Akranes - 01.09.1948, Qupperneq 25

hæfiíegu millibili, hefur þessi bær ekki
sagt skilið við þann mátt, sem er tengdur
uppsprettu kærleikans, sem einn fær veitt
mönnunum blessun og bætt böl þeirra.
Á þessari hátiðlegu stund hylla þig á-
samt oss nokkur yngstu börnin, er þú
fagnaðir er þau sáu fyrst dagsins ljós. Eg
gæti einskis óskað þeim og öllum börnum
vorum sem fremur væri í þínum anda,
eðá samfélagi voru til meiri heilla en að
þau mættu í öllu lífi sínu lúta kærleik-
anum í jafn ríkum mæli og þú hefur gert
og með þvílíkum árangri.
Virðulegi, nýkjörni heiðursborgari. Eg
bið Guð að blessa þig fyrir elsku þína og
óeigingirni í fórnfúsu starfi vor á meðal.
Það var svo heilsteypt og heillaríkt vegna
þess, að þú lézt þig og þina hagsmuni
h-verfa í skuggann fyrir þörfum meðbræðr-
anna. Allir þeir, sem á umliðnum öldum
hafa svo einlæglega fórnað sér fyrir sam-
ferðamennina, hafa orðið langlifir með
sinni þjóð.
Megi fullkomið fordæmi þitt, leiða til
réttari og rikari skilnings með vorri sam-
tíð en verið hefur, á þessari megin nauð-
Hús Guðrúnar ljósmóður. Angamir hennar
(trén) hafa hækkað nokkuð síðan myndin var
tekin. Nú í desember voru þessi tré flutt að
húsi Björns J. Bjömssonar Vitateig 1. Vonandi
lifa þau þar lengi og dafna.
syn. Þá erum vér á réttri leið, þvi að kær-
leiksþjónustan og kjarni kristindómsins er
eitt og hið sama. Án kristindómsins og
kærleiksþjónustu deyr öll siðræn menning
með þjóðuntnn. Guð forði vorri þúsund
ára gömlu menningu frá slíkum dauðdaga.
Guð blessi þig, Guðrún, framtið lands
og þjóðar.
Með hliðsjón af því, sem ég hefi nú sagt,
vil ég samkvæmt því, sem mér hefur veiið
falið, afhenda þér heiðursborgaraskjal, er
svo hljóðar:
„Fyrir óvenjulega langa og farsæla
þjónustu í ljósmóður- og hjúkrunarstörf-
um, er þú hefur unnið í þágu bæjarfél-
agsins, og þú hefur leyst af hendi með
framúrskarandi ósérplægni og fómfýsi,
vill bæjarfélagið sýna þér vott virðingar
og þakklætis, með því að sæma þig þeim
mesta heiðri, er það á yfir að ráða og
kýs þig því heiðursborgara bæjarins.“
Um leið og ég þakka þér fyrir hönd
bæjarfélagsins, fyrir kærleiksverk þín á
langri ævi, óska ég þér innilega til ham-
ingju með þann heiður, sem þér heíur
fallið í skaut með þessu kjöri.“
geirs og Regínu, en Jóhönnu átti hún áður
en hún giftist. Var hún Jónsdóttir, silfur-
smiðs í Skreiðárholti í Árnessýslu. Alsyst-
kini önnu voru Jóhann Pétur J. Rist, faðir
Lárusar sundkennara, Halldóra og Guð-
mundur á Valdastöðum í Kjós. öll eru þau
látin fyrir allmörgum árum.
Anna var óvenjulega væn og vel gerð
kona, ávalt lífsglöð, þótt ýmislegt erfitt
yrði hún að reyna á lífsleiðinni. Missa
snemma báða eiginmenn sína. Einn son
uppkominn og annar yngri, og dóttur
sína síðastliðið sumar. Langt fram á ævina
átti hún og við mikla efnahagsörðugleika
að etja.
