Dagblaðið Vísir - DV - 16.04.2005, Síða 14

14 LAUGARDAGUR 16.APRÍL 2005
DV Fréttir
Hryðjuverk og ábyrgð
Ég var að hlusta á útvarpið í gær,
nánar tiltekið Vfðsjá á Rás 1. Þar var
rætt við einhverja spekilauka sem
virtust vera aðstandendur leikrits
sem um þetta leyti er verið að iirum-
sýna. Leikritið heitir Terrorismi og
voru spekilaukarnir spurðir að því
hvert umíjöllunarefni leikritsins
væri Oog ekki kom á óvart að það er
um hryðjuverk í ýmsum myndum.
Ekki endilega hryðjuverk að hætti A1
Kaida heldur einnig svona hryðju-
verk sem gerast manna á miíii og
inni á heimilum. Mér fannst þetta
mjög merkilegt og lagði betur við
hlustir. Spekilaukamir ræddu fram
og aftur um þetta og það sem vakti
enn frekar athygli mína voru um-
mæli um að í leikritinu væri velt upp
þeirri hugsun/skoðun hvort við vær-
um samábyrg þeim er fremdu
hryðjuVerk, hvort sem væri í stórum
eða smáum stíl. Hvort samfélagið,
heimurinn eða við samferðamenn
hryðjuverkamanna, bærum að hluta
til, með einhveijum hætti, ábyrgð á
gjörðum þeirra t.d. með hegðun,
pólitískri stefhu, aðgerðum o.s.frv.
Jæja, hugsaði ég, ekki er nú öll vit-
leysan eins. Það er reyndar svoh'tið í
tíðarandanum að tala og hugsa
svona, þ.e. að það sé voða mikið
samfélagið sem beri ábyrgð á öllu
sem miður fer. Ég skil ekki af hveiju
alltaf er verið að leysa fólk undan
ábyrgð gerða sinna? Ekki geta aðrir
borið ábyrgð á lífi manns! Fómar-
lambið eða fómarlömbin em jafnvel
stimdum gerð samsek. Hvemig má
það vera? Voðaverk em voðaverk og
þeir sem þau fremja em glæpamenn
hvemig sem líf þeirra er. Það eiga
allir eitthvað bágt og það á hver við
sín vandamál að stríða, réttíætir það
illar gjörðir? Verður ekki að halda sig
við þá staðreynd að hver fullorðin
manneskja ber ábyrgð á sér og sínu
lífisjálf.
Göbbuð á hárgreiðslustofu
Konabiingdi:
„Ég fór í klippingu um daginn en
þegar ég mætti var klipparinn minn
ekki kominn. Ég var búin að bíða í
hálftíma þegar ung dama kom til
mín, baðst afsökunar á biðinni og
spurði hvort ég vildi ekki bara
djúpnæringu á meðan ég biði.
Lesendur
Ég þáði það fegins hendi enda
orðin ansi skúffuð, ég hafði nóg
annað að gera þennan dag en að
bíða eftir óstundvísu hárgreiðslu-
fólki. Ég fór í djúpnæringuna sem
var mjög gott og þegar henni var
lokið var klipparinn minn rétt að
stökkva inn, hann bar-
dúsaði eitthvað og
kom loks og
klippti mig og lit-
aði. En mér
blöskraði svo sann-
arlega þegar ég átti
að borga, reikning-
urinn var heilar
15.000 krónur og ég
tek það fram að ég
er með stutt hár! Ég
hváði en fékk þau svör
að djúpnæringin hefði
kostað sitt, djúpnæringin
sem ég hélt að ég væri að
fá sem skaðabætur fýrir
alla biðina. En; nei, nei,
þá var bara verið að
kreista hverja
krónu út úr
mér, ekki
nógu gott
að hafa
kúnna
þarna
sitjandi
á rass-
inum les-
andi blöðin
án þess að
græða neitt á þeim.
Passið ykkur á svona gylli-
boðum, góðmennska er á und-
anhaldi í þessu samfélagi."
