Dagblaðið Vísir - DV - 02.03.2004, Blaðsíða 22

22 ÞRIÐJUDAGUR 2. MARS 2004
Fókus DV
■4

Hnignun og fall
ameríska
heimsveldisins
Myndin sem nefnist á ensku
The Barbarian Invasions hlaut
óskarsverðlaun sem besta er-
lenda myndin ( ár. Hún var
einnig tilnefnd fyrir besta frum-
samda handrit, en þurfti að láta í
minni pokann fyrir Sofiu
Coppola með Lost in
Translation. Þykir það nokkrum
tíðindum sæta að myndin skuli
hafa verið valin besta erlenda
myndin, þar sem í henni er hald-
ið á lofti óvæginni gagnrýni á
Bandaríkin.
Myndin íjallar því ekki um
innrásir Vísígota, Vandala og
annarra villimanna á fimmtu
öld, heldur gerist hún í nútíman-
um. Heimsveldið er heimsveldi
Bandaríkjanna, sem virðist
verða fyrir árásum alls staðar frá
og getur ekki einu sinni lengur
treyst á bandamenn sína. Leik-
stjórinn Denys Arcand segir að
þann 11. september 2001 hafi í
fyrsta sinn verið vegið að hjarta
þessa heimveldis. Til saman-
burðar má benda á að árið 410
tóks barbörum í fyrsta sinn að
ráðast á Rómaborg með beinum
hætti, en 66 árum síðar var síð-
asti keisarinn settur af og heims-
veldið hrundi tii grunna.
Remy, ein persóna myndar-
innar, er sannfærður um að hrun
siðmenningarinnar sé í nánd, og
fyrir honum skiptir öllu að varð-
veita hið ritaða orð fyrir það sem
muni rísa upp í kjölfarið. Þegar
hann verður fárveikur er sonur
hans kallaður heim frá London,
og reynir hann að klekkja á kerf-
inu fyrir hönd föður síns hvernig
sem hann getur. Myndin er
nokkurs konar óbeint framhald
myndarinnar The Decline of the
American Empire, sem kom út
árið 1986. Stefnt er að því að sýna
myndina hérlendis í lok mars í
Háskólabíó, og mun Kvikmynda-
samsteypan standa fyrir sýning-
unum.
Denys Arcand Leikstjóri
og nýbakaður óskarsverð-
launahafi en ekki alveg
sannfærður um langlifi
bandariskrar menningar.
i
Sean Penn
Taka M
Sean Penn var lengi einn helsti „vondi
strákurinn“ í Hollywood og sat meira aö
segja einu sinni inni fyrir að lemja meö-
leikara sinn. Hann hefur lengi sýnt
Hollywood-stjörnuleiknum lítinn áhuga og
iðulega verið sniðgenginn á verðlauna-
afhendingum, en er í seinni tíð ekki bara
hættur að reykja, heldur líka farinn að
láta sjá sig úti á meðal fræga fólksins.
Það vakti athygli á Óskarnum í ár
að menn virtust reyna hvað þeir
gátu að vera sem ópólitískastir. Virt-
ist þetta gilda jafnt um þá sem eru
lengst til vinstri og lengst til hægri,
og lítið fór fyrir gagnrýnisræðum í
anda Michaels Moore. Sá eini sem
brá út af var heimildarmyndagerð-
armaðurinn Errol Morris, sem var-
aði við því að írak gæti orðið nýtt Ví-
etnam. Ákvörðunin um hver vann
virðist heldur ekki hafa verið af póli-
tískum toga þar sem tveir af helstu
friðarsinnum leikarastéttarinnar
vestra, Tim Robbins og Sean Penn,
fengu báðir verðlaun, en sumir
höfðu spáð að þeir myndu verða af
verðlaununum sökum stjórnmála-
skoðana sinna. Ýmsir höfðu áhyggj-
ur af því að Penn myndi halda ræðu
gegn hernámi Bandaríkjanna í írak,
enda fór hann þangað í þriðja sinn í
nóvember á síðasta ári og skrifaði
harðort bréf gégn stefnu Bush í
blaðið San Francisco Chronicle.
