Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1945, Side 28

í'ngjans Nordahls Griegs, verður getið hér í mjög
stuttu máli. Báðir eru þeir fallnir í valinn í barátt-
unni fyrir frelsi og ættjörð, og báðir hafa þeir gerzt
þjóðum sínum ástfólgnir og ógleymanlegir.
II.
Kaj Munk var fæddur í Maribo á Lálandi 13. jan-
úar 1898 og hét fullu nafni Kaj Harald Leininger
Petersen. Þegar hann var á öðru árinu missti hann
föður sinn, og fjórum árum síðar dó móðir hans.
Hún hafði sjálf orðið fyrir þeirri reynslu að alast
upp meðal vandalausra, og í banalegu sinni bað hún
frændkonu sina, sem gift var smábónda þar í ná-
grenninu, Munk að nafni, að talca drenginn að sér
eftir hennar dag, og gengu þau hjónin honum í for-
eldrastað upp frá því og ættleiddu hann. Tóku fóst-
urforeldrarnir miklu ástfóstri við Kaj litla, og hefur
hann i einni ræðu sinni í prédikanasafninu Við
Babýlons fljót, sem nýlega er komið út á íslenzku,
lýst hinu fátæka en ástúðlega bernskuheimili sínu af
miklum þakklætishug og innileik. Yar guðsorð mjög
haft um hönd á heimilinu, og vöndu fósturforeldr-
arnir drenginn snemma við að sækja kristilegar sam-
komur og sunnudagaskóla, en þau voru bæði mjög
trúaðir fylgismenn heimatrúboðsstefnunnar. Má ætla,
að Kaj Munk hafi þegar á þessum fyrstu bernsku-
árum sínum orðið fyrir þeim kristindómsáhrifum,
sem virðast hafa enzt honum óhögguð ævina út.
Iíann var annars um þetta leyti hinn mesti „aftur-
kreistingur“ að þvi er honum sjálfum segist frá, og
svo veill á heilsu lengi framan af, að honum var vart
hugað langra lífdaga. Þó hjarnaði hann furðanlega
við fyrir nákvæma hjúkrun og aðhlynningu, og
kemst hann þannig að orði um þetta tímabil ævi
sinnar í ræðu þeirri, er ég gat um áðan:
,,Sem sagt: Ég dó ekki, og nú átti ekki að dekra
við mig, mí átti að herða mig. Ég var látinn sitja
(26)