Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1928, Qupperneq 82

gérðir við laugar, þar sem því hefir verið við komið
vegna annara staðhátta, og hefir þetta gefizt vel.
Kartöfluræktin bregzt sjaldan i þeim görðum, sem
verða jarðhitans aðnjótandi, þótt lítið eða ekki spretti
í öðrum görðum vegna kulda og næturfrosta. Menn
hafa veitt laugavatninu eftir opnum ræsum og lok-
uðum pípum út fyrir sinn farveg, til þess að láta
stærri svæði njóta góðs af jarðhitanum. í stærstum
stýl hefir þetta verið gert í Reykjahverfi í Ringeyjar-
sýslu. Pótt járnpipur, sem heitt laugavatnið rennur
eftir, hiti vel upp jarðveginn í kring og bæti með því
gróðurskilyrðin, er samt nokkur hætta á því, að jarð-
vegurinn þorni of mikið og þarf að taka vara á því.
f opnum ræsum notast hiti laugavatnsins tæplega
eins vel fyrir jarðveginn, en mikla vatnsgufu legguf1
upp af heitu vatninu, og hún þéttist fljótt í loftinu
og verður að hverareyk, sem bæði ver kartöflugrasið
fyrir næturfrosti og færir því raka. Bezt mun því
vera að nota í sama garðinum bæði opin ræsi og
járnpípur með heitu vatni.
Pótt þessi aðferð hafi gefizt vel eftir atvikum, þar
sem jarðhiti er nægilegur, er því ekki að ieyna,
að hitamagn Iauganna notast sérstaklega illa, og þar
sem jarðhitinn er lítilJ, verða því áhrifin fremur litil.
Pað er eigi nóg að ylja upp jarðveginn; loftið þarf
eigi siður að hitna. En hér á landi er vindasamt og
loftið kringum jurtirnar hitnar tiltölulega lítið, þótt
jarðvegurinn fái hæfilegan yl. Líklegt er, að betra út-
búnað mætti finna, svo að meiri not yrði að jarð-
hitanum, en tilraunir í þá átt hafa eigi, mér vitaniega,
verið gerðar. Sennilegast þykir mér, að jarðhilinn
verði eigi til stórra muna uotaður til að auka jarð-
arávöxt hér á landi, nema vermiskálar verði bygðir
og þeir hitaðir með iaugahita. Rær tilraunir, sem
gerðar hafa verið nú á síðustn árum í þessa átt,
virðast benda á, að þetta megi vel takast. En margt
sem hér að lýtur, er litt ranusakað enn þá, svo sem
(78)