Vera - 01.12.1988, Page 37

Þetta sorp þarf aö urða og kemur engum aö gagni, það
er einungis til ama og eykur fjárútlát. Ef viö styðjum viö
bakiö á endurvinnslu þessa efnis styrkjum viö þróun
endurvinnslu sem er í gangi, viö spörum okkur kostnaö
viö urðun og síöast en ekki síst við bætum umhverfi
barna.
Á barnaleikvöllum hafa lengi verið notaðar afar hefö-
bundnar aöferöir viö frágang lóða. Möl og grús er og
hefur veriö algengasti frágangsmátinn á leikvöllunum,
en notkun malbiks hefur aukist í seinni tíö, sérstaklega
á skólalóöum. Hvor tveggja frágangurinn er slysavald-
andi og mikil þörf er á aö reyna aö finna leiðir til aö bæta
þar úr. Til að draga úr slysahættu við leiktæki á þessum
leikvöllum hafa veriö smíöaöir sérstakir trépallar, sem
komið hefur veriö fyrir undir sumum tækjunum, en alls
ekki öllum. Viö þessar aðstæður, sem viö öll eflaust
þekkjum og þarflaust er aö lýsa nánar, er slysahætta
augljós. Sjálfri er mér minnisstætt þegar ég 8 ára gömul
datt af vegasalti á svokölluðum Héöinsvelli og braut
minn litla handlegg. Þannig atvik sitja eftir í huganum.
Tillagan samþykkt
Bent var á að tillagan væri þannig sett fram af okkar
hálfu aö viö vonuðumst til aö ekki yrði erfitt fyrir borgar-
stjórn aö samþykkja hana. Gert væri ráö fyrir takmark-
aðri tilraun meö aö helluleggja afmörkuö svæöi kring-
um leiktæki og önnur varhugaverð svæöi á þeim skóla-
og dagvistarlóöum sem eru á áætlun á þessu og næsta
ári. Á áætlun ársins 1988 eru 8 skólalóðir og 11 leikvellir.
Þarna væri því ekki gert ráö fyrir aö leggja þungan
bagga á borgarsjóö.
Og það óvænta geröist — tillagan var samþykkt sam-
hljóöa. Meirihlutinn beitti skynseminni. Maöur skyldi
aldrei segja aldrei.
Elín G. Ólafsdóttir
í annan staö vakir fyrir tillöguflytjendum aö
keyptar veröi innlendar gúmmíhellur. Hér á landi
eru nú þegar framleiddar hellur og fleiri gúmmí-
vörur, sem endurunnar eru úr innlendu sorpi. Á
hverju ári eru flutt inn til landsins rúmlega 3 þús-
und tonn af hjólbörðum og tugir tonna falla hér ár-
lega I sorp.
Ef borgarstjórn samþykkir aö gera tilraun í
þessa veru, og notar til þess innlenda fram-
leiöslu, er íslenskur endurvinnsluiönaöur styrkt-
ur, sorp sem ella þarf aö uröa væri fjarlægt og nýtt
þannig aö börn í Reykjavík nytu góös af.
í stuttri framsögu gat ég þess hversu hógvær og lítillát
en jafnframt stefnumarkandi þessi tillaga væri. Hún
væri tvíþætt, þar sem hún stuðlaöi að auknu öryggi og
drægi úr slysahættu barna, en jafnframt yrði íslenskur
endurvinnsluiönaöur efldur.
íslenskar gúmmíhellur
Viö eftirgrennslan kom í Ijós aö þrátt fyrir erfiðleika er
fyrirtæki hér á landi að f ramleiöa varning sem hentar vel
til þeirra nota sem hér er gert ráö fyrir. Vegna tollalækk-
ana á gúmmívörum á síöast ári hefur nú hallað undan
fæti. Á síðasta ári lækkuöu tollar af innfluttum gúmmí-
vörum úr 100% niöur í 0%. Þetta hefur þegar gert þaö
aö verkum aö sá vísir að endurvinnslu gúmmís, sem hér
var kominn á laggir, á nú í vök aö verjast. Ef borgin kaup-
ir til þessa verkefnis islenskar gúmmíhellur veröa slegn-
ar tvær eöa jafnvel þrjár flugur í einu höggi.
Hellurnar eru unnar úr ónýtum hjólbörðum, sem aö
90—95% eru uppistaðan í hráefninu sem notað er í
þessa og aðrar gúmmívörur, sem framleiddar eru hér á
landi.
Undanfarin ár hafa verið flutt inn þúsundir tonna af
hjólböröum árlega og tugir tonna falla í hverju ári í sorp.
37