Akranes - 01.01.1957, Síða 6

ur í verzlunarsökum á Bíldudal og gat
því hagað sér eftir eigin höfði, en nú
þrengdist um fjárhaginn, þar sem hann
hafði nú engrar hjálpar að vænta frá
hinum fyrri félögum sínum.1) Vildi
honum nú til að batnaði í ári og fiskverð
hækkaði. Átti hann þó við ýmsa örðug-
leika að stríða á þessum árum, sem að-
eins var dugnaðarmanns að brjótast í
gegnum. Á vetrum þurfti hann stundum
að fara til Kaupmannahafnar til að ann-
ast sölu á afurðum sínum og gera inn-
kaup á vörum, því að hann mun hafa
haft reynslu fyrir því, að „sjálfs er hönd-
in hollust". Á þeim árum komu hin
dönsku póstskip aidrei til Bildudals að
vetrarlagi. Varð Thorsteinsson því oft
um miðsvetrarleytið að fara landveg frá
Bíldudal til Reykjavikur, og voru það
oft hinar mestu svaðilfarir, að sögn
fylgdarmanna hans.
Það var fyrst 1898 að ég man fyrst
eftir eimskipsferð til Bíldudals um miðs-
vetrarleytið, og var það póstskipið
„Laura“ frá hinu Sameinaða gufuskipa-
félagi í Kaupmannahöfn, en eftir það
fóru að verða reglulegar póstskipaferðir
sumar og vetur samkvæmt áætlun. Voru
það skipin Laura, Thyra og Vesta, og
ennfremur Skálholt til strandferða.
Árið 1887 bættust 2 ný fiskiskip við
hin tvö, er áður voru talin. Hétu þau
„Kjartan“ og „Katrín“, og voru þau að
nokkru leyti bændaeign, þótt Thorsteins-
son ætti í þeim og fengi þau bæði að
lokum.
Thorsteinsson sá snemma, að eins og
') Ýmsar sagnir mynduðust um það, að þeg-
ar hinir gömlu verzlunarfélagar Thorsteinssons
hafi frétt uppgang hans, hafi þeir átt að leggja
á hann fæð mikla, svo að ekki sé meira sagt.
Sagnir þessar eru ærið þjóðsögukenndar og ótrú-
legar á þeim tímum, og verða þvi ekki ritaðar
hér.
staðháttum og atvinnuvegum tar háttað
í sveitunum í nágrenrý Bíldudals, að svo
að segja öll afkoma verzlunarinnar
byggðist á því að fiskframleiðslan yrði
sem mest. Lagði hann því allt kapp á
að efla hana eftir fremsta megni. Um
1890 keypti hann þilskipið „Frisk“, er
hann nefndi Helgu, og 1892 keypti
hann skip frá Reykjavík er Eimngin hét,
og nefndi hann það Ástu Borghildi.
Sama ár lét hann smíða á Bíldudal þilju-
bát er hann nefndi Gyðu. Það ár keypti
iiann á Isafirði allstórt hús (18X12 m),
lét flytja það til Bíldudals og setja það
þar upp. Skyldi það vera til fiskgeymslu.
Einnig lét hann stækka fiskreitana og
leggja járnbraut eftir þeim út undir
Banakletta. Þá byggði hann og timbur-
hús eitt er Glaumbær var nefndur og
skyldi það vera aðsetursstaður verkafólks,
því að nú var verkafólk tekið að streyma
að úr öllum áttum, og ekki sízt frá
Reykjavík. Afli var þá oft góður með
köflum, og komu róðramenn úr öðrum
plássum með báta sína til að stunda veið-
ar á Arnarfirði. Lét Thorsteinsson þvi
byggja verbúð allstóra utarlega á reitun-
um er hann ætlaði róðrarmönnum. Aldr-
ei var húsið þó notað til þess, en var út-
búin og leigð sem ibúðarhús. Tóku menn
nú að flytja til Bíldudals og byggja sér
ibúðarhús, er óðum fjölgaði. Einnig lét
Thorsteinsson byggja brauðgerðarhús hér
um bil á grunni þeim, er Beykishúsið
hafði staðið, en það hús hafði hann látið
rífa á fyrstu verzlunarárum sínum. Þá
var stofnuð Góðtemplarastúka á Bíldu-
dal, og byggði hún húsið Baldurshaga,
en Thorsteinsson lánaði efnið. Hefur
það hús fram undir þennan tima verið
aðalsamkomuhús og leikhús Bilddæla.
Árið 1893 lét Thorsteinsson smíða
fiskiskipið Rúnu. Það ár byggði hann
smiðju og útvegaði til hennar öll ný-
f>
AKRANES