Ljósmæðrablaðið - 01.07.1993, Blaðsíða 5

KRISTÍN I. TÓMASDÓTTIR, yfirljósmóðir:
Andvana
faebingar
1- Venjulega uppgötvast dáið barn við
hlustun, síðan koma ýmsar spurning-
ar á eftir. Konan er svo send í sónar
til frekari staðfestingar.
2. Heppilegt er að báðir foreldrar séu
viðstaddir, eða ef faðirinn er fjarver-
andi og/eða ekkert samband milli
hans og móðurinnar, að konan hafi
einhvern sér við hlið að eigin vali,
þegar staðfesta á dauða barnsins.
Nauðsynlegt er að tala beint við
foreldrana um það sem skeð er og
það sem framundan er.
3- Kona er lögð inn á fæðingadeildina
(meðgöngudeild) strax og grunur er
um að barnið sé dáið. Hún getur að
sjálfsögðu farið fyrst heim til að
reyna að átta sig og komið siðan inn
aftur þann tíma sem hún ákveður.
Flestar koma fljótlega eða næsta dag.
Þeir foreldrar, sem ég hef rætt við og
lesið um, telja erfiðasta tímann bið-
ina frá því að þau vita að barnið er
dáið og þar til fæðing er afstaðin.
4- Faeðing er síðan framkölluð eins
fljótt og hægt er og þá með því að
sprengja belgi ef hægt er, síðan syn-
tocin-dreypi eða ef konan er mjög
óhagstæð, þá byrjað með prost-
aglandin, þá syntocin-dreypi og síð-
an sprengdir belgir. Verkjalyf og
deyfilyf eru gefin í ríflegum skömmt-
um. Epiduraldeyfing mjög gjarnan
notuð. Allt er þetta í samráði við for-
eldrana.
Hjá mörgum foreldrum leynist von
um að barnið sé lifandi alveg þar til
fæðing er afstaðin og þau hafa séð
bamið. Reyna að hafa allt eins eðli-
legt og hægt er við fæðinguna, þvo
og vikta barnið inni hjá foreldmm sé
þess kostur, leggja barnið í vöggu og
benda foreldrum á að lita á það eins
og það sofi. Benda foreldrum á að
gefa barninu nafn.
5. Mikilvægt er að foreldrar og aðrir
nánir ættingjar, systkini, ömmur og
afar, sjái barnið og hef ég oft þurft
að ræða lengi við aðstandendur til að
fá þau til þess og aldrei fengið nema
þakkir á eftir. Hinsvegar ef t.d. móð-
irin sér barnið ekki er hætt við að
hún sjái alltaf eftir því. Gefa skal for-
eldrum góðan tíma með barninu.
6. Ef um mikið vansköpuð börn er að
ræða, kemur fyrir að maður ráð-
leggur fólki að sjá þau ekki, en gott
er þá að eiga mynd af barninu og í
raun ætti svo að vera í öllum tilfell-
um andvana fæðinga. Ekki má
gleyma að skrifa á armbönd og
vöggumiða eins og við aðrar fæð-
ingar. Fólki þykir mjög vænt um að
fá þetta til minningar um barnið sitt.
3
ejósmæðrablaðið