Vera - 01.12.1992, Blaðsíða 23

Vera - 01.12.1992, Blaðsíða 23
• • LLT ONNUR Feðgarnir hvíla sig í göngutúrnum. Það hefur eflaust flökrað að mörgum mitt í jólatilstandinu að best væri að stinga af frá öllu saman. Fara með fjölskylduna til sólarlanda eða í sumarbústað. En fáir gera meira en að gæla við þessa góðu hugmynd. Sumir vilja ekki rjúfa jólahefðina, aðrir óttast að snjóa inni í bústaðnum eða að systkinin verði eins og hundur og köttur og vistin verði óbærileg. Flestir sem láta slag standa og brjóta hefðina eiga sérstök og góð jól. Það hlýtur að vera þægilegt að flatmaga á ströndinni til Qögur á aðfangadag, fara upp í ibúð sem einhver annar þrífur og henda hangikjötinu í pottinn. Að ekki sé talað um að ganga alla leið og fara á spænskan matsölustað um kvöldið og hvíla íslenska jóla- matinn eitt árið. Eða fara út í sveit og vera einn með norður- ljósunum... möguleikarnir eru óþijótandi og þurfa alls ekki að kosta mikið því yfir vetrarmán- uðina er auðvelt að fá leigða bústaði hjá starfsmannafélögum og stofnunum. í ár halda Jóhanna Bogadóttir og Arni Snorrason sín sjöundu jól í sumarbústað. Arni var ekki heima þegar Vera mætti til að forvitnast um jólahaldið í bú- staðnum og Jóhanna sat því ein fyrir svörum. Fyrsta spurningin var að sjálfsögðu hvers vegna þau fari í bústað yfir jólin. - Mig hafði alltaf langað til að gera þetta. Við vorum í Ameríku í íimm og hálft ár og héldum tvenn „hefðbundin" jól eftir að við kom- um heim. Við fengum nóg af þvi og vildum reyna eitthvað annað. Synir Jóhönnu og Árna eru íimm, níu og þrettán ára. Þeim iinnst mjög spennandi að fara í bústaðinn. Þeir þekkja ekkert annað og fyrir þeim eru þetta hefðbundin jól. Það er lítið til- stand, ijölskyldan er aldrei með jólatré en í fyrra fannst strákun- um allt í einu svo spennandi að skreyta bústaðinn og gerðu það. Drengirnir taka jólagjaflrnar frá ættingjunum með og fá að kaupa sér gjaiir frá foreldrunum áður en lagt er af stað. Yfirleitt verður eitthvað fyrir valinu sem hægt er að fást við í bústaðnum. - Sumum fannst þetta óttaleg dilla í okkur. Fólki fannst þetta svo mikið mál. En þetta er ekkert mál. Margir spurðu hvernig við gætum gert börnunum það að fara svona í burtu. En ég held að við gætum ekki gert þeim neitt betra. Þetta er frí fyrir okkur. Við viljum fá að vera útaf fyrir okkur og slappa af, það veitir ekki af í lok ársins. Yflrleitt erum við frá viku upp í 12 daga en nú ætlum við að reyna að vera í tvær vikur. Það er svo rólegt að vera þarna, liggja og lesa, fara út að ganga og vera saman íjölskyldan. Það gengur allt út á að vera með strákunum, njóta þess að vera saman. Ein jólin gleymdum við

x

Vera

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vera
https://timarit.is/publication/858

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.