Freyr - 01.05.1949, Blaðsíða 25
FRE YR
169
mitt þennan dag sjáum við móðir jörð, sem
brúði, færast í sitt fegursta skraut, þrungna
frjómagni; yfirskyggða og umvafða örmum
sólguðsins allan sólarhringinn að heita má,
og einmitt þá sjáum við bezt hver hlutur
okkar bænda er til hjálpar, að þeirra sam~
farir verði frjóar og mest til farsældar fyrir
land og lýð. Og er við 24. júní ferðumst til
hátíðastaðarins, hvort sem hann er fjær
eða nær, sjáum við kýrnar um grundirnar
háma í sig blaðgrænkuna, til að geta veitt
okkur sem mest af bætiefnaríkri fæðu, og
við sjáum ærnar, bústnar í reifunum, með
eitt eða tvö lömb við hlið, mömmulegar og
sællegar, bíða þess að af þeim sé klippt
reifið, svo sólin nái betur að skína á belg
þeirra; og ef við bændur og bændakonur
og annað búandfóik, værum enn svo ís-
lendingsleg, að eitthvað af okkur kæmi á
hestum til hátíðarinnar, þá er hestinum
aldrei eins létt og ljúft að sýna kosti sína
eins og einmitt á þeim tíma árs. Aldrei er
eins ljúft, eins og þá, að tala við hestinn
sinn tilfinningamál gegnum taum og önn-
ur þekkt vinarmál, og aldrei er hestinum
eins ljúft og þá að láta okkur sjá og finna
sína beztu kosti.
Bóndadóttirin Dalla Þorvaldsdóttir sagði:
„Ég hefi þá metnaðargrind, að eiga hinn
bezta manninn og hinn göfugasta soninn
með honum, er á íslandi mun fæðast.“ Við
skulum gera þessi frægu orð að okkar. Ég
hefi þá metnaðargirnd fyrir okkur bændur
og búalið, að ég vil eiga þann daginn til
hátíðahalda fyrir okkur, sem fegurstur er
og beztur, og með þeim degi viljum við geta
þá þjóðmenningu, er á íslandi mun fæðast
göfugust.
Hitt er annað mál, við eigum að halda
uppskeruhátíð að haustinu, sem má jafn-
framt vera kaupakonuball, þá er orðin
dimm nótt og allra veðra von, og þá er
danssalurinn okkar óskaland og við skul-
um láta ungmennafélögin og kvenfélögin
hafa forgöngu um þau hátíðahöld, eins og
áður hefir tíðkast hér í A.-Skaftafellssýslu
og við bændurnir dönsum þá með — og
ekki nauðugir.
Og svo er það nafnið á deginum. Eruð þið
ánægðir með að dagurinn heiti „Bænda-
dagur?“ Mér finnst að nafnið ætti að fela
í sér, að dagurinn eigi að vera hátíðisdagur
allra er að landbúnaði vinna, ungra sem
gamalla, kvenna sem karla. Vill ekki ein-
hver hugvitssamur og orðhagur reyna að
skapa deginum nafn?
Skrifað á Þorraþræl 1949.
Kristján Benediktsson.
------------------------------------—
BÆNDUR!
Belgjurfafræ er af mjög skornum skammli.
En vér höfum
FÓÐURKÁLSFRÆ
Fóðurkál ættu allir bændur að rækta og
nota sem haustfóður handa kúnum.
SAMBAND ÍSL. SAM VIN N U FÉLAGA
V____________________________________________________________________