Ljósmæðrablaðið - 31.12.1979, Blaðsíða 3

LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ
115
Séra Gunnar Björnsson í
Bolungarvík:
Jólahugleiðing
I 21sta kapítula guðspjallsins, sem kennt er við Matteus,
segir frá því hvernig fólksmergðin fagnaði Jesú frá Nasaret,
þegar hann kom inn í borgina helgu rétt fyrir síðustu
páskana, sem hann lifði hér á jörð. Margir breiddu yfirhafn-
ir sínar á veginn, en aðrir hjuggu lim af greinum trjánna og
stráðu á veginn, sem Jesús fór. Þannig voru gyðingar vanir
að taka á móti höfðingjum og sigursælum foringjum. Og
mannfjöldinn, sem á undan fór og eftir fylgdi, hrópaði og
sagði: „Blessaður sé sá, sem kemur, í nafni Drottins!
Hósanna (ó, Herra minn, bjarga þú strax!) í hæstum
hæðum.”
Hvernig skyldi hafa staðið á því, að Jesús valdi sér asna
sem reiðskjóta? Hefði ekki verið sýnu virðulegra að sitja
glæsilegan fák með hringaðan makka og stolt í limaburði?
Nei, sá sem hannar frið í heimi, hönnuður friðar í hug og
hjarta hvers manns, kemur ekki ríðandi á ólmum gæðingi.
Hann velur sér áburðardýrið, friðsamt og lítillátt.
Og enn í dag tekur kristinn söfnuður undir með fólksskar-
anum: „Blessaður sé sá, sem kom, í nafni Drottins!”. Hversu
undursamlegt er það, að Jesús skyldi fæðast í þennan heim.
„Hið sanna ljós, sem upplýsir hvern mann, var að koma í
heiminn” (Jóh. 1). Öldum saman hafði lýður Guðs beðið