Freyr - 01.04.2000, Blaðsíða 41

sem er gamalt kyn hér á landi og
Angus og Limósín sem eru nýir
landnemar. Þessi tilraun og undan-
gengnar tilraunir sýna nokkuð af-
dráttarlaust hvað bændur sem telja
sig hafa hag af kjöteldi, eiga að
velja.
Þeir, sem eru að hugleiða kjöteldi
með mjólkurframleiðslunni sem
ábatasama aukabúgrein, þurfa helst
að geta svarað eftirfarandi spum-
ingum játandi.
* Er til vannýtt og gott pláss í
gripahúsum sem kostar lítð sem
ekkert að setja í viðunandi
stand?
* Er vannýttur vinnutími á lausu?
* Er ræktunar- og heyöflunar-
kostnaðurinn vemlega minni en
uppgefinn meðalkostnaður Hag-
þjónustu landbúnaðarins, þ.e. 17
- 19 kr. á kg þurrefnis í heyi?
* Er nýliðunarþörf mjólkurkúa-
stofnsins það lítil að það er svig-
rúm til þess að sæða með holda-
nautum?
* Er til umfram- eða annarsflokks-
mjólk sem má nýta í kálfa?
Ef svarið er já við þessum
spumingum og það er enn áhugi
fyrir hendi eru hér nokkur ráð sem
mætti hafa í huga;
* Notið sem mest holdablendinga í
eldinu!
* Tryggið gott atlæti og nostur á
mjólkurskeiði!
* Gefið góð óskemmd hey að vild.
Fóðurgildi (orka) má þó vera vel
undir meðallagi þó að aldrei
beri að stefna að því að fram-
leiða þannig hey!
* Stærðarflokkið í stíur fram undir
eins ár aldurs og 4 - 5 gripi í stíu,
hámark!
* Lokaeldi! Tveimur til þremur
mánuðum fyrir slátmn þarf að
skoða holdafar gripanna og oftar
en ekki þarf að auka fóðurstyrk-
inn til þess gripimir nái ásættan-
legri fituhulu. Þetta á undantekn-
ingalaust við nautin en kvígur og
uxar gætu sloppið ef heyin eru í
fóðurgildi yfir meðallagi. Það
margborgar sig að fara úr M í A
fituflokk!
* Geldið ekki nautin nema óskað
sé sérstaklega eftir því af kaup-
anda!
* Slátrið við kjörsláturstærð!
Kjörsláturstærð er sú stærð, eða
aldur grips, sem skilar mestri
framlegð til bóndans og er afar
breytileg eftir stofnum og kynj-
um. Framlegðin er fljót að
minnka ef það verður verulegur
dráttur á slátrun eftir að kjör-
stærð er náð. Kjörstærð íslenskra
gripa er minni en blendinganna
og mest er hún hjá Limósín
blendingum. Kjörstærð kvígna
er minni en nauta.
Þakkarorð
Að þessu verkefni hafa unnið
margir einstaklingar og telst okkur
til að þeir séu á 6. tuginn. Starfs-
mönnum sem komið hafa að þessu
verkefni hjá Kjötiðnaðarstöð KEA,
Matvælarannsóknum Keldnaholti,
Efnagreiningum Keldnaholti, Bún-
aðarsambandi Eyjafjarðar og á
Möðruvöllum viljum við þakka
ánægjulegt og gott samstarf.
Hcimildir:
An höfundar 1991. Greinargerð um
innflutning nautgripa. Til landbúnaðar-
ráðuneytisins og stjórnar Búnaðar-
félags Islands frá Nautgriparæktar-
nefnd BÍ, 25 s.
Án höfundar 1997. Prófun á
Aberdeen Angus og Limousín kynjun-
um með tilliti til burðarerfiðleika hjá ís-
lenskum kúm sem ganga með blend-
ingskálfa. Til yfirdýralæknis, 5 s.
Án höfundar 1999. Áætlaður beinn
kostnaður við heyframleiðslu sumarið
1999. Frá Hagþjónustu landbúnaðar-
ins, 8 s.
Gunnar Guðmundsson 1993. Töfl-
ur yfir fóðurþarftr búfjár. í: Handbók
bænda 1993, 171-183.
Gunnar Guðmundsson 1997. Nýtt
fóðurorku- og próteinmat fyrir jórtur-
dýr. í: Handbók bænda 1997, 79-90.
Gunnar Ríkharðsson, Guðjón Þor-
kelsson, Þóroddur Sveinsson og Ólafur
Guðmundsson 1996. Samanburður á ís-
lenskum nautum og Galloway-blending-
um. Fjölrit RALA nr 186,45 s.
Jón Viðar Jómundsson 1998.
Skýrslur nautgriparæktarfélaganna árið
1997. Freyr 94(5): 10-15.
Jón Viðar Jómundsson 1999.
Skýrslur nautgriparæktarfélaganna árið
1998. Freyr 95(4): 7-12.
Landsudvalget for kvæg 1997.
Fodermiddeltabel 1997. Sammensœtn-
ing og fodervœrdi af fodermidler til
kvœg (ritstj. Finn Strudsholm, Erik
Skovbo Nielsen, Jens Christian Flye &
Anne Mette Kjeldsen (Landskontoret
for Kvæg), og Martin R. Weisbjerg,
Karen Spegaard, V. Friis Kristensen,
Torben Hvelplund & John E. Herman-
sen (Danmarks Jordbrugsforskning)).
Sigríður Bjarnadóttir 1997. Uxar
af íslensku kyni til kjötframleiðslu I. í:
Ráðunautafundur 1997, 211-224.
Þóroddur Sveinsson 1998. Hver er
framlegð nautakjötsframleiðslunnar?
Freyr 94(14); 9-13.
Styrkir til
landbúnaðar í ESB
Arlegir styrkir til landbúnað-
ar í löndum ESB nema um 40
milljörðum evra eða um 2.800
milljörðum króna., þar af fer
rúmlega helmingur í útflutn-
ingsbætur á búvörur.
Strangar reglur gilda um
þessa styrki og ef lönd ESB
fylgja ekki settum reglum verða
þau að endurgreiða það sem
misfarið hefur verið með.
Nýlega var birt endurskoðun
á meðferð landa innan ESB á
styrktarfé til landbúnaðar fyrir
árin 1995-1998, þar kemur í
ljós að flest löndin þurfa lítið
eða ekkert að endurgreiða, en
tvö lönd, Frakkland og Ítalía,
töluverða upphæð, eða Frakk-
land um 7,5 milljarða króna en
Italía um 6 milljarða. Það þykir
þó ekki mikið í höfuðstöðvun-
um í Brussel, miðað við þær
gífurlega háu fjárhæðir sem
þama er velt.
(Landsbladet nr. 12/2000).
FREYR 3/2000 - 41