Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1970, Side 157
Eigi að fylgja tunglinu lengra eftir, verður að gera það á
grundvelli hugmynda um uppruna þess. Út í þá sálma fer
ég ekki hér, enda hefi ég nýlega gert því máli nokkur skil
annars staðar (9). Aðeins vil ég geta þess, að hvernig sem mál-
ið er krufið, virðist varla hægt að komast framhjá þeirri á-
lyktun, að í fyrstu hafi tunglið verið mjög nærri jörðu, og að
svo hafi verið mjög fljótlega eftir að jörðin sjálf varð til. Frá
sjónarmiði flóðhemlunar sé ég nú ekkert því til fyrirstöðu að
þessi tímasetning geti verið rétt, að tunglið hafi hringsólað
kringum jörðina svo að segja frá upphafi hennar.
Að lokum skal tekið fram, að allir útreikningar eru byggðir
á því, að grunnstuðull Newtons um aðdráttarafl milli hluta
hafi haldizt óbreyttur, en því ætti að mega treysta, þótt
nokkrar vangaveltur hafi verið uppi um það efni.
Tilvitnanir:
(1) Science, 145 (1964), s. 881.
(2) Nature, 197 (1963), s. 948.
(3) Science, 162 (1968), s. 792.
(4) Jeffreys: The Earth, 2. útg. 1929.
(5) Science, 163(1969), s. 1227.
(6) — 164 (1969), s. 67.
(7) _ 164(1969), s. 201.
(8) _ 160 (1968), s. 729.
(9) Lesbók Morgunblaðsins 16.7. 1969.
(155)