Robbins og Penn fengu verðlaun
fyrir sömu mynd, Mystic River, sem
var leikstýrt af erkirepúblíkananum
Clint Eastwood. Þeir voru stilltir og
prúðir við afhendinguna, en Robb-
ins var reyndar með ofurlítið friðar-
merki í barminum.
Dregið í efa að hann myndi
mæta
Penn hefur verið tilnefndur
þrisvar áður en aldrei unnið; fyrir
Dead Man Walking árið 1995, sem
var reyndar leikstýrt af Tim Robbins,
Sweet and Lowdown árið 1999 í leik-
stjórn Woody Allen, og I Am Sam
árið 2001, og vann hann heldur
ekki þá þrátt fyrir að leika
þroskaheftan mann, sem er yfirleitt
nokkuð örugg leið til að fá Óskarinn
í hendurnar. Þegar hann tók við
styttunni á sunnudagskvöld stóð
salurinn upp og klappaði, sem gerist
yfirleitt ekki nema þegar heið-
ursverðlaunahafar eiga í hlut.
Uppskeruhátíð andfætlinga
Fátt kom á óvart á Óskarnum í ár.
Svo til allar spár gengu eftir, og fólk
skældi ekki einu sinni þegar það tók
við styttunum sínum. Renée
Zellweger, Charlize Theron og Tim
Robbins börðust við tárin, en höfðu
betur. Þó virtist sem sjálfu hörkutól-
inu Clint hafi vöknað um auga þeg-
ar Penn tók við styttunni fyrir mynd
hans Mystic River, en myndavélin
var ekki á honum nógu lengi til að
maður gæti vitað nokkuð með vissu.
Hringadróttinssaga fékk loksins
Óskarinn sem besta mynd, og vann
í öllum flokkum sem hún var til-
nefnd til. Hlaut hún á endanum 11
styttur, en aðeins Ben Húr og Titan-
ic hafa fengið jafn mörg verðlaun.
Besta tnynd:
Lord of the Rings: The Return of the
King
Besta leikstjórn:
Peter Jackson - Lord of the Rings:
The Return of the King
Besti leikari i aöalhlutverki:
Sean Penn - Mystic River
Svo virtist sem næstum allir sem
tækju við verðlaunum í smærri
flokkunum, hljóðmenn, búninga-
menn og klipparar, töluðu með
áströlskum eða nýsjálenskum
hreim. Þó var gengið framhjá ofur-
áströlunum Russell Crowe og
Nicole Kidman í leikaraverðlaun-
um. Það kom fáum á óvart að hin
suður-afríska Charlize Theron
skyldi vinna fyrir Monster, en hún
þakkaði þó ekki fyrirmyndinni,
íjöldamorðingjanum Aileen Wu-
omos. Mest spennandi var að sjá
hver yrði valinn besti karlleikarinn,
og Bill Murray var áberandi hvekkt-
ur þegar Sean Penn hlaut þau. Enda
á Penn líklega margar tilnefningar
Besta leikkona í aðalhlutverki:
Charlize Theron - Monster
Besti leikari í aukahlutverki:
Tim Robbins - Mystic River
Besta leikkona i aukahlutverki:
Renée Zellweger - Cold Mountain
Besta frumsamda handrit:
Sofia Coppola - Lost in Translation
framundan, en spurning er hvort
Murray muni aftur keppa í flokki að-
alleikara. Helstu úrslit vom svona:
Besta handrit byggt á áður birtu
efni:
Fran Walsh, Philippa Boyens og
Peter Jackson - Lord of the Rings:
The Return of the King
Besta erlenda mynd:
Kanada -The Barbarian Invasions
Besta lag: Annie Lennox - Into the
West úr Lord of the Rings:
The Return of the King
T