Freyr - 01.03.1927, Qupperneq 32

50
F R E Y R
í byrjun júlí, eða með slætti, spiltist
tíðarfarið stórlega. Rokstormar og áköf
votviðri geysuðu nær því látlaust alt sum-
arið upp frá því. Slik tíð er hvergi hent-
ug til heyöflunar, en allra síst hér á
Breiðafirði. Hér er bygðinni þannig hátt-
að, að undir hverja bygða ey liggja fleiri
eða færri sináhólmar og eyjar sem heyj-
aðar eru, og þarf síðan að flytja heyið
til heima-eyjarinnar á opnurn bátum og
skipum. Slíkt er erfitt og seinlegt nema í
góðri tíð, og gekk því ekki sem ákjósan-
legast í sumar.
En þrátt fyrir þessa mjög svo óhent-
ugu tíð, var þó grasspretta hér í eyjum
og annarstaðar * á þurlendi með betra
móti. Heyfengur varð því í ineðallagi að
vöxtum, nýting til nokkurrar hlítar, en
gæðin eru ekki fullreynd enn. — En alt
virðist þó benda til þess, að hey séu
mjög létt til fóðurs.
Kofnatekja var mjög mikil hér í eyj-
um alt fram á síðustu áratugi, en er nú
að mestu lögð niður. Flestir hættir að
taka kofu og þykir mér það afturför
Veldur því að sjálfsögðu mest fólksleysi
En Alþingi kvað líka hafa samþykt lög
og konungur undirskrifað, þar sem bann-»
að er að taka kofu með járnkrókum, og
má vera að það dragi dug úr mönnum
við drápið. En skyldi ekki mega nota
króka úr eir cða kopar? Spyr sá er ekki
veit. Flogið hefir það Iíka til eyrna þeim
er þetta ritar, að upp væri fundið mjög
lipurt og hentugt áhald til kofutekju, ei
likist mjög almennri regnhlíf og væri
nefnt „kofnahlíf“. Ekki hefi ég séð verk-
færið eða vitað það notað og því síðui
notað það sjálfur, enda heldur ekki
drepið kofu síðan hin alþektu kofulög
gengu í gildi. — En þeir sem fóru í kofna-
far í sumar kofnuðu vel — fengu væna
kofu og svo mikið sem þeir gátu hirt. —
Sauðfé reyndist með lakasta móti til
frálags í haust.
Bráðapest er nú magnaðri hér en
nokkru sinni áður, síðan farið var að
bólusetja. Sömu fréttir berast úr næstu
landsveitum. Það er langt frá því að vera
örugg vörn gegn pestinni, þó tví-bólusett
sé með hinu sterkara efni. Þarf nú að
róa ölluxn árum að því að fá bóluefnið
endurbætt frá því sem verið hefur hin
síðustu ár.
Fiskveiðar eru nú lítið stundaðar hér í
hreppi. Að eins smábátum róið til fiskjar
haust og vor úr Bjarneyjum og Flatey.
Fiskur mun þó hafa verið nægur á grunn-
miðum í haust, en stirt tíðarfar hamlaði
mönnum mjög frá að nota þau gæði sem
skyldi.
Útgerð hefir þó verið rekin frá Flatey
til skamms tíma en er nú hætt. Kaup-
maður sá er útgerðina rak varð að hætta
skömmu eftir stríðslokin, svo sem nú
mjög tíðkast Um stéttarbræður hans. Sið-
an liggja skip og bátar sem vogrek í
fjörunni. Hús standa tóm eða fyllast rott-
um, fiskreitir skemmast og fólk þyrpist
til Reykjavíkur og annara stærri kaup-
túna í atvinnuleit. — Þarna getur að líta
dálítið brot af þjóðarauð fslendinga
grotna niður og verða að engu og viðlíka
„skaflar“ eru víst til sýnis til og frá
um landið. — Mikil er stjórnsemin á voru
landi, fslandi, — þarna liggja skip og
bátar ónotaðir ársins hring, en fólkið
gengur atvinnulaust í stórhópum. Sú
þjóð getur ekki verið fátæk sem efni
hefir á slíku búskaparlagi.
Svo sem geta má nærri, þá eru ýms
félög hér í eyjum, svo sem kvenfélag,
(brennivíns-bindindisfélag, ungmennafélög
og önnur tískunnar blóm, sem hvarvetna
er nóg' til af. Eitt félag er það þó sem til-
finnanlega vantar í eyjarnar, og það er