Anna las og skrifaði, spann, prjónaði og
saumaði fram til hins síðasta. Minning
hennar mun lengi geymast hjá vinum og
vandamönnum. Eg mun ætið minnast
hennar sem minnar góðu frænku og tryggu
föðursystur. Sendi ég börnum hennar og
nánustu ættingjum, mínar alúðarfyllstu
samúðarkveðjur.
Mynd af önnu níræðri var birt í sið-
asta blaði.
15/11—'48.
Steini Guðmundsson.
FRÚ ANNA ÓLAFSSON
5. maí, 1855 — 27. október, 1948
Úr augunum IjómaSi œska og vor,
þó ellinni tækist aS marka sín spor
með frostrúnum fjölmargra ára
og farvegum þornáÖra tára.
Mrs. ANNA 01AFSS0N
Minning
Hinn 27. október s.l. andr-ðist í. Vvinni.
peg mrs. Anna Glafsson i hárri elli. Ann;i
var fædd í Bygggarði á Seltiarnarnesi, 5.
maí 1855, Voru foreldrar hennar hjónm
Petrína Regina Rist og Sveinbjörn Guð
mundsson frá Hvítárvölluin.
Anna var tvígift. Fyrri maður henna)1
var Ólafur Ároason frá Lambhaga. Eign
uðust þau 4 börn, Eitt þeirra Málfríður,
andaðist í Utha síðastliðið sumar. Petrina
er búsett i Winnipeg. Einar kaupmaður
Ölafsson á Akranesi, en hið fjórða . er
löngu dáið.
Fyrri mann sinn missti Anna eftir fárra
ára sambúð. Þau áttu heima á Akranesi.
og þar giftist hún síðari manni sínum
Jónasi Ikaboðssyni. Bjuggu þau þar lengsl
af, þar til þau fluttu til Ameríku 1911,
með fjórum börnum þeirra. Þau eru nú
öll búsett í Ameríku og eru þessi: Hall-
dóra, Helga, Benedikt málari og Svein-
björn, prestur i Bandaríkjunum. Anna
missti síðari mann sinn 1912. Hefur hún
síðan dvahð hjá börnum og tengdabörnum
síðan, sem hafa búið að henni eins og
góðum börnum sæmir, enda gagnkvæm
ástúð á báða vegu.
Anna Ólafsson kom til íslands, 1930, og
dvaldi heima nokkurn tima til að heim-
sækja frændfólk og vini, sem hún hélt
tryggð við til hinnstu stundar. Vissi ég til
að hún skrifaði sjálf bróður sínum og
fi;ændkonu, nokkru áður en hún féll. frá.
Hálíbróðir átti hún á lífi hér heima, Krist-
ján Möller, málara i Reykjavík. Hin syst-
kini hennar voru: Einar Ásgeirsson, Möll-
er, sem lengi bjó á Akranesi, Guðrún, frú
í Reykjavík, og Jóhanna, móðir Jakob-
ínu, konu Friðfinns leikara í Reykjavík.
Regína móðir önnu var tvígift. Var seinni
maður hennar Ásgeir Möller, silfursmiður.
Kristján, Einar og Guðrún voru böm Ás-
Hár þitt varS silfrdö, en ung var þín önd
og œskan fann þar sin heimalönd.
Frá upphafi valdirðu veginn
og viShorfiS sólarmegin.
pú skeyttir svo lítiS um veg eSa völd,
og virtist ei hirSa um þakkir og gjöld —
þó þú miSlaSir öörurn þeim auSi
sem var afgangs af daglegu brauSi.
ÞaS var ekki aSeins þitt ástvina liS
sem órofa trj'ggS þín var bundin viþ —
þó haustdögum tœki aS halla
var í hjartanu rúm fyrir alla.
Þótt árunum fjölgaSi1 á útlendri grund,
var Island í hug þínum sérhverja stund,
og þróttur úr œttlandsins arfi
var afliS í sál þinni’ og starfi.
. .Og sœlt er aS mega svo sofna’ eins og þú
meS sáttfúsu hjarta og barnslegri trú.
eftir önn og erfiSi dagsins
inn í aftanskin sólarlagsins.
Ragnar St'efánsson
AKRANES
121