Dagblaðið Vísir - DV - 21.08.2004, Blaðsíða 32

32 LAUGARDAGUR 21. ÁGÚST2004
Helgarblað DV
Skotínní
niisgripum
fyrár ref
Blaðamaður sem
sérhæfirsig í að
skrifa um dýr og
náttúrulífvar
nærdauðaen
lifi eftir að hafa
verið tekinn I
misgripum fyrir
ref.l réttarsal í Bret-
landi kom fram hvernig veiðimaður-
inn Anthony Burns skaut á Trevor
Lawson, 38 ára, eftir að hafa talið
hann ref. Lawson varskotinn í brjóst-
ið en tókst að hringja íeiginkonu
sína: „Ég er að deyja." Lögreglan telur
að Burns hafí hunsað reglur um skot-
veiði en hann heldurþví fram að
þetta hafi verið slys. Réttarhaldið
helduráfram.
Grétuvið
jarðarför
systranna
Foreldrar tvíburasystranna Claire og
Diane Sanderson grétu þegar lagið I
WillAlways Love You varspilað við
jarðaförina. Yfir 150 vinir og ættingjar
fylgdu systrunum til grafar. Þær voru
fórnarlömb Marks Hobson. Hann
barði Claire, 27 ára, til dauða og
kyrkti Diane. Hobson myrti einnig
eldri hjón sem urðu á vegi hans. Eftir
mikla leit fann lögreglan hann í
hefurhann nú
verið
VtniriKlr neita
að nefna
morðingjann
Vinir hins 22 ára
Damians Cope
sem lésterhann
varskotinn í
höfuðið neit-
uðu að bera
vitni fyrir rétti á
Englandi.Móðir
hins myrta eræfvið
drengina og segirþá hafa brugðist
sér og Damian. Þeim sem grunaður er
um verknaðinn, Andrew Wanoghu, 24
ára, varsleppt í vikunni vekna skorts á
sönnunargögnum.„Mér skal takast
að fá þennan djöful aftur í réttarsal-
inn,"sagði móðirin sem hafið hefur
sérstaka baráttu gegn byssueign í
landinu. Vinir Damians sögðu lögregl-
unni að hann hefði hvíslað nafn
morðingjans sjö mínútum eftir að
hann hafði verið skotinn. Samkvæmt
sérfræðingum er afar ólíklegt að
hann hafi lifaö svo lengi.
Unglingsstúlka hringdi í bresku neyðarlínuna árið 2002. Heimilisfaðirinn hafði
gengið berserksgang eftir að eiginkonan sagði honum að hún hefði haldið við
karateþjálfarann sinn.
Heimilisfaðir gengur berserksgang
„Hjálp! Mamma mín hefur verið
stungin. Hættu! Hjálpið mér!
Mamma hefur verið stungin, hjálp-
ið mér," sagði 14 ára stúlka í símtali
við neyðarlínuna í desember 2001.
Símtalið kom frá fallegu heimili í
Rotherham, Yorkshire, en heimilis-
faðirinn hafði gengið berserksgang,
ráðist á konu sína og stungið sjálfan
sig fyrir framan börnin.
„Hættu pabbi," heyrðist hinum
megin á línunni. „Hlustaðu á mig,“
sagði hjálparliðinn. „Hvar er
Sérstæð sakamál
mamma þín? Geturðu séð hvort
hún andar?" „Hún er hér en hún á í
erfiðleikum með að anda," sagði
stúlkan grátandi. „Hvar er pabbi
þinn?" „Hann liggur hér við hliðina
á mér. Drífið ykkur! Hún er að
deyja." „Við erum á leiðinni elskan.
Er eitthvað blóð á mömmu þinni?"
„Já, hún er öll í blóði." „Farðu og
náðu í hreinan klút og settu yfir sár-
ið. Athugaðu svo hvort pabbi þinn
andar." „Pabbi, pabbi. Ertu vak-
andi? Pabbi er að deyja líka. Hjálpið
mér!“
Vinnan í fyrirrúmi
En Les Humes dó ekki og þann
24. júlí 2002 mætti hann í réttarsal-
inn og viðurkenndi að hafa banað
eiginkonu sinni, Madeleine
Humes, eftir að hún hefði ítrekað
ögrað honum.
Rétturinn heyrði Humes lýst
sem rólegum og vinnusömum fjöl-
skylduföður sem hefði breyst eftir
að kona hans tilkynnti að hún væri
óhamingjusöm því hann ynni of
mikið. „Hafði ekki áhyggjur, hugs-
aðu um peningana," hafði Les sagt.
Vinur hans sagði réttinum að Les
hefði verið niðurbrotinn þegar
hann komst að því að Madeleine
hefði haldið fram hjá honum með
karateþjálfaranum sínum. Eftir að
hún hafði skipað honum að flytja út
reyndi hann að minnka við sig
vinnu svo hann gæti eytt meiri tíma
með fjölskyldunni. „Hún sagði
honum að hún þyrfti tíma til að
hugsa málin svo hann flutti til ætt-
ingja sinna."
Þegar hann hann leit í heimsókn
þann 30. september sagði Madel-
eine honum að sambandinu væri
lokið. „Hún vildi ræða eitthvað við
mig en ég vildi bara fá að fara í friði.
Þá sagði hún mér frá karateþjálfar-
anum. Hún sagði að hann væri hrif-
inn af henni og að hún væri yfir sig
hrifin af honum. Ég gat ekki trúað
mínum eigin eyrum og fannst hún
hafa svikið mig. Ég man ekkert eftir
að hafa tekið upp hnífinn en ég veit
að ég ætlaði mér að meiða hann en
ekki hana," sagði Les í réttarsalnum.
