Vera - 01.05.1994, Side 42

stúlkna var systir þorpshöfðingjans og ég
leiddi honum fyrir sjónir hversu mikilvægt
það væri að hann skapaði fordæmi með við-
horfi til skólagöngu systur sinnar. Nú eru þær
allar í skólanum og hjóla þangað saman, tíu
km á hverjum degi.
Það er algengt þegar spurt er að því hvers
vegna stúlkumar fari ekki í skólann að for-
eldrar segjast ekki hafa efni á að missa stúlk-
ur frá vinnu. Við ætlum að reyna að brúa það
vandamál með því að koma á fót einhvers
konar handverksmiðstöðvum þar sem stúlk-
umar læra að búa til hluti sem má selja og
þannig gætu þær lagt eitthvert fé í ijölskyldu-
sjóðinn. Og þama myndum við einnig kenna
þeim að lesa og skrifa einn til tvo tíma á dag.
Með næstu kynslóð verður svo auðveldara að
fá foreldrana til senda bömin í skóla og þá
verða atvinnutækifæri stúlkna raunveru-
legri.“
Verkefnin eru óþrjótandi
Sudha hefur tekið virkan þátt í starfi móður
sinnar þegar færi gefst og greinilega tekið
hugsjónina í arf. Reyndar hefur öll íjölskyld-
an lagt hönd á plóginn því í byrjun var starf
samtakanna aðallega ijármagnað af henni
sjálfri og bræðmm hennar. Samtökin hafa
öðlast mikla viðurkenningu á skömmum tíma
og sífellt fleiri verkefni eru styrkt af alþjóða-
aðilum og frú Sundaram er gjaman kölluð til
þegar stefnumótun í umhverfis- og þróunar-
málum fer fram hjá ráðuneytum indversku
stjómarinnar. Samtalið snýst þó ekki um það
heldur aðstæður indverskra kvenna og hvem-
ig unnt sé að breyta þeim.
„Það er indverskt orðatiltæki sem segir ef
starf þitt hlýtur ekki guðlega blessun, hversu
gott sem málefnið er, þá leiðir það ekkert af
sér. Ég er viss um að okkar starfi fylgir bless-
un. En það er svo agnarsmátt sem ég hef gert
og komið til leiðar en það sem mig langar til
að gera er svo ógnarstórt og mikið. Og okkur
vantar alltaf fólk til starfa. Ef einhverjir
Islendingar hefðu áhuga á að leggja okkur lið
þá gætu þeir haft samband við Sudha, dóttur
mína.“
Nú, eða við skrifstofu VERU.
Viðtal NH
GORILLUR I
REYKJAVÍK OG
STOKKHÓLMI
Frá sýningu Nýlistasafnsins á veggspjöldum Guerilla Girls
Guerilla Girls komu fyrst fram í New York órió 1985, en nú eru
þær líka komnar ó kreik í Svíþjóð. í vetur ruddist hópur sænskra
listakvenna í górillubúningum inn ó Nútímalistasafnió í Stokk-
hólmi. Þær nómu staðar fyrir framan mólverkið Deyjandi spjátr-
ungur til þess aó afhenda forstjórum safnsins verðlaunagrip, bleik-
an banana úr gifsi og vaxi. Valið ó verðlaunahafa var auðvelt,
sögðu listakonurnar. í Nútímalistasafninu eru til verk eftir 125
karlmenn og 2 konur. Síðan safnið var opnað órið 1956 hafa þar
verið 208 einkasýningar — 188 karlmanna og 20 kvenna. Nútíma-
listasafnið ótti því örugglega skilið að fó Bleika bananann og með-
fylgjandi greinargerð: „Fyrir að halda í heiðri gildi safnaheimsins;
flokkun, grisjun og mismunun." Enginn forstjóra Nútímalistasafns-
ins só sér fært að veita viðurkenningunni móttöku.
Ljósmyndir: Anna Fjóla
® KymexQote KymexQote KymexHote Kymex[;ote KymexBote Kymex[jote Kymex[;ote
ca
i

LÍTIL LOSUN MENGUNAREFNA
VIÐ FRAMLEIÐSLU
Prentað á umhverfisvænan
lote
OLAFUR
ÞORSTEINSSON & Co HF.
VATNAGARÐAR 4, PÓSTHÓLF 551, 121 REYKJAVÍK, SÍMI (91) 6 88 200, FAX (91) 6 89 925
Ljósmynd: Guðrún Þórsdóttir