Freyr - 01.12.1972, Blaðsíða 51

í Ferjukoti bjuggu Sigurður og Elísabet Fjeldsted.
Ekki man ég hvernig á því stóð að mig
bar þar að garði, en það var mér og þeim,
sem með mér var, boðið inn í ríkmannlega
stofu og sá ég þar m. a. mikinn og fagran
skáp útskorinn, eftir húsbóndann. Gamli
höldurinn var mjög ræðinn og hef ég
sjálfsagt minnst á Andrés lækni son hans
og Guðmund refaskyttu.
Kempulegra gamalmenni minnist ég
ekki að hafa séð. Hann var þrekinn vel og
mikilúðlegur, skeggið mikið, og fór vel.
Þægilegur var hann í viðmóti og alúðlegri
en ég hafði gert mér í hugarlund um stór-
menni þetta.
Bróður Andrésar, Daníels Fjeldsted, vil
ég einnig geta. Hann var þá gamall maður,
hvítur fyrir hærum, en mikill vexti og
kempulegur og ljúfur í viðmóti. Komum
við Hvanneyrarsveinar oft til hans, en
hann bjó í Hvítárósi (Hólmum), sem var
hjáleiga frá Hvanneyri, eða a. m. k. til-
heyrði Hvanneyrartorfunni. Þar var aðal-
ferjustaðurinn vestur yfir Hvítá, en dótt-
ursonur Daníels, Þorsteinn Vernharðsson,
ferjumaðurinn og hægri hönd gamla
mannsins við búskapinn.
* ❖ *
Hvítárós var sérkennilegasta bújörð sem
ég hef séð. Túnið var ekki annað en gróinn
hóll þar sem húsin stóðu, ekki mikill um-
máls, varla mikið yfir vallardagssláttu að
stærð, að ég ætla. Um stórstraumsflæðar,
þá er þær verða mestar, var hóllinn um-
flotinn, en slægjulandið var gulstararengi,
kólfur stararinnar var gildur eins og
mannsfingur og mældist mér hún víða um
1 metri á hæð, allt kýrgæft, grunnurinn
sléttur og harður, þegar út féll, en flóð
voru sjaldgæf að sumrinu. Þarna var þá
stórt bú, að mér fannst: 10—12 nautgripir,
á annað hundrað fjár og nokkrir hestar.
Nú er fyrir löngu búið að leggja þessa
jörð í eyði.
Að síðustu vil ég geta manns, sem dvaldi
í héraðinu á skólaárum mínum á Hvann-
eyri. Það var Sigurður Sigurðsson, (slemb-
ir). Var hann þá sýsluskrifari hjá Sigurði
Þórðarsyni, sýslumanni í Arnarholti síðar
lengi lyfsali í Vestmannaeyjum, þjóðkunn-
ur maður fyrir frumkvæði að björgunar-
og slysavarnarmálum. Gott skáld og af
sumum talinn höfundur eins bezt kveðna
ástarljóðs á íslenzku, í ljóðabók hans útg.
1912.
Ensk kona og Sigurður Fjeldsted á laxveiðum.
F R E Y R
507