Freyr - 15.02.1966, Blaðsíða 19
FÉ RÚIÐ Á VETRI
Sú nýbreytni hefur verið tekin upp hér á
landi hin síðari ár að taka af sauðfé ullina
um miðjan vetur.
Þegar ég heyrði fyrst talað um vetraraf-
tekningu sauðfjár fannst mér, að þarna
opnuðust leiðir til vinnuhagræðingar fyrir
sauðf j árbændur.
Fyrst 1964 taldi ég mig hafa ástæður til
þess að framkvæma vetrarrúning. Þá var
tekið hér af öllu fé á heimilinu, með venju-
legum handklippum, en lengi var ég að því
og tel það næstum ógerlegt, nema þar sem
mjög fátt fé er. Árið 1965 var tekið hér af
öllu fé með vélklippum, gerðu það vanir
menn og voru þá vinnubrögð allt önnur. Ég
ætla í stuttu máli að lýsa þessari nýbreytni,
eins og hún kemur mér fyrir sjónir.
Til þess að hægt sé að framkvæma vetrar-
aftekningu, svo að í lagi sé, verða að vera til
sæmileg fjárhús, nægilegt fóður og ástæð-
ur til þess að fara vel með féð eftir aftekn-
ingu, einkum ef votviðrasamt er. Féð þolir
illa bleytu og verður því að gæta þess, að
það standi ekki í höm við hús eða í haga.
Þurrakuldi gerir því ekki eins mikið til, ef
fénu er gefið eins mikið og það vill éta. Við
vetraraftekningu verður ull meiri og betri.
Hirðing um sauðburð er miklu léttari, eink-
um þar, sem féð er látið bera á húsi.
Séu almenn samtök um vetrar-aftekn-
ingu þá fækkar að miklum mun frávilling-
um, því að við vorsmalamennzku til rúnings
vilja lömb oft villast undan og einkum þó
tvílembingar, sauðfé í tveim reifum hættir
að sjást og hið hvimleiða ullarhaft er úr sög-
unni.
Venjulega er ákveðinn dagur eða dagar
á sumri valdir til aftekningar. íslenzk veðr-
átta er hverful og kannski næstu daga get-
ur gert kalsa rigningar-veður, sem verður
því valdandi, að ærnar geldast að miklum
mun og þar af leiðandi fást minni afurðir.
Ég hef tekið af öllu fé hér á heimilinu, en ég
gæti hugsað mér, að gamlar tvílembur yrði
að láta bíða til vors, en til þess hefur ekki
komið hér enn, vegna þess, að f é hér er ungt
að árum. Fjárskipti fóru hér fram haustið
1960. Stærsta atriðið í þessu sambandi tel
ég þó vera, að venjan er að taka af sauðfénu
í byrjun júlí og þá eru heyannir að byrja.
1 smalamennskur og aftekningu fara jafnan
nokkrir dagar og þá er oftast hagkvæmasta
heyskapartíðin, en sjaldnast er byrjað á hey-
skap fyrr en að lokinni aftekningu og seink-
ar það oft heyskapnum meira en þessum
dögum nemur.
Ég lít þannig á þetta mál, að vísindamenn
okkar á þessum sviðum mættu reka meiri
áróður fyrir þessari vinnuhagræðingu, því
að annars er hætt við að útbreiðsla vetrar-
rúnings eigi langt í land. Ég er mjög þakk-
látur þeim tilraunamönnum, sem hófu til-
raunir með vetraraftekningu sauðfjár og ég
tel að þær hafi orðið mér til verulegs ávinn-
ings í starfi, og ég óska þess, að flestir starfs-
bræður mínir geti haft þá aðstöðu í lífinu að
geta tekið af fé sínu á tímabilinu frá miðj-
um febrúar og fram í miðjan marz.
Sveinn Guömundsson