Ósátt með spillta bæjarfulltrúann
Kona í Kópavogi bríngdi:
„Ég er alveg brjáluð út af þessum
bæjarfulltrúa í Kópavogi sem býr er-
lendis og er á fullum launum. Þetta
em mínir skattpeningar og svona mál
má ekki svæfa. Það þarf að komast til
botns í þessu máli sem er til háborinn-
Lesendur
ar skammar. Ég bý héma í Kópavogi
og hringdi niður á bæjarskrifstofur til
að ræða þessi mál. Ég fékk náttúrlega
ekki að tala við neinn nema stelpuna á
símanum sem sagði að verið væri að
vinna í málinu. En ég spyr: Hverjir em
að vinna í þessu? Það má ekki hætta
núna og það er ekki hægt að sætta sig
við svona.
Þetta er eins og með starfsloka-
samninginn hjá þessum í lífeyris-
sjóðnum sem er til háborinnar
skammar. Hann Jens verkamaður sem
hefur kært sjóðinn er hetja í mínum
augum og ég vil sjá fleiri svona menn.
Hann þarna í Góu er líka frábær mað-
ur en það er bara ekki hlustað nóg á
þessa menn."
• •• að vera Gísli Súrsson?
SIÐASTI DAGUR!

RYM NGAR
SALA
MIKILL
AFSLÁTTUR
„Sagan um Gísla Súrsson hef-
ur alltaf fýlgt mér. Kannski vegna
þess að ég lærði hana tvisvar í
skóla þegar ég var ungur. Það var
þó ekki eins og ég hafi fallið í fýrra
skiptið heldur las ég hana í gagn-
fcæðaskóla en árinu seinna var
hún aftur lesin,
en þá í mennta-
skóla. Það hefur
líklegahaftálirifá
mig að kennar-
inn, sem kenndi
bókina lifði sig
svo inn í kennsluna að maður gat
ekld annað en fýlgst með. Allt var
gert svo spennandi. Hefhdin,
sæmdin og bardagamir. Síðan þá
hef ég alltaf viljað gera eitthvað
við þetta efni.
Sagan þrælskemmtileg
Það var þó ekki fýrr en mörg-
um árum seinna að mér varð að
þessari ósk minni. Ég hafði lokið
nánú í leLklist í Danmörku, fluttur
á fsafjörð og byrjaður að reka
kaffihúsið Langa Manga. Ég hafði
ekki lesið söguna í mörg ár þegar
þessi hugmynd kviknaði, að gera
einleik úr Gísla sögu, og þá sökk
ég mér ofan í söguna á nýjan leik.
Þá áttaði ég mig á því að mér þótti
hún alveg jafri spennandi,
skemmtileg og fyndin og mér
þótti hún á menntaskólaárunum.
Ég hef þó líklega þroskast eitt-
hvað, og vonandi vitkast líka, á
þessum árum og það hjálpaði
mér að sjá að það er mikill húmor
í sögunni og hún
í raun þræl-
skemmtileg. Hún
er auk þess stutt
" og auðskilnn.
Maðurinn
hefur lítið breyst
Ég telst ekki vera svokallaður
aðferðarleikari og geng því ekki
um stræti ísafjarðarbæjar niður-
sokkinn í hugarheim útlagans
Gísla Súrssonar. En ég hef þó
alveg úlitið í það. Ég safnaði helj-
arinnar skeggi fyrir frumsýning-
una og hef ekki snyrt það síðan.
Ég er orðinn ansi vígalegur, þó ég
segi sjálfur frá. Það er líka þannig
að þó að mörg ár séu liðin síðan
Gísli var á ferð hér á Vestfjörðum
þá hefur maðurinn eldd mildð
breyst. Hann lætur stjómast af
sömu tilfinningum, þó að hann
tjái þær kannski öðmvísi en Gísli
gerði. Það er þetta sem ég er að
reyna að sýna með verki mínu.“
„Ég er orðinn ansi
vígalegur, þó að
ég segi sjáifur frá
Eftir að hafa sýnt einleik sinn um Gfsla Súrsson fyrir fullu húsi á 1
• ctefnir Elfar Logi Hannesson nú til Reykjavikur með soguna
sem^hefur verið Imnum ímgleUiin síðan á menntaskólaárunum. Elfar Logi e,
íeikari Ið mennt. Hann er upphaflega frá Bíldudai en byr nu og starfar ásamt
konu og börnum á Isafirði.
EPAL HF./ SKEIFUNNI 6 / SlMI 568 7733 / FAX 568 7740 / EPAL@EPAL.IS / WWW.EPAL.IS