Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1970, Blaðsíða 139
Skósmiðurinn
eftir John Galsworthy
Bogi Ólafsson þýddi
Ég þekkti hann frá því er ég var barn, því að faðir minn lét
hann smíða skóna sína. Þeir leigðu sér tvær smábúðir, bræð-
urnir, og gerðu úr eina búð; hún var í lítilli hliðargötu, sem
nú er horfin, en var um þær mundir einn hinn mesti tízkustaður
í vesturhluta Lundúnaborgar.
Það var sem hvíldi yfir búð þessari einhver ró og virðu-
leiki. Ekki var þess getið á spjaldi á framhlið hennar, að þeir
smiðuðu skó handa neinum af konungsættinni — þar var
ekkert að sjá nema nöfn bræðranna; þeir voru þýzkir og hétu
Gessler; og í glugganum voru fáein pör af skóm og stígvélum.
Ég man, hve bágt ég átti með að skilja í því, að alltaf skyldu
vera sömu stígvélin í glugganum, því að hann smíðaði aðeins
eftir pöntun og tók aldrei neitt niður úr hillum, og óhugsandi
virtist mér, að hann hefði nokkurn tíma smíðað stígvél, sem
voru ekki mátuleg. Hafði hann þá keypt þau til þess að hafa
' búðinni ? Einnig það var óhugsandi. Hann mundi aldrei hafa
viljað hafa í búðinni sinni stígvél, sem hann hefði ekki sjálfur
srníðað. Og þar að auki voru þau fallegri en svo — dans-
skórnir, svo einstaklega nettir, gljáleðurstígvélin með dúk-
bolum, svo girnileg, að vatnið flóði upp í manni, og háu,
brúnu reiðstígvélin, með svo dásamlega fallegum dökkum
gljáa, rétt eins og þau væru hundrað ára gömul, þótt reyndar
væru þau ný. Þessi stígvél hafði sá einn getað smíðað, sem
ljóslega sá í huga sér, hvemig stígvél áttu að vera í sínu innsta
eðli — svo sannarlega Voru þau fyrirmynd og ímynd alls skó-
0 37)