panta sér bókina og tilbúinn aö halda áfram á réttri braut! En talandi um fréttamatið aftur og viðhorfin sem þar koma fram: Tókuöi eftir fréttum blaðanna af 25 ára afmæli Barnaspítala Hrings- ins í júní? Dæmigerð afmælismynd birtist á baksíðu DV sjálfan afmæl- isdaginn, þ. 19. júní: Þrjár Hrings- konur heilsa upp á sjúkling og ef- laust hefur blaðinu þótt myndin vel við hæfi á þessum hátíðisdegi ís- lenskra kvenna. Myndatextinn sagði þó sína sögu um viðhorf „þjóðarsálarinnar" til 25 ára starf- semi kvenfélagsins: „Barnaspítali Hringsins, Landspítalanum, á 25 ára afmæli í dag. Af því tilefni fór fram móttaka í spítalanum í gær. Þar tóku meöal annarra til máls [takið eftir þessu: „meöal annarra", nú koma þeir sem þjóðarsálinni þykir/á aö þykja mest um vert] Svavar Gestsson ráðherra, Víking- ur Arnórsson prófessor, Davíð Gunnarsson forstjóri ríkisspítal- anna og Páll Sigurðsson stjórnar- formaður. Hringskonur voru að sjálfsögdu vidstacldur | ég er svo al- deilis hissa!] og hér nui sjá er gesl- ir skoðuðu barnadeildina." En til hvers svo sem aö nafngreina nokkrar kerlingar sem eyddu tíma sínum í aö byggja sjúkrahús! En þetta stendur nú allt til bóta hjá blöðunum — þau gerast eflaust réttsýnni á endanum. Konum fjölg- ar t. d. óðum í blaðamannastétt. Að vísu er ekki gott aö vita livaö þær fái þar að gera, alla vega ekki el'tir lestur þessa myndatexta: (Föstudagsstúlkan) „hefur m. a. unnið sér það til frægðar að vera nýlega valin „fulltrúi ungu kyn- slóðarinnar" og fer sem slík [sem slík] til keppni í Manila i haust. Fyrst ætlar hún samt aö taka út ferðavinning til Ibiza úr ungfrú Hollywoodkeppninni. A milli þess sem hún ferðast í sumar vinnur hún í Bon Bon [hvaö er nú það?]. Næsta vor ætlar hún að Ijúka stúdentsprófi úr Versló og síðan veröa blaðamaður. Ekki amaleg skrautfjöður fyrir stéttina, eða hvað?" Ja, ég spyr nú bara eins og myndatextahöfundurinn: Ekki amaleg skrautfjööur fyrir stéttina eöa hvað? Bless, og meira næst. Ms PS. Val tilvitnana er tilviljanakennt — hin blöðin koma bara seinna! Ms Áskriftar síminn er83122 Utanáskríft: Hús & Híbýli Háalertisbraut 1 105Reykjavík ÁSKRIFTARSÍMI VERU ER 21500 £30

x

Vera

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vera
https://timarit.is/publication/858

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.