Freyr - 01.12.1998, Qupperneq 4

Sátt þarf um
landbúnaðinn með þjóðinni
Viðtal við Björn Harðarson í Holti í
Stokkseyrarhreppi.
Björn Harðarson er fæddur og
uppalinn í Holti, hann er lærður
vélstjóri og flutti nokkru eftir að
hafa lokið námi með konu sinni,
Elínu Karlsdóttur, til Svíþjóðar
þar sem hann starfaði hjá Volvo
í 14 ár, en hún sem leikskóla- og
grunnskólakennari. En hugur-
inn stefndi heim og þeim bauðst
að taka við búi í Holti og tóku
því. Þótt Björn sé aðal viðmæl-
andi í þessu viðtali tók Elín
meiri þátt í því en beint kemur
fram.
Viltu byrja á að kynna þig?
Ég er fæddur árið 1959 og
uppalinn hér í Holti. Foreldrar
mínir eru Anna Guðrún Bjöms-
dóttir og Hörður Sigurgrímsson,
bændur hér. Afi minn, Sigurgrímur
Jónsson, bjó héma líka og langafi,
Jón Jónsson, sem keypti jörðina og
flutti hingað árið 1888.
Ég er lærður vélstjóri frá Vélskóla
íslands sem er ijögurra ára nám.
Meðan á því stóð og fyrst á eftir var
ég vélstjóri á fiskiskipum, allt frá 50
tonna bátum héðan frá Stokkseyri
og upp í 500 tonna togara.
Kona mín er Elín María Karls-
dóttir, uppalin í Reykjavík en ættuð
frá Valstrýtu í Fljótshlið í foðurætt,
en móðir hennar er sænsk. Við
eigum fimm böm.
Um ári eftir að ég lauk vélstjóra-
prófi, eða árið 1981, ákváðum við
að flytja til Svíþjóðar. Aðalástæða
þess var að amma Elínar bjó þar. I
Svíþjóð bjuggum við svo í 14 b2 ár.
Ég fékk vinnu hjá Volvo i
verksmiðju sem framleiðir mótora í
alla fólksbíla fyrirtækisins og er í
bænum Skövde, tæpa 200 km fyrir
norðan Gautaborg. Þar vann ég alls
konar störf, bytjaði á að skrúfa
saman mótora, svo komst ég í að
prufukeyra þá, síðan varð ég
verkstjóri og þá tæknimaður. Það
var auðvelt að færa sig til innan
fyrirtækisins. Ég fór líka á nám-
skeið á vegum Volvo, m.a. hálfs árs
skóla á launum, sem var samsettur
úr mörgum smánámskeiðum.
Þarna voru smíðaðir mótorar
alveg frá grunni, steyptar blokkir,
sveifarásar, hedd, knastásar o.s.frv.
og allt sett saman.
Langaði heim
Svo vendið þið ykkur kvœði í
kross og ákveðið að flytja heim.
Já, okkur var farið að langa mikið
til að flytja heim og það var annað
hvort að hrökkva eða stökkva, því
að bömin vom orðin það gömul,
eldri strákurinn orðinn 14 ára. Auk
þess vom fjölskyldumar hér í Holti
famar að reskjast og enginn
sjáanlegur til að taka við, það atriði
var strax inni í myndinni.
Bræðumir Jón og Hörður bjuggu
þá, en Vemharður var hættur vegna
heilsuleysis.
Við flytjum svo heim árið 1995
og hófum hér búskap um áramótin
1995/1996. Við keyptum Jón út úr
búskapnum fyrst og foreldra mína á
eftir. Allt búið er nú i eigu okkar
hjóna en Vemharður á enn þriðjung
af jörðinni.
Þú kemur ekki alveg ókunnugur
að þessu.
Nei, ég vann héma alveg fram að
17 ára aldri, öll sumur, og hafði
gaman af búskap, leiddist kannski
helst mjólkurkýr á þeim aldri, eins
og krökkum gerir oft. Svo er þetta
Holt í Stokkseyrarhreppi (Freysmyitdir).
4- FREYR 14/98