Lítill, gamall karl
Börnin þeirra fjögur, 12 ára
strákur, 7 og 14 ára stelpur og 2 ára
smábarn, urðu vitni að morðinu.
Humes stakk konu sína beint í
hjartastað af svo miklum krafti að
hnífurinn fór í gegn.
„Það var blóð alls staðar. Við
Les Humes „Ég gat ekki trúað mlnum eigin
eyrum og fannst hún hafa svikið mig. Ég
man ekkert eftir að hafa tekið upp hnífinn en
ég veit að ég ætlaði mér að meiða hann en
ekki hana," sagði Les i réttarsalnum.
reyndum að ná hnífnum af honum
en gátum það ekki," sagði elsta
dóttirin við lögregluna. „Hann sagði
að ef hún elskaði hann ekki lengur
vildi hann deyja. Ég reyndi að hrista
mömmu en hún gat ekki andað al-
mennilega. Samt tókst henni að
segja okkur að hún elskaði okkur. Ég
reyndi að blása í hana lofti en blóð-
ið spýttist úr henni."
Verjandi Humes sagði Madel-
eine hafa lýst karateþjálfaranum
fyrir eiginmanni sínum sem litíum,
gömlum karli og að honum hefði
ekki dottið í hug að hann þyrfti að
hafa áhyggjur af sambandi þeirra.
Hann sagði ennfremur að Humes
hefði tíleinkað ijölskyldunni líf sitt
um leið og hann vann sig hratt upp
metorðastigann í starfmu. „Sú refs-
ing sem hann hefur kaUað yfir sig
sjálfur er versta mögulega refsing-
in.“
Sjö ára fangelsi
Dómarinn dæmdi Humes til sjö
ára fangelsisvistar fyrir manndráp.
„Börnin þín munu líkega aldrei ná
sér eftir þessa lífsreynslu," sagði
dómarinn þegar hann las upp dóm-
Madeleine Humes Verjandi Humes sagði
Madeleine hafa iýst karateþjálfaranum fyrir
eiginmanni sínum sem litlum, gömlum karli
og að honum hefði ekki dottið í hug aðhann
þyrfti aðhafa áhyggjur afsambandi þeirra.
inn. „Fjölskylda fórnarlambsins
verður líklega ósátt við þessi sjö ár
en eftir að hafa borið saman svipuð
mál hef ég komist að þessari niður-
stöðu." Bróðir Madeleine sagði fjöl-
skylduna ætla í herferð gegn svo
vægum dómum svo dómarar
myndu hætta að sleppa morðingj-
um svona auðveldlega. „Ég fylltist
ógeði þegar ég heyrði dóminn.
Hann hefði átt að vera dæmdur fyr-
ir morð en ekki manndráp. Svona
dómar leiða til þess að fólk telur að
það sé í lagi að drepa og þetta hljóta
að vera ömurlegar fréttir fyrir önn-
ur fórnarlömb heimilisofbeldis í
landinu."
Karateþjálfarinn sagði fyrir rétt-
inum að hann hefði varað Madel-
eine við því að segja manni sínum
frá sambandi þeirra. Daginn sem
hún var myrt sagðist hann hafa
fengið illan fýrirboða. „Ég vissi að
eitthvað væri að og ákvað að keyra
framhjá húsinu hennar. Þegar ég sá
lögreglubílana og sjúkrabílana dreif
ég mig heim og heyrði í útvarpinu
að hún væri dáin. Við gerðum ekk-
ert rangt. Samviska mín er hrein.
Við vorum bara ástfangin."
Heimili fjölskyldunnar „Börn þln munu líkega aldrei ná sér eftir þessa lífsreynslu," sagði
dómarinn þegar hann las upp dóminn en börnin fjögur urðu vitni að atburðinum.
grænt salat
Ljúffengt meðlæti með gulrótum,
kirsuberjatómötum og balsamic-satatsósu.
bragð4 fjölbreytni * orka
Sjötugur maöur myrti konu sína á hrottafenginn hátt og
stakk sig svo í kviðinn til að rugla lögregluna í ríminu
Barði konu sína til dauða með hamri
Velliðinn meðlimur gyðinga-
samfélagsins í Bretlandi var
dæmdur í lífstíðarfangelsi
í vikunni fyrir að hafa
barið konu sína til dauða
með hamri. Joseph Man-
soor, 70 ára, barði eiginkonu
sína tfi 35 ára, 30 sinnum með
hamri áður en hann skar hana á
háls.
„Þú hefur tekið í burtu góða
konu og móður," sagði dómar-
inn þegar hann las upp dóm-
inn. Hann segir Mansoor hafa
misst algjörlega stjórn á skapi
sínu þegar Yona Mansoor, 60
ára, tilkynnti honum að hún
ætíaði til fsrael tíl að hugsa um
veikan föður sinn.
Eftir að Joseph hafði drepið
Yonu opnaði hnepptí hann
skyrtunni frá sér og stakk
sig í kviðinn á japanska
vísu. Sonur hjónanna
fann þau og sagði aðkomuna hafa
verið hryllilega. Joseph hafði notað
tvo hamra til að berja konu sína en
krafturinn var svo mikill að hausinn
datt af öðrum þeirra í látunum. Jos-
eph neitar allri sekt og segir þau
hafa orðið fórnarlömb innbrots-
þjófa.
Morðvopnið Mansoor
barði Yonu 30 sinnum
með hamrinum og skar
hana svo á háls.
Gyðingur Samkvæmt
dómaranum misstiJoseph
algjörlega stjórn á skapi
sínuþegar kona hans
sagði honum að hún ætl-
aði að flytja tilfsrael.