Símablaðið - 01.01.1960, Blaðsíða 18

mest — sem sé vitneskjuna
um yfirvofandi g:jaldþrot Pét-
urs, hjónaskilnað Páls, fram-
hjátökur Gvendar — svo ég
tali nú ekki um allt, sem ger-
ist í stjórnarherbúðunum, hjá
bönkunum, — og ýmsum
framámönnum og: valdamönn-
um, i sjálfsbjargarviðleitni
þeirra.
Geturðu, lesari góður, sett
þig í spor manns, sem veit
svona margt og mikið af
svona gómsaetum leyndarmál-
um, en má ekkert segja? Nei,
það er annað en gaman, skai
ég segja þér.-------
Það ætti að vera óþarfi, eft-
ir að ég hef gefið ofanritaðar
upplýsingar, að taka nánar
fram, hvernig leyndarmál
símans hafa verkað á mig.
Ég er orðinn gamall fyrir
aldur fram, og taugarnar al-
gerlega bilaðar. Svo að segja
allir mínir vinir hafa slitið
kunningsskap við mig: segja
öþolandi að umgangast mann,
sem aldrei þykist vita neitt
eða geti frá neinu sagt. Og
það versta er, að ég held að
konan mín sé farin að hugsa
sitt af hverju, sem vonlegt er.
Og svo þegar ég velti mér nú
þarna í bólinu langar and-
vökunaetur, kemst ég ekki hjá
því að hlusta — og þá heyrist
mér stundum næturkyrðin
rofin af þessu óaflátanlega:
di-di-did-da-did-, sem allir sima-
menn þekkja — og þá hugsa
ég, næstum frávita af skelf-
ingu: Ætlar nú fjandans síma-
tólið að fara að trúa mér fyrir
enn nýju leyndarmáli? Og
hræðslan við fjórða botn-
langauppskurðinn leggst eins
og mara á mig.
Ego.
SÍM AB LAÐ IÐ
Fulltrúar á landsfundi F.Í.S